Житија

Читајќи го неговото житие, не е тешко да се забележи дека светителот секогаш се стремел кон вистината и правдата, како и за помирување на завојуваните страни. Во принцип, желбата за мир треба да биде вродена кај сите христијани. „Блажени се миротворците, зашто тие ќе се наречат синови Божји“ (Мт. 5, 9),

Во принцип, оваа приказна не се однесува само на апостолите, туку и на секој од нас. Се среќаваме и со Христа, но дали секогаш тивко го следиме? Не, не секогаш. Честопати се обидуваме да се пазариме, да ги наведеме условите под кои сме спремни да станеме Негови ученици итн. Јасно е дека овој пат не води никаде.

Синајскиот манастир
" Свети Екатерина " од 6 век се смета за најстариот зачуван Православен Манастир во светот.
Успешно се спротивставува на сите настани од турбулентната историја и е Литургиски активен без прекин, од своето основање до денес.
Сместен е на југ, во срцето на планинита Синај, оддалечен околу 580 км од Каиро.

По повод празникот на успението на светиот Старец Ефрем Филотејски и Аризонски, со благослов на Митрополитот Струмички г. Наум, деновиве излезе од печат книгата „Житие, Песнено последование и Молебен канон кон преподобниот и богоносен отец наш Ефрем Филотејски и Аризонски“, во издание на манастирот „Воведение на Пресвета Богородица Елеуса“, Велјуса.

Некогаш, во времиња не толку дамнешни, но како што некогаш се вели, со илјадалетија оддалечени од нас, животот се мерел, како прво, преку духовните, религиозните празници. О, се разбира, далеку од тоа сите точно да ја знаеле нивната содржина, но сите оделе во Црква, за многумина, можеби дури и за повеќето од нив, празникот, пред се, бил можност да се наспијат, да се најдат, да се напијат, да се одморат.

Пред храмот имаше петнаесет скалила. Родителите Ја кренаа Дева на првото скалило, а Таа тогаш сама брзо се искачи на врвот, кај што Ја дочека првосвештеникот Захарија, таткото на Св. Јован Предвесник. Кога првосвештеникот Ја зеде за рака, Ја воведе не само во храмот туку и во Светињата на светињите, каде што никој никогаш не влегуваше,..

После своето крштевање царот Авенир целата своја царска власт му ја предаде на својот син Јоасаф, а самиот живееше осаменич ки во молитвено тихување и секогаш ја посипуваше главата своја со пепел, ридаше поради поранешните гревови свои. И тој помина четири години во такво смирение и покајание; и добивајќи од Бога проштевање на гревовите,

Сите зборови на Варлаам Јоасаф ги сложуваше во срцето свое како бесценети камења во ризница; и сето тоа го исполни неговото битие со таква сладост и тој толку го засака Варлам што посака да не се одвојува од него и секогаш да го слуша неговото учење. А Јоасаф

 Таа земја некогаш беше просветена од светиот апостол Тома, но не го остави потполно служењето на идолите, бидејќи многумина, закоравени во незнабоштвото, не го примија спасоносното учење и се држеа до демонската заблуда. Со текот на времето незнабоштвото порасна како трње и почна да го задушува доброто семе на светата вера, па во Индија има неспоредливо повеќе незнабошци отколку верни.

Светиот апостол и евангелист Матеј, синот Алфеев, наречен Левиј, живееше во Галилејскиот град Капернаум. Беше многу имотен човек, а по занимање цариник. Еднаш, за време на Својот престој во Капернаум, Господ Христос отиде кај морето, придружуван од народот. Минувајќи, Он го виде Матеј кај седи на царината и му рече: „Ајде по Мене!“

Братството на преподобниот сѐ повеќе се зголемувало и скитот веќе станувал тесен. На совет од светогорските монаси преподобниот Пајсиј половината од браќата ги вселил во запустениот манастир Симоно-Петар, но турците го принудиле да замине од таму. Тие зеле од него пари, како помирување на долговите што ги имал манастирот. Сакале да земат уште и затоа старецот

 Како пастир на словесните овци најпрвин се потруди да ја исчисти ереста, која тогаш го вознемируваше Христовото стадо. Таа ерес беше основана од некој Петар викан ‘Волко-Петар’, односно Кнафеј, Антиохиски псевдопатријарх. Тој се дрзнал на Трисветата песна да ѝ ги додаде хулните зборови: Свети Боже, Свети Крепки, Свети Бесмртни, Кој си се распнал за нас, помилуј нè, – како во нашиот Господ да пострадало Божеството[3].

 Храмот на свети Димитриј со отворени врати ги пречекуваше вечерните поклоници, кои коленичеa пред сребрениот кивот со светите мошти на Мироточецот. Во тој момент немаше повеќе од триесет до четириесет луѓе во храмот. Околу десетина жени пред кивотот му пееја молебен на светителот.

  Свети Димитриј Мироточив е роден од благородни и побожни родители во градот Солун. Неговиот татко беше солунски војвода, кој потајно веруваше во Господ Исус Христос и Му служеше. Тој не се осмелуваше јавно да го исповеда пресветото име Негово, поради големото гонење на христијаните во тоа време од страна на незнабожните цареви. 

Пладнето во Солун наликува на пладнињата на сите големи пристанишни градови. Тоа е момент кога вревата се намалува. Есента е украсена со боите на дрвата, а ретките минувачи, ги мами мирисот од рибите во таверните. Од далеку се слушаат сирените на бродовите, кои го поздравуваат градот, заминувајќи на далечни патувања. Одвреме навреме се слуша крикот на галебот, наговестувајќи

Свети Јаков беше син на праведниот Јосиф, свршеникот на Пречиста Дева. Од својата младост го беше засакал строгиот живот и никогаш не јадел маст ни зејтин, ниту употребувал разни јадења. Живеел само на леб и вода. Исто така никогаш не пиел ни вино, ниту некаков друг пијалок.

 Великиот меѓу архиепископите на славната Охридска Архиепископија – светиот Константин Кавасила е вистинска пофалба и украс, не само на градот крај белото езеро, туку и на Православната Црква ширум вселената. Неговиот животен пат е специфичен по многу нешта.

Откако поверува во Господ, Св. Лука беше вбројан меѓу Седумдесеттемина апостоли и пратен на проповед. Заедно со Клеопа Го виде воскреснат Господ на патот за Емаус (Лука 24). По слегувањето на Светиот Дух на апостолите, Лука се врати во Антиохија и таму му стана сотрудник на Св. апостол Павле со когошто патуваше во Рим, обраќајќи ги во Христовата вера Евреите и незнабожците.

Света и преблажена маченичко Христова Параскево, убавино на девственичките, пофалбо на мачениците, пример за чистота, огледало на велокодушните, восхит на премудрите, чуварко на верата христијанска, изобличителке на лагата идолска, поборничке на Божественото Евангелие, ревнителке за Господовите заповеди,