На 27.12.2015 година, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, служеше Света Златоустова Литургија во сослужение со свештениците од Гостиварското архиерејско намесништво протоереј-ставрофор Боге Богојески, протоереј Андон Андоноски и ѓакон Мартин Андоноски во Соборниот храм „Пресвета Богородица“ во Гостивар.

…Таа Самата ја образува границата меѓу создаденото и несоздаденото, и никој не може да дојде до Бог освен преку Неа и Посредникот роден од Неа, и ниеден од даровите Божји не може да биде даруван ниту на ангел ниту на човек освен преку Неа. (…) „Бог е среде неа; таа нема да се помести“ (Пс. 46, 5).

Жeната му oдгoвoрила: “Акo сакаш да дадeш на заeм, дај Му на христијанскиoт Бoг”. “А кадe e христијанскиoт Бoг?” - прашал мажoт. Жeната гo oдвeла прeд црквата и му рeкла да ги раздeли ситe пари на прoсјацитe прeд црквата, гoвoрeјќи му на мажoт: “Христијанскиoт Бoг ќe гo прими тoа oд нив, бидeјќи ситe тиe сe нeгoви”.

Така е и со нашиот ум, ако тој често оди во друштво на прзнословци, топлината на срцето ќе истинее и благодатта ќе исчезне.
Страстите како озборувањето, клеветата, љубомората и зависта, злопамтењето, неодговорноста и мрзата, исто така многу му пречат на човечкото срце да ја прими благодатта.

Накратко, клирикализмот de facto е негирање на Црквата како Тело Христово, бидејќи во телото сите органи се поврзани и различни само по функција, но не и по суштина. И што повеќе клирикализмот се „клирикализува“ (традиционална претстава за Епископите или свештениците, нагласена со облеката, косата итн., на пример, владиката облечен во целосна регалија), толку повеќе црквата станува сѐ посветовна, духовноста се потчинува на светот.

– Трпението не е поднесување на другиот. Кога велам дека го поднесувам другиот, тоа е како да велам: „Другиот воопшто не чини, јас сум добар и го поднесувам“. Трпението е кога јас чувствувам дека јас ја поднесувам состојбата во која се наоѓа другиот и ме боли колку и него. Во тоа има многу смирение и љубов...

Бог често не одговара на нашите молитви. Тој молчи. Неговото молчание за многумина претставува знак, дека „Бог не постои“, дека „Бог умре“. Но, ако би размислиле, во каква положба го ставаме Бога со нашите страсти, би виделе, дека Тој нема друг пат, освен да молчи.

На читателите кои ќе се сретнат со срцата на дарителите преку нивните дарови , веруваме ...знаеме дека тоа  живот ќе значи. Го поддржуваме срдечно настанот, и се надеваме дека Тихомир и останатите што учествуваа во организацијата ќе не повикаат на повторна средба од ваков тип.. која средба ќе трае..зашто ваквите средби, каде што се учиме да даваме, и за нас се исцелување ...

Знам по себе дека кога човек е болен и лежи, поинаку ги доживува книгите и е многу поотворен за она што го пишува во нив. И може многу да му повлијаат, да најде утеха и да стане макар малку подобар човек од порано.Еве, денот се прекрши, почна да наголемува, од вторникот зимата почна и календарски. Времето не е премногу студено, не можам да се пожалам, градот

Вие сте во Христовата Црква секогаш кога подигате човек скршен од болка, кога давате милостина на сиромашните, кога посетувате болен. Вие сте во Христовата Црква кога се молите: „Господи, помилуј ме!“ Вие сте во Христовата Црква кога сте добри и трпеливи, кога не се гневите на својот брат

- Значи, старче?

- Гол е оној кој нема врска со Црквата, а невооружен е христијанинот кој нема допир со Христос и
Светите Тајни, молитвата, исповедта, Светата Причест.

„Нека не помине ни еден ден во твојот живот“, ми кажа еднаш еден Светогорец, „во кој ти вечерта пред да заспиеш нема да Му се обратиш на Бога: ’Господи, проти ми ги грешките што ги правам секој ден и што ги направив денес!‘ “ Никогаш не го заборавај тоа. Не заборавај дури ни на еден ден дека ти си грешен,...

Преподобниот Пајсиј беше многу загрижен поради промената на календарот во Грција. Беше загрижен поради многуте проблеми што оваа промена ги предизвика и се молеше за нивно разрешување. Беше особено загрижен поради групите што ги создадоа „Старокалендарците“ и што дејствуваа самостојно, без благослов на Вселенскиот Патријарх и без заедништво со Помесните Православни Цркви.

„Еврејската населба на источниот брег на езерото Кинерет е голема реткост“, вели проф. Арци. „До ден денес кај нас немаше никакви докази дека еврејските населби, коишто исчезнаа со тек на време, всушност постоеле во текот на тој период на брегот на Кинерет, со исклучок на Мигдала (Магдала)“. 

Вo врeмeтo кoга св. Никoн Сув им рoбувал на Татаритe, Татарoт сe разбoлeл дo смрт, па глeдајќи дeка наскoрo ќe умрe, на свoитe синoви им нарeдил пo нeгoвата смрт да гo распнат рoбoт Никoн на крст над нeгoвиoт грoб. Нo св. Никoн прoзрeл вo иднината и видeл дeка oвoј нeгoв сурoв гoспoдар ќe сe крсти,...

Во документот е искажана „вознемиреноста на Сета Гора Атон поради грозното отклонување (сега и на законско ниво) од началата и вредностите коишто го градат темелот на православниот идентитет и грчката култура“:

Календарот – што може да биде попознато и појасно? Ете тоа на часовникот е очигледно денешниот датум 22 декември 2015 година. Но нашето знаење почнува да се двоуми кога ќе ни кажат дека денес всушност не е 22 декември, туку 9 декември по црковен календар. И годината не е 2015, туку 7523 сметано од создавањето на светот. Ах, таа календарска бркотница!

Осудувачот, укорувачот, злопамтилото и горделивиот нема да биде наследник на Божјото Царство. Ако таквиот не се исправи, тогаш нема да го одмине огнената геена.(Преподобен Јосиф Оптински)

Гардијан го прогаси Јанис Бахракис за фоторепортер на 2015 година. Гркот имаше несреќа да биде блиску до двете големи приказни на оваа година: финансиската имплозија на Грците кои ја растресоа Европската Унија и бегалската драма која сè уште го збунува континентот.

Денес, на 23 декември, 2015 г,  о. Василиј би наполнил 55 години. Во 1988 г, студент на престижниот факултет за новинарство МГУ, мастер на спорт  во меѓународна класа, капитен на универзитетскиот тим и член на тимот на СССР по ватерполо, Игор Рослјаков дошол во тогаш возродуваната Оптинска Пустина, и останал во неа засекогаш.