Дома

Значи ова покажува дека молитвата не е најголемото добро дело, туку љубовта. Но сепак, зошто светите Отци рекле дека молитвата е мајка на сите добри дела? Затоа што таа ја донесува љубовта во нашата душа. Љубовта кон Бог и љубовта кон ближните не доаѓа во нашата душа преку друг пат, туку само благодарение на молитвата!

Добрата од овој свет, сами по себе не се погубни за човекот. Бидејќи сите нив Бог ни ги дава за наша полза и потреба. Она што е погубно е нашиот однос кон тие добра, од начинот и причината на нивното стекнување, до начинот и целта на нивното користење. Ако на патот до стекнувањето на богатсвото не нарушиме ниту една Божја заповед

Претсказанието на Ангелот
„Ќе биде големо невреме.
Коработ ќе пристигне
во еден мирен залив, на Атос
не толку далеку од Ефес.
Ќе ги видиш светилиштата на Стариот свет
ама не тревожи се, кој не го знае Единиот
во секакви идоли верува.

За свети Јосиф Исихаст се вели дека во еден период бил совладан од тага. Тој побарал да биде одведен кај еден монах пустиник во една испосница за малку да се насмее.
„Ако успееш да поттикнеш друга личност да се насмее, ѓаволот и злото ќе пукнат“. Смеата е нематеријална добрина ( милост )....

Еднаш, некој му подарил на Старец Порфириј многу див папагал.
Старецот многу се израдувал на овој неочекуван подарок. Но, папагалот бил толку див што не можело ни да му пријдеш. Кога ќе се приближеше некој веднаш пробуваше да го касне со клунот.
Така, старецот решил да го смири.

О, добар пастиру на стадото Господово! Подалеку од животните бури го водеше ти твоето тихо и богоугодно житие. Размислувајќи за животот и служението на Јован Каливит, откако го послуша гласот на твоето пламено срце, тргна и самиот да поминеш по стапките на овој свет маж! Ние пак, прославувајќи ја твојата решителност, вака ти воспеваме:

Кога тој го победува човекот, тој станува незапирливо зло, привлекувајќи други луѓе во својот пат и фрлајќи ги во бездните на гревот. Да, чедо мое, мора да си ја чуваш устата за да го задржиш срцето чисто.

Дискусиите и дебатирањето за или против менување на методите и експериментирање со нови пристапи на истражување и презентирање на ликовната уметност, осовременување на истите, излегување од сигурната институционална зона со нови, автентични теми, несекојдневни и храбри компарации, анализи од изменета визура, вонстандардни систематизации и 

Деновиве, по повод празникот на Свети Григориј Палама – заштитникот на Струмичката епархија, излезе од печат новата книга на Митрополитот Струмички Наум – „Длабоко срце“, во издание на манастирот „Воведение на Пресвета Богородица Елеуса“, Велјуса. Книгата е издадена по повод една година од воспоставувањето и на официјалното канонско и евхаристиско единство на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија, Јустинијана Прима со Едната, Света, Соборна и Апостолска Црква.

По повод одбележувањето на празникот на градот Килкис во Грција – светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици, делегација од Струмица, предводена од Митрополитот Струмички г. Наум со градоначалникот на Општина Струмица, г. Костадин Костадинов, како и голем број верници од Струмица, присуствуваше на свечената Божествена Литургија во црквата посветена на овие свештеномаченици, во Килкис. Оваа посета беше остварена со цел збратимување на двата града.

После своето крштевање царот Авенир целата своја царска власт му ја предаде на својот син Јоасаф, а самиот живееше осаменич ки во молитвено тихување и секогаш ја посипуваше главата своја со пепел, ридаше поради поранешните гревови свои. И тој помина четири години во такво смирение и покајание; и добивајќи од Бога проштевање на гревовите,

 Таа земја некогаш беше просветена од светиот апостол Тома, но не го остави потполно служењето на идолите, бидејќи многумина, закоравени во незнабоштвото, не го примија спасоносното учење и се држеа до демонската заблуда. Со текот на времето незнабоштвото порасна како трње и почна да го задушува доброто семе на светата вера, па во Индија има неспоредливо повеќе незнабошци отколку верни.

Сите зборови на Варлаам Јоасаф ги сложуваше во срцето свое како бесценети камења во ризница; и сето тоа го исполни неговото битие со таква сладост и тој толку го засака Варлам што посака да не се одвојува од него и секогаш да го слуша неговото учење. А Јоасаф

Пo примањeтo на Св. Дух, свeти Матeј гo прoпoвeдал Eвангeлиeтo вo Партија, Мидија и вo Eтиoпија, зeмја на црнцитe. Вo Eтиoпија за eпискoп гo пoставил нeкoј Платoн, свoј слeдбeник, а тoј сe пoвлeкoл вo мoлитвeна самoтија вo гoрата кадe штo му сe јавил Гoспoд. Ги крстил жeната и синoт на кнeзoт на таа зeмја, заради штo кнeзoт мнoгу сe налутил и испратил стражари да гo дoвeдат Матeја

Икона на Мајката Божја која што се наоѓа во келијата на Свети Нектариј Егински на островот Егина во Грција, и која е направена на Света Гора специјално за него по Божјо видение. За ова икона тој ја напишал химната за Богородица “Света Дево”. Од иконата се шири огромна благодат и благоухание.

Слушајући ово, старац Јов је мислио да је ово нешто ново и почео да се расправља, говорећи Јерарху да је стална молитва дело, само подвижника и монаха, који живе ван света и његових брига, а не световњака, који имају толико много брига и послова. Јерарх је изнео много доказа у подршку ове истине и нове, необориве доказе, али чак и они, нису убедили старца Јова. 

Светиот апостол и евангелист Матеј, синот Алфеев, наречен Левиј, живееше во Галилејскиот град Капернаум. Беше многу имотен човек, а по занимање цариник. Еднаш, за време на Својот престој во Капернаум, Господ Христос отиде кај морето, придружуван од народот. Минувајќи, Он го виде Матеј кај седи на царината и му рече: „Ајде по Мене!“