Светиот крал и пророк Давид е роден во овој град (Лука 2: 4-11).
Селото Химкам, близу Витлеем, било вообичаено место од кое патниците се упатувале кон Египет (Јер. 41:17). Градот се наоѓа на еден рид, на околу 10 км јужно од Ерусалим. Поклониците отсекогаш го посетувале Витлеем. Од далечина, погледот кон Витлеем е многу убав. Меѓу плодните полиња, опкружен од сите страни со ридови, тоа е навистина едно од најживописните места во Палестина.

Поздравувајќи се така ние тврдиме и еден на друг сведочиме, дека дојде во светот Оној Кој требаше да дојде заради спасение на родот човечки,

и дека друг освен Него не треба да чекаме.

Оној, кого Бог им го вети на нашите прародители изгонети од Рајот;

„Молете се повеќе за gругите отколку за себе. Кажувајте ги зборовите: Гocпogи Исусе Христе,

пoмuлyj ме, но секогаш uмајте ги на ум и gругите.Сите сме gеца на ист Отец, сите сме еgно.

Затоа, кога се молиме за gругите, велuме: Гocпоgи Исусе, Христе, помuлyj не, а не: помилуј ги.

На тој начин признаваме gека тие се заеgно со нас".

И Бoг нарeдил сo Свoјата прoмисла, Рута да излeзe на нивата на бoгатиoт Вoз за да сoбира класјe. А Вoз ја видeл Рута и ја пoбарал за сoпруга кај Нoeмина. Oд тoј брак сe рoдил Oвид, таткoтo на Јeсeј и дeдo му на царoт Давид. Рута сe пoнижила дури дo прoсјачка, а Бoг ја

Вo oвoј живoт чoвeкoт e пoвикан да избира: или царствo зeмнo или царствo нeбeснo. Бoг нe врши никакoв притисoк на тoј избoр, нo сeкoј си рeшава слoбoднo. Кoга браќата Маркo и Маркeлин билe oсудeни на смрт, паганскиoт судија им oставил eдeн мeсeц за размислувањe или да сe oдрeчат oд Христа и нeгoвoтo царствo или да бидат пoгубeни.

Во новиот број се сместени содржини со кои би сакале да се обидеме да ги запознаеме верниците што подобро со традициите на црковниот живот, и со учењето на нашата Света Црква, и да придонесеме за што поголем интерес кај сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко, за практикување на нашата православна христијанска вера.

Идентитетите се најпроблематичниот простор за освојување: тврдина тешка за пристап, уште потешка за рушење. Идентитетот не може да се освои насилно. Опсесивното порекнување поттикнува опсесивен отпор. Исто како што колонијалистичкиот притисок го поттикнува отпорот

Кога Христос ѝ простил на жената фатена во прељуба, барајќи од нејзините гонители да го фрлат каменот на гневот и сопствената моралната „чистота“, велејќи им: „Кој од вас е без грев, нека прв фрли камен на неа!”,Тој не спаси еден човек од смрт, ниту држеше лекции за добро

·Ова е една од ретките историски фотографии, сликана во септември 1945 година во Нагасаки, Јапонија, од страна на Џо Одонел.Бил испратен од војската на САД да ја слика и документира штетата нанесена врз Хирошима и Нагасаки со фрлањето на атомските бомби во август 1945 година. Тогаш погинаа преку 240 000 цивили, меѓу кои и деца, некои од самото бомбардирање, а некои денови, па и месеци подоцна, во агонија и болки.

Од никаде ми се појави,
Така тивко, сама, неповикана.
Сето време,
Криејќи се длабоко во мене.
Како оганче, од кандилце
Како светлинка, од светулка.
Мојата прва љубов,
Моја светлина.

Сѐ што се постигнува лесно, бргу и се губи; сѐ што е добиено со страдание на срцето пак, грижливо се чува.
- Ние треба срцето да го втемелиме на делата на покајанието и живот угоден на Бога. Ако храмот на срцето не биде извалкан, туку чист, тогаш даровите Господови доаѓаат сами по себе.

На 27.12.2021 г., Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, имаше свое обраќање пред присутните на промоцијата на монографијата Возобновителот, издадена во чест на двојниот јубилеј на блаженоупокоениот Архиепископ Доситеј – 115 г. од Неговото раѓање и 40 г. од Неговото упокојување. Ова врвно дело е издадено од страна на Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи, 

Не ли е испит земниот живот за човекот? Неговите дни, зарем не се како дни на наемник? Како слуга што копнее за сенка и како наемникот што го чека крајот на својата работа,
така и јас добив наследство од суетни месеци; тажните ноќи ми се избројани.

А денеска, тој труд, а и оваа јубилејна година, беа крунисани со издавањето на уште една прекрасна монографија, насловена „Манастирите во дебарско-кичевската епархија“, во која се опфатени петнаесет поголеми и позначајни духовни светилишта од нашата епархија, светилишта возобновувани во изминатите години, преродени и во нивниот надворешен изглед, но и во нивниот внатрешен, духовен живот.