Мeѓницитe и oградитe штo дeлeлe и раздeлувалe Oн ги разурнал и ги сoставил рацeтe и срцата на Израилцитe и нeзнабoжцитe. Сo штo? Сo Свoeтo тeлo. Oднoснo, сo живата вистина, сo oвoплoтeната вистина вo Сeбe. Сeнката на закoнoт ја замeнувала вистината кај Израилцитe, а баснитe кај нeзнабoжцитe. И двeтe Oн ги oддалeчил и ја пoкажал живата вистина вo тeлoтo. 

Дрво со дрво се дружи,

Едни ќе направат планина

Други во шума се слични.

Гледам во лица насобрани

Едни со други се бараат,

Тешко дека се преумени

На кон себе слични тежнеат

Над сѐ: над љубовта, над твојот маж, над твојата жена, над секојдневните настани, да помните дека сте предназначени за небесата, дека сте стапиле на патот кој бездруго треба да ве однесе таму. Невестата и младженецот ги даваат нивните раце, ги позема свештеникот и ги води околу трпезата, играјќи и пеејќи. Ова значи дека бракот е патека, патешествие кое завршува на небесата, во вечноста.

Тој Го преколнува Бога да испрати оган од небесата и да ги изгори сите оние штоне  ги прифаќаат неговите принципи и убедувања. Таквиот човек е исполнет со омраза кон другите религии, со завист и вечен гнев, насилен отпор кон вистинскиот дух на Божествениот Закон, неразумна тврдоглавост во бранењето на своите ставови, острастен жар за победа во секоја борба, славољубие, кавгаџиство, расправии и љубов кон правење смут.

За неизмерна радост на верните,  беа изнесени и моштите на светиот Нектариј Егински.,  а благоуханието што се излеваше од моштите на светителот, кој нè благословуваше, нè вознесе до небото.
А на крај  верните охриѓани  кои беа во голем број, приредиа трпеза на љубовта, за гостите од , Битола, Ресен  и Скопје.

 Дeка смe спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe? Тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe самo oнoј кoј знаe и кoј ја видeл oд eдна страна бeздната на смртта и гнилeжoт вo кoја чoвeкoт прeку грeвoт прoпаднал, и oд друга страна, висoчината на чeста и на славата на кoја чoвeкoт e вoздигнат вo нeбeснoтo царствo, вo 

Ве известуваме дека доцент д-р Марија Гиревска ќе го брани својот втор магистерски труд под наслов „Творецот и со-творецот: Стариот завет во Џојсовиот Улис“ пред членовите на Комисијата во состав: проф. д-р Ѓоко Ѓорѓевски, проф. д-р Стефан Санџакоски и проф. д-р Драги Михајловски на 26.11.2018 година (понеделник) во салата „Архиепископ Доситеј“ на Православниот богословски

"– Дали е добро да се повикува Името Божјо за време на разговор со некој? – За време на разговорот и пред разговорот и после разговорот и во секое време и на секое место треба да се повикува Името Божјо. Писмото говори: „Молете се постојано“ (1. Сол. 5, 17), бидејќи со тоа се прекинува секое искушение."

Чувството на благодарење во моментите на искушенија претставува сила која ги изгонува нападите на искушенијата. Оној кој сака да ги победи искушенијата без молитва и трпение нема во ништо да успее. Наместо да ги изгонува, тој сѐ повеќе се заплеткува во нив. Кога ќе те нападне искушението, не ја испитувај причината ниту личноста преку кои тоа дошло,

Ми кажаа за една жена дека лечи болни, користејќи различни свети нешта. Кога слушнав што прави останав вчудоневиден од техниката на ѓаволот. Држи еден крст и пее различни тропари. Пее на пример: „Богородице Дево“, и штом ќе стаса до „благословен е Плодот на твојата утроба“ плука близу до крстот, значи – се исмејува на Христа, та затоа, потоа, ѝ помага ненависникот.

Во длабочината на плачот се наоѓа утеха, и чистото срце прима просветлување. А просветлувањето е неискажливо дејство Божјо, што се сознава несознајно и се гледа невидливо. Утехата е освежување на болната душа, која како малечко дете во исто време плаче и почнува ведро да се насмевнува. Таа е поддршка и обновување на душата што потонала во тага и на чудесен начин солзите

 -Еве, какво зло прават и медиумите! Не е доволно што им ги земаат парите на луѓето, но растураат и фамилии. Оди, на пример, некој кај медиумот и го кажува проблемот што го има. „Гледај“, му вели тој, „една роднина којашто е малку црномуреста, малку висока итн.,

„Кога човекот преку смртта ќе се ослободи од земните врски, тој набргу ќе го запознае вечното блаженство на небото, подготвено за праведниците уште од создавањето на светот. Ние сме повикани да покажеме љубов и послушност исполнета со вера, надеж и зависност од Бога.“

 „ А кој е мојот ближен?“. Многу христијани не знаат кој е нивниот ближен. Под ближен се подразбираат сите луѓе, од сите раси, од сите народности, од целиот свет. Сите ние сме ближни едни на други, со еден збор сите меѓусебно сме ближни без оглед дали станува збор за роднини, пријатели, познати, туѓинци или сонародници.

„Има голема сиромаштија меѓу нашите деца, на кои, освен парите,

родителите не можеа ништо друго да им дадат.“

Под врв планина да застанам
Грбот да го потпрам,
Ноѕе над провалија да испружам
На орлово гнездо глава да навалам
Длабоки темни пештери

Говореше Ава Макариј: „Ако е понижувањето за тебе пофалба, сиромаштијата – богатство, а недостигот – изобилие, нема да умреш, зашто не може да се случи оној што е правоверен и што се подвизува во благочестивоста да падне во нечистотијата на страстите и во демонска прелест.

Оттука и говорот на омраза може да се биде „утеха“ за членовите на една трауматизирана, исцрпена и осиромашена заедница каква што е Македонија. Во која лекот за болката од неправдите, немоќта и чувството на безначајност, кои тешко се поднесуваат, може да се побара во осудата, бесот и омразата кон другиот, различниот, и неистомисленикот, припадник на „другата страна“ или „група“.