АРХИЕПИСКОПОТ ОХРИДСКИ И МАКЕДОНСКИ СТЕФАН: „Години потпрени врз векови“
Човекот, пак, по природа е создаден за тоа Царство, создаден да биде учесник во Божјата природа. „Надвор од Црквата нема спасение", и самата Црква е спасението. А спасението е откровение на вистинскиот пат, и таа вистина се наоѓа и се открива само во Црквата. Полнотата на откровението постои само во тајната на воплотувањето, бидејќи овде не се открива само Бог, но и човекот. Бог, Кој владее со Своето Царство - Црквата








во соборната црква „Св. Климент Охридски“ во Скопје, секој вторник по Вечерната богослужба, која започнува во 17:00 ч., ќе се чита Акатистот кон преподобниот Јоаникиј Ракотински. Притоа, како и секоја недела и на секој празник, кивотот со моштите на светиот Јоаникиј ќе биде отворен за поклонување од страна на верните.



По која цена Тој нам ни ја нуди Својата победа? По евтина цена браќа и сестри; по многу евтина цена браќа и сестри мои.Тој нам ни ја дава најскапоценат победа. 
Уште додека престојував и служев како јеромонах во Бигорскиот манастир, секојдневно се сретнував со многи млади луѓе, кои страдаа и Го бараа Бога. Уште од тие денови стекнав многу млади пријатели со кои и до ден – денес сум близок и со кои се дружам. Знаете дека пријателствата се прошируваат и по природа сум комуникативен и уште од почетокот кога станав епископ решив да сум достапен за сите луѓе, бидејќи и токму

На Великата вечерна, која се отслужи во Соборниот храм Св. Климент Охридски, чиноначалствуваше Митрополитот брегалнички г. Иларион, а во присуство на Архиепископот охридски и македонски г.г. Стегфан и други архиереи, свештенослужители од Скопската епархија и гости од соседни помесни православни цркви.
Нека е благословен Господ Бог Кој и годинава благоволи по завршувањето на безгрижните летни одмори да отпочне уште една година на освојување на нови и проширување на веќе стекнатите знаења. И додека за некои од вас овој септември означува почеток на долгиот период на учење и образување, за други ова е почеток на последната година од истиот тој процес.
Растејќи со растот Христов „во човек совршен“, слабикавиот човек зајакнува, созрева со душата, созрева со умот, созрева со срцето. Живеејќи со Христос, тој сиот расте во Христос, во Вистината Христова, се сродува со неа и таа станува вечна Вистина и во умот негов, и во срцето негово, и во душата негова.























