Како што пчелата во кошот скришно ги прави сотовите, така и Божјата благодат тајно

ја создава љубовта вo срцата. Така ја претвора и горчината во сладост и грубоста на срцето -

вo нежност. И како што златарот и резбарот, правејќи ги

своите украси на некој предмет ги прават постепено,

Великото Име Божјо, твоето срце го прими
о, Матроно преподобна мајко наша,
поуки и сведоштва за животот подвижнички оставајќи ни
Христос те всели во небесните одаи,

Икона на Мајката Божја која што се наоѓа во келијата на Свети Нектариј Егински на островот Егина во Грција, и која е направена на Света Гора специјално за него по Божјо видение. За ова икона тој ја напишал химната за Богородица “Света Дево”. Од иконата се шири огромна благодат и благоухание.

 Љубовта од народот го придружувала Нектариј. Но, до крајот на животот тој морал да го носи крстот на прогонството и името на митрополит во немилост кој не припаѓа на никоја автокефална црква. Едно време за него се појавила надеж за промена на таквата состојба; кога александрискиот престол го зазел новиот Патријарх Фотиј. 

Изданок од Визант и Егина,
заштитниче кој си јавен во последните времиња,
миленик на вистинската врлина.
Нектарие, те почитуваме,
ние верните како богоугоден исцелител Христов,
бидејќи ти точиш секакви исцеленија,
на оние кои побожно воскликнуваат:
слава на Христа Кој Тебе Те прослави,

Сите монаси на Света Гора Атонска ги опфати радосно восхитување, гледајќи како Ти го спаси богобојажливото момче кога безумните златољупци го фрлија во морето со камен на вратот. Поради тоа, обителта која го прими, красејќи се со твоето име, благодарно повика кон ГосподаАлилуја!

Нашиот Бог е насекаде присутен и Е Светлина во помрачената вселена. Се што е добро е од Него, зашто Он е љубов и не повикува да заедничиме со Неговата љубов. Неговата светлина не осветлува дури и кога бираме да живееме во темнина, зашто Он е насекаде и исполнува се. Нашето неверие во никој случај не го поништува Неговото присуство, ниту пак го негира фактот дека Он Е Бог.

Архистратизи на небесните воинства,
ние недостојните постојано ве молиме:
со вашите молитви заштитете нѐ,
под покровот на крилјата на вашата слава
невешествена, пазејќи нѐ нас кои усрдно пред вас

На првиот степен од нашиот духовен развој, чистење на срцето од развратните страсти, ние сме во постојана борба да го сопреме истекувањето и губење на благодатта од нас. Додека ги преобразуваме страстите, нашиот духовен живот е непостојан и често се случува духовно да паѓаме и

Сила Ти даде на телото човеково, о, Господи,
но верата во човека планина преместува,
секое безумие го победува и кон Тебе ита.
Мелитински маченици од Јерон предвовени,

Ми се чини дека потребата да се ‘‘живее виртуелно’’ на социјалните мрежи во голема мера се должи на можноста да се говори од ‘‘говорница’’, не сносувајќи одговорност за своите зборови. Човекот на интернет станува невидлив. Тој може да настапи од никаде. Психолошки тоа е многу удобно. На социјалните мрежи соговорникот не ги гледа твоите очи, изрази на лицето, твоите вистински емоции.

 Младенецот Христос седи во рацете на Богородица, со десната рака благословува, а во левата држи  свиток, книга што одговара на иконографскиот тип на Христос Пантократор (Седржител, Семоќен). Како  вообичаено, Богородица е претставена на иконата до појасот, но познати се и скратените верзии каде  е претставена до рамо (Казанската) или целосно.

Со исповедувањето на Божествената вера,
Црквата те покажа како втор Павле,
ревнител меѓу свештениците:
со тебе повикува и Авел кон Господа,

 Има и општо восогласување. На пример: „христијаните“ кои сѐ уште не ја отфрлиле темнината на поистоветувањето со државата, народот и партијата, наместо пастирскиот пристап кон истите, треба да знаат дека се наоѓаат во религиозно растројство на личноста и дека се главни носители на растројството на државата и народот, и на партијата со кои се поистоветиле; иако тие за себе

Ѓаволот влегол во рајот и ја измамил Ева. Но и Христос Господ, како што велат Отците, влегол во светот и го измамил, го поразил ѓаволот. Токму тоа го гледаме во испитанието. Во тоа што Бог допушта човекот да биде испитан, ги гледаме сите овие елементи, но се разбира ја гледаме и слободата на човекот. Бог не се допира до неа, бидејќи таа е најголемиот и највозвишен дар што Неговата љубов му го дала на човекот.

Вера имајќи повредна од животот земен,
дарувана ви беше о Галактионе и Епистимо,
времето дадено за преумување мудро

го употребивте поучени одозгора.