Длабочина нема морето
да ја собере милоста
која Господ ја изли во срцето
и во душата твоја.
      Радувај се Харитино, света девојко !

Силина нема морето
иако безбројни се брановите,

По повод двестегодишнината од раѓањето на Дичо Зограф (1819-2019), вечерва, во 19 часот, во Ликовниот салон на Македонската академија на науките и уметностите ќе биде отворена изложба на негови икони. Изложбата ќе ја отворат претседателот на МАНУ, академик Таки Фити, г.г. Стефан, архиепископ охридски и македонски и на Јустинијана Прима, и Сашо Цветковски, научен советник од истражувачкиот центар за културно наследство „Цветан Грозданов“ при МАНУ.

Една стара жена за подарок добила кутија полна со крушки. Одлучила прво да ги изеде оние презреаните крушки, за да не скапат, па потоа да ги изеде здравите и убавите. Секој ден јадела по една или две презреани крушки додека не ги изела сите. На тој начин ги потрошила сите крушки, а ниеднаш не вкусила здрава крушка.

На 14.10.2019 година, денот кога го прославуваме празникот Покров на Пресвета Богородица, во капелата во Митрополитската резиденција, којашто е посветена на овој празник, беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на свештениците Ѓорѓи Блажевски и Љупчо Бакрачески и протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски.

I.   Сесија: Ратомир Грозданоски, претседавач
1.   10:30 – 10:45
Иванка Гергова
Дичо Зограф във Видинско

2.   10:45 – 11:00
Ненад Макуљевиќ
Почеци проучавања рада Дича Зографа и дебарских иконописаца у српској литератури

 Рано-црковниот етос попушта под концептот за „христијанско општество”
Средновековните препирки меѓу  Истокот и Западот на Балканот и разните односи меѓу  црквата и
државата
Отоманското царство / милетскиот систем: различен третман

Во близина извор се пронајде
врело кое од искона
на човека му се подаде,
за да и тој стане Икона.
  Радувај се света Јустино !

О, Јустино јагне Господово
благодат по твоите молитви

Свеченото Отворање на Фестивалот е на 14 октомври / понеделник во 18.00 часот во Кинотеката на Република Македонија.  На отворањето ќе биде прикажан овогодинешниот руски игран филм Варава,  во кој за прв пат филмски се говори за разбојникот Варава, кој беше ослободен и на негово место беше распнат Господ Исус Христос,

На 13. 10. 2019 година, во црквата „Св. Кирил и Методиј“ во Велес, се отслужи света Божествена Литургија со која ќе чиноначалствуваше Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан во сослужение на Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Брегалнички г. Иларион и бројно свештенство на Македонската православна црква. По завршувањето на Литургијата,

На 11 октомври 2019 година, во катедралниот храм „Св. Софија“ во Охрид, беше свечено отворена Меѓународната конференција: Св. Софија - „Премудроста која си изгради дом“, во организација на Православниот богословски факултет „Св. Климент Охридски“ од Скопје. На отворањето свои говори имаа Неговото Блаженство Митрополитот Скопски и Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, како и ректорот на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, проф. д-р Никола Јанкуловски.

Нашата цел е Царството Божјо. Затоа треба да најдеш сила да ѝ простиш на својата жена ако погрешила, да ја прифатиш и поткрепиш, дури и ако паднала. Тука те сакам, но дали си вистински јунак и капетан, ќе се покаже во бурата. Лесно е да колеш и бесиш. Коли и беси – што е полесно од тоа? Но, во бурата ќе се види каков си, дали во тој час можеш да бидеш силен и да го поткрепиш другиот човек. Ова е толку чувствителен момент.

Кога секоја во душата вселена страст ќе се отстрани од неа, а умот ќе се врати самиот на себеси, собирајќи ги целосно и сите други душевни сили, тогаш тој исполнувајќи ги добродетелите ја одобродетелува и душата, напредувајќи кон сѐ поголемо совршенство, склон кон натамошно искачување (сп. Пс. 84, 5). Уште повеќе, очистувајќи се и миејќи се со Божја помош, умот не само што се чисти од демонските наноси туку отстранува од

 Една Велика Сабота монасите се соочија со тажна состојба. Во манастирот немаше никакви намирници, дури ни просфори за Божествената Литургија. Бараа и бараа, но ништо не најдоа. Времето минуваше и ближеше великиот миг на Воскресението. Таа светла празнична вечер решија да не јадат, зашто така им налагаше ситуацијата. Но никако не можеа да се помират со тоа дека ќе останат без света Причест. Залудно одново бараа некое заборавено шише со вино или некое парче леб.

Троичниот Бог не е апстрактен Бог, не е некаква виша сила, како што велат некои кои сакаат Бог да биде некаква виша сила. Знаете ли зошто сакаат да биде виша сила? За да прават што си сакаат, затоа што еден таков бог, кој е виша сила, не може да има личен однос со човекот и таа виша сила не го занима човека. Таа е нешто таму далеку, зад облаците, бог кој си ја гледа неговата работа, а ние нашата. Додека, пак, нашиот Бог, вистинскиот и жив Бог, е Личност, Битие, Бог на Црквата, на Евангелието, Света Троица.

Како живееме, знаеме или не знаеме? Го живееме ли она што го знаеме, или не знаеме како да го живееме? Дали живееме вистински – со љубов, со срце и со душа, со насмевка, со радост, во мир, со трпеливост, со добри дела, со добра мисла, со проштевање, во скромност, со милост, во смирение, трудољубиво, со почит, со послушност, без злоба, без немир, без завист, без љубомора, без презир, без гнев, без озборувања, без осудување.

„Има околу 53 000 христијани во источен Ерусалим и северно од западниот брег“, изјави Ават, нагласувајќи дека ваквиот пад е резултат на таканаречените „израелски окупаторски мерки, меѓу кои е предвидена и забрана за слободно практикување на верата“. Ават упати апел до Палестинската Влада да нема дискриминаторски однос кон христијаните.

Под твоето
благоутробие
прибегнуваме,
Богородице, нашите
моленија не пре-
видувај ги во неволјите,
но од опасност
избави нè
единствена чиста, единстве-
на благословена.

Едно од две нешта е неизбежно: или човекот во потрага по психофизички задоволства и конфор ќе се оддалечи од Бога,

и со тоа духовно ќе умира; или во стремење кон натприродниот образ на битието

ќе умира за овој свет.

Во последново ’умирање’ се состои нашиот ’крст’, нашето ’распетие’.