Најстарата позната молитва кон Богородица е напишана на грчки јазик – исто како и светите Евангелија. Затоа во таа молитва Дева Марија е наречена Θεοτόκος, „Богородица“. Тоа што Дева Марија се нарекува така во толку рана молитва е многу важно, како од историска, така и од богословска гледна точка.
Оваа молитва е најдена на фрагмент од паприрус кој датира од околу 250 година по Христа, само два века после Неговата смрт и воскресение, скоро еден век пред Константин и Миланскиот едикт, но – што е најважно – цели два века пред Третиот вселенски собор во Ефес, на кој Дева Марија за првпат е официјално прогласена за „Богородица“.
Во 1917 година, библиотеката John Rylands во Манчестер, Англија, добила големо парче египетски папирус, напишан на коине грчки (медитеранскиот lingua franca, на кој се напишани и светите Евангелија). Оваа молитва се наоѓа во фрагментот под број 470, за кој се чини дека е дел од Коптска Божиќна Литургија (можеби Божиќна вечерна), иако е можно да претставува и приватна копија од молитвата за лична употреба.
Оваа молитва до ден денес се користи во Православната Црква на Великопосната вечерна, а во употреба е исто така и во Латинскиот, како и во Коптскиот обред
Папирусот гласи:
[Υ]ΠΟ [ΤΗΝ CΗΝ]
ΕΥCΠΛ[ΑΓΧΝΙΑΝ]
ΚΑΤΑΦΕ[ΥΓΟΜΕΝ]
ΘΕΟΤΟΚΕ Τ[ΑC ΗΜΩΝ]
ΙΚΕCΙΑC ΜΗ ΠΑ-
ΡΙΔΗC ΕΝ ΠΕΡΙCΤΑCΕΙ
ΑΛΛ’ ΕΚ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
ΡΥCΑΙ ΗΜΑС
ΜΟΝΗ [ΑΓΝΗ, ΜΟΝ-]
Η ΕΥΛΟ[ΓΗΜΕΝΗ]
Под твоето
благоутробие
прибегнуваме,
Богородице, нашите
моленија не пре-
видувај ги во неволјите,
но од опасност
избави нè
единствена чиста, единстве-
на благословена.
Извор:
Светите апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј и Аристовул; Светиот маченик Епимах; Светиот маченик Никола Хиоски; Преподобните Спиридон и Никодим; 
