Црковното минато на нашиот богољубив народ наликува на иконостас, во кој секоја икона прикажува по една сцена од тешкиот, но благословен пат на врвење низ историјата. И речиси во многу од тие историски моменти, народниот живот е сличен со животот на овој наш сенароден патрон – на светиот пророк Илија.
Имено, со проповедта на светиот апостол Павле и по мисијата на сесловенските просветители, светите браќа Кирил и Методиј и нивните свети ученици Климент и Наум Охридски, евангелското слово се пренесе во срцата на нашите предци.

„Никогаш не се двоумев јавно да ја исповедам својата вера“, изјави победничката на турнирот во Вимблдон, која секогаш Му благодари на Бога за своите постигнувања и го изобразува знакот на чесниот крст на тениското игралиште.

-    Мајката Божја е секогаш во моите мисли!

Просто, сме станале верна копија на старозаветните Црква, храм и свештенство – во нивната изобличеност, со слични рестриктивни правила кон обичниот верник (сепак носител на царското свештенство) и со ист дух; и иако навидум му се спротивставуваме на овој свет, но користејќи ги сите негови методи и средства, какви што се: централизирана власт, економска моќ, световно образование, политичка моќ итн., само ја потврдуваме нашата длабока секуларизираност. Како што некој рече, вака организираните, т.н. канонски „Цркви“ само го подготвуваат патот и се одлична основа за доаѓањето на антихристот како религиски и световен владетел.

Ера на кариера, секој по свое си тера, гордоста е мера. Во тоа евангелие според себе и предрасудите се исполнети, не постојат, оти станале и остануваат само осуди. Во една рака бројаницата, Господи Исусе Христе, помилуј ме грешниот, а во увото „милно„ брмчи фарисејот, фала му Бога што не сум како оној митар. Ај што брмчи, ама умот го впива побрзо од ритамот на молитвата,...

Што толку длабоко допира до нас? Дали е тоа ревноста за Бога или ревноста за нашата професија? Како денес, и не само денес, се брани Црквата, со што? Ако Црквата може и треба на светот да му ја понуди Евхаристијата, присуството на Царството Божјо во овој свет, односно благодарењето што треба да го опфати сиот свет за да му Го принесе на Творецот – Твоја од Твојих...

Како на кого му дава Господ. Конечно, станувајќи од постела, треба да Му благодариме на Бога, потоа да се каеме и да се молиме до ситост. А потоа добро е да се чита за да се одмори умот. Потоа пак молитва и работа. Благодатта доаѓа од сето она што е добро. Но, најмногу заради љубовта спрема братот.

Најголем непријател во семејниот живот е егоизмот. Големата пак тајна на семејниот живот е во тоа, да се научиме да простуваме. Подобро не ја менувај жена си, туку себе. Не станувај учител на својата жена. Најдобар начин да ја научиш нешто е да ја љубиш.

Свети Архангеле Гаврил, кој неизречена радост од Небесата на Пречистата Дева И донесе, исполни го со радост и веселба моето срце, ог гордост преогорчено. О, велики Архангеле Божји Гаврил, ти си И благовестил на Пречистата Дева Марија за зачнувањето на Божјиот Син. Извести ме и мене, грешниот, за денот на страшната смрт и помоли Го Господ Бог за мојата грешна душа, да ми ги прости Господ сите мои гревови и да не дозволи злото да ме задржи на страшните митарства.

Си направил многу гревови, мали и големи. Секоја вечер пред да појдеш на починка признај го тоа и немој да се чувствуваш безгрешен, немој да се чувствуваш дека си совршен, значаен, велик, страшен, неранлив и единствен.
Не! Човек си, а тоа значи дека си немоќно створение. Велико створение си, највеличествено створение во вселената, мал космос.

Тој продолжил:
„Гледајте, за да не мора да се грижите за две деца во исто време, ајде да го убиеме она што ви е во рацете. На тај начин ќе можете да се одморите пред да се роди другото. Ако веќе треба да убиеме едно, сеедно е кое ќе биде тоа, нели? Освен тоа нема никаков ризик за Вас, ако го убиеме она што е во Вашите раце.“
Жена извикнала:
„Не докторе! Ужас! Да се убие дете е злосторство!

На 30ти Јули, вторник со почеток во 22:00ч, ќе започне бдението во чест на светиот Емилијан Доростолски, чие делче од неговите свети мошти нашиот свет храм верно и побожно го чува.
Ги покануваме сите верници да дојдат и да земат учество во заедничарењето во чест на свети Емилијан и заедно да  Му вознесеме слава на Отецот, Синот и на Светиот Дух, Троица единосуштна и неразделна сега и во сета вечност. Амин!

Додека убиството на децата не биде прогласено за

најголемото злосторство и ставено вон законот,

сите повици на мир и праведност ќе

бидат само маска на канибалското лице.

Имаме можност да бидеме маченици Христови – во секоја минута, во секоја секунда од нашиот живот. Мачеништво е да се избориш со една лоша помисла, со помисла на завист, со блудна помисла. Секој од нас знае низ каква агонија поминува во својата духовна борба за да се избори само со една и единствена помисла за таа да не се спушти во срцето. Да се подвизуваш значи да бидеш маченик. Многу е лесно да се предадеш на наслада, но само мачениците имаат удел во Царството Небесно.

Во Евангелието се вели, да ги погледнеме птиците небесни и полските кринови, да бидеме воздржани, умерени во јадењето и пиењето, а на крајот од краиштата или почетокот е тоа што Он ни вели, Моето Тело е вистинско јадење, а Мојата Крв, вистинскио питие. Западниот човек, кој е нели во темнина, а од што? Од тоа што ние не пребиваме во светлина, туку се преправаме.

Оваа состојба на демоноопседнатост не е некаков мит или обична приказна, или пак, средство за заплашување. Не, таа е реалност и постои. Колку и да се обидуваат некои да ја одречат, или да ја игнорираат – мислам на луѓето коишто не веруваат во суштествувањето ниту на ангели, ниту во демони, да не кажам ни во Бога – сепак, неоспорен факт е дека таа постои. Во една прилика, еден доктор, искусен психијатар од душевната болница во Слепче, ми раскажуваше токму за ова. Имено, самиот тој, од своето долгогодишно работно искуство со секакви

Кoга ќe дoјдe судoт Бoжји вo куќата на правeдникoт, да нe сe радува нeправeдникoт злoбнo, туку нeка трeпeри oд страв. Акo правeдникoт и нeправeдникoт сe сoсeди, па ракатаБoжја паднe на правeдникoт, таа паднала на двајцата: првиoт да гo прeкали, а втoриoт да гo oпoмeнe. И кoга правeдникoт ќe гo снајдe лутo страдањe - нe гo снајдува бeз Бoжја вoлја - да нeсe вeсeли нeправeдникoт, заштo тoа страдањe e пoвeќe заради нeгo

О човеку, научи се на Христовото смирение, и Господ ќе ти даде да ја вкусиш сладоста од молитвата. И ако сакаш чисто да се молиш, биди смирен, воздржлив, чисто исповедувај се, и молитвата ќе те возљуби. Биди послушен, со чиста совест покорувај се на власта и биди задоволен со сe. И тогаш твојот ум ќе се очисти од суетните помисли. Сеќавај се дека Господ те гледа, и плаши се да не Го нажалиш брата си со што и да е.

Затоа и секој од нас треба да се преиспита – дали како Евреите го бркаме Исуса Христа од себе со своето однесување ?
Односот кон Христос зависи од тоа како ги усмеруваме  страстите – кон љубов или омраза. Отецот критикуваше: веднаш по Литургијата место да останете на синаксисот се извинувате дека имате работа и си одите. Во секојдневното однесување се свртуваме кон другите и ги озборуваме. Во расправии со ближните страстите се будат и ни даваат сила за завист, клетви, блуд.

Пред многу векови, еден од првите христијани во Римската Империја, што живеел во Египет, му напишал на папирус писмо на својот близок. Ова писмо преживеало до денешен ден и денес е дел од збирката папируси на Универзитетот во Базел, Швајцарија. Писмото датира од 230 година, со што е признаено како најстар христијански документиран доказ од Римски Египет и навистина најстаро христијанско писмо до денес во светот.

Апoстoлoт христијанитe ги смeта какo нoвoрoдeни дeца. Крштавањeтo e нoвo раѓањe и oд крштавањeтo на чoвeкoт му сe брoи нoв живoт. А духoвнитe нoвoрoдeнчиња трeба да сe хранат сo блага храна иста какo нoвoрoдeнитe пo тeлo. Каква храна апoстoлoт им прeпoрачува на христијанитe?