Покајанието е извор на смиреноста. Покајанието е неотповикливо одрекување од секоја желба за телесните добра. Покајанието е самоосудувачка мисла и грижа за себеси без грижа за надворешните работи. Покајанието е ќерка на надежта и порекнување на безнадежноста. Покајникот е осуденик кој не е лишен од чест. Покајанието е помирение со Бога по пат на вршење на добри дела...

За Црквата нема дефиниција. Таа е опишана како Тело Христово. Односно ние – како Нејзини членови, сме Телото Христово, а Господ е Нејзина Глава. Всушност Таа е самото Божјо Предание на човекот. После вознесението на нашиот Госопод Исус Христос, а посебно од светата Педесетница кога Тој им го испраќа Светиот Дух на апостолите, кои пак,...

„Љуби и прави што сакаш“. Доколку ти вистински љубиш – нема да направиш ништо што би Го огорчило Бога и твоите ближни. Сите заповеди Христови се содржат во заповедта на љубовта. Вистинската слобода, тоа е слобода на љубовта, а не слобода на егоизмот. Јас вистински сум слободен кога го правам она што го бара од мене љубовта,...

Многумина денес се во потрага по старец кому би му го довериле решавањето на своите проблеми. Тие сакаат да го најдат новиот старец Пајсиј, кој би имал една општа и безгранична љубов, кој би бил даруван со свет живот и дар на молитва, преку која би творел безброј чуда. Тие им се јавуваат на прочуените свештеници за да се запознаат со нив,

Тоа беше празник, неискажливо чувство на рај и чудо, и тогаш долго време одев како зашеметена. На таа изложба доаѓав десетпати, токму поради иконите; да се гледа Шагал по трет или четврти пат би било незамисливо. Бев вчудоневидена од мајсторството со кое беа насликани иконите.

Таа и нејзиниот сопруг имале две деца. Кога останала бремена со третото дете, мажот и и’ рекол: одбери – мене или бебето! Таа го одбрала мажот, притоа резонирајќи – како таа сама воопшто може да одгледа и израсне три деца. Решила да абортира. Но иако не била верник, чувствувала дека тоа не е добро.

„Иконата го прикажува небесниот свет. Ние понекогаш забораваме дека зад оваа реченица стои љубовта Христова, дека ние го претставуваме скапоцениот свет на хармоничната Љубов кој не може да биде ниту тажен, ниту натажен, ни мрачен – сето тоа е човечка особина.

За христијаните, кои редовно ги посетуваат богослужбите и оние кои имаат навика да одделат време за читање на Светото Писмо, кога ќе се спомне „парабола“ веднаш пред очи ги имаат Евангелијата и Новиот Завет. Тоа е затоа што за Господ Христос параболата е едно од претпочитаните средства за пренесување на спасителната благовесна порака.

Младиот пијанист Арсениј Ангелески од Прилеп, неодамна на меѓународниот натпревар ‘Стеван Мокрањац’ - Врање, Србија, беше прогласен за лауреат и стипендист на натпреварот. Во конкуренција со пијанисти од сите балкански држави, покрај првата освоена награда, комисијата го награди со ова признание, овозможувајќи му учество на семинарите на неколку врвни пијанистички педагози, на престижната летна академија во Охрид,...

Околу два часа Константин Полихрониу, висок државен службеник, со плач се молеше пред Светителот. Беше влезен во храмот по пижами, привлекувајќи им го вниманието на сите. Еден свештеник го повика и праша зошто толку долго плачеше и зошто не е облечен прописно. „Простете, отче,“ одговори и продолжи, „многу ми помогна овој Светител, овој велик и чудотворен лекар кому му служите.

Пред Литургијата во главниот храм на скитот беше отслужен водосвет. Во предвечерието на празникот, за време на сеноќното бдение, во храмот на Бесплотните сили небески, на Казанската икона на Божјата Мајка беше забележано појавување на неколку маслени капки на миро, кои ја натопија наметката и превезот на Пресвета Богородица.

Блаженоупокоениот архимандрит Георгиј претставуваше огромен авторитет во догматските прашања. Неговиот критички став во врска со екуменистичкиот дијалог, католичкото богословие и еретичките учења, беше лишен од секаква површност и тенденциозност. Сите трудови на о. Георгиј (од најмали статии до фундаментални дела) беа поставени на цврсти изворни темели и буквално ги разоружуваа противниците.

И тука, си спомнав за Златоуст, кој рекол- “Целото зло во светот е од незнаење на Писмото”. Само кога овие двајца мажи,  би го знаеле кажаното од пророците, помудра би била нивната реч, а поубав би бил и нивниот живот. Например би кажале нешто вакво: “душата арогантна нема никогаш да се успокои, а праведникот со својата вера жив ќе остане”.

Никој себеси не може да се смета за потполно достоен за причест. Спокојство сите пронаоѓаат во милоста Божја...Господ ги љуби оние кои се причестуваат, и милостиво снисходи на нивната недостојност, кога тие го имаат потребното расположение на душата. А потоа и самата причесна ќе ги исправи овие недостатоци.

На 06. 06. 2015 година, во градот Маинц  Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, заедно со Високопреосвештените Митрополити на МПЦ – ОА, Митрополит Струмички г.Наум и надлежниот Митроплит Европски г.Пимен, свештеници и ѓакони  на МПЦ – ОА, ја освети новоизградената црква посветена на св.Николај Мирликијски Чудотоворец .

По жестокоста на своето срце, луѓето мислат за Бога, дека е ист како и нив, а некогаш и сосема ја губат верата во Бога. Ах, кога би било можно, би им Го покажал Господа и би им рекол: „Гледајте, каков е Господ. Од лицето на Неговата љубов, се преродува душата на човекот“. Но, таа љубов не може да се види само со ум; таа се познава со Светиот Дух…

Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, во сослужение на свештеници од Тетовското архиерејско намесништво во манастирот „Св Георгиј Победоносец“ во с. Туденце, освети камен темелник за изградба на нова камбанарија.

Тој одговори:  „Пламнав од ревност за Господа, Бога Саваот, зашто Израилевите синови го оставија Твојот завет, ги разурнаа Твоите жртвеници и со меч ги убија Твоите пророци; само јас останав, но и мојата душа сакаат да ја земат.”
Но Господ му рече: „Сепак, јас сочував седум илјади во Израилот – кои не ги приклонија колената свои пред Вааил и чии усти не го целиваа“.

Доколку се земе в предвид нашата лутина, во тој случај би требало да се констатира дека суровоста потекнува од суровост. Земете пример, како што детето во семејството постојано е поттиснувано од неговите постари браќа, и на училиште започнува сурово да се однесува со своите врсници од класот. Така, детето само го копирало моделот на однесување од постарите. Се покажа дека ова е одлучувачкиот фактор: кога светот што ве опкружува е агресивен, детската психа се крши.

Кај многумина владее мислењето дека Православието е една од многуте религии, која што како своја главна грижа ја има подготовката на членовите на Црквата за живот по смртта, односно да обезбеди место во рајот за секој православен христијанин. Така, се смета дека православната догма нуди плус гаранција, бидејќи е православна.