Таа е наша Мајка, затоа што има милост и кон сираците, и кон вдовиците, кон сите христијани. Секогаш се моли на својот Син за сите нас.
Знаете ли вие колку може Божјата Мајка пред престолот на Пресвета Троица?

Богословието без ревност не се измолува,
ревноста без љубов висина не достигнува,
љубовта е дар од Бога кој со ништо не се купува,
и трагајќи по него до Пресветиот се стигнува,
о богослови, ревнители и милозвучни струни
-    Василие, Григорие и Јоване,

Шта је лепше од душевног мира и телесног здравља? И једно и друго чине човеков живот угодним. Међутим, уколико недостаје једио или друго, подиже се страшна олуја и лађа човекове душе бива бачена усред побеснелих таласа. Колико се молитава тада узноси! И Господ је, обитавајући на земљи, наишао на сличну олују:

Пренос на моштите на Свети Јован Златоуст; Преподобен Тит Печерски;

 Претворете сè во љубов, во благодарност кон Бога.
Нека ти е света душата.
Кога душата ќе ти стане света, кога ќе се придружи на Бога и ќе се смириш, тогаш ќе се смири целиот систем на организмот

Длабочино на смирението, кој Христа го позна како оган љубовен,

Кој гори и не изгорува, Исак свети преподобен,

учителу на смиреномудрието, пред чии зборови за Вистината и денес треперат демоните,

Тешко ми мене! Што ќе правам во оној час кога ќе бидам заобиколен од моите познати, кои, кога ќе ме видат во таква лоша состојба, ќе се разбегаат од мене; тие ме сметале за блажен, зашто не гледале дека сум преполн со беззаконија и нечистотија и не знаеле дека сум Го заборавил Господа,

"Живееме во многу тешки времиња, кога се исполнуваат зборовите на Светото Писмо: „Кој Бог сака да го казни, нему му го одзема умот“.
Се чини дека сите земји имаат оружје на готовс.
A какво оружје?

Крин благомирисен благоухание не подари,
на твоите чесни мошти о, Јоване Златоусти,
туку благодатта Божја во тебе нетрулежност во вечности покажа,
трубо Божја која поука за спасение донесува.
Миомиру кој Господа со човека го помирува,

Бидете издржливи во борбите и во вашиот подвиг на послушноста, во вашата маченичка послушност, па така, минувајќи ден по ден, од вашиот земен живот, ќе ја збогатите вашата душа со добродетели, кои ќе бидат залог за царството небесно, и ќе ги придобиете ветените и неискажливи блага. Божјиот пат е тесен и мачен, но широка и голема е радоста што нѐ очекува.

Туѓинка на земјата,
и блажена жителка на небесата,
во љубовта божествена сите ги надмина,
Ксение преподобна,
како грлица верна на Христа до крај му остана,
и живеејќи на земјата за ништо земно не се врза.
Затоа, блажена девице,

Првото митарство беше на лагата, второто - на клеветата, третото - на зависта, четвртото - на лажливата навредливост поради самољубие, петтото - на гневот и јароста, шестото  -на гордоста, седмото - на ругањето и сквернословието, осмото - на лихварството и измамата, деветтото - на суетата, 

На добрина пoучувајќи се,  и грижејќи се за сé со добра совест,
свештено си се облекол,
 од избраниот сад црпејќи неискажливи блага,
 верата  ја сочува и во мир животот свој го заврши.
Апостоле Тимотее, моли го Христа Бога,

Од младоста своја Вистината возљубувајќи ја,
патот во животот те хранеше со слободата
о Максиме свети подвижниче,
војнику свет на Богомајката,
столбу непоколеблив пред Пресвета Троица,
исповедниче на животот во вечноста,

За време на секојдневните разговори, треба да ја одржуваме молитвата во срцето, и да имаме постојано на ум дека Он, нашиот Отец Небесен, се наоѓа до нас и не набљудува. Никогаш не треба да заборавиме на Божјата сеприсутност. Без молитвата човекот не живее туку умира, и

Со силата на братска љубов си бил поврзан,преподобен Евтимије со монахот Теоктист,и како да сте во две тела сте имале една душа и една волја.Сте навикнале секоја година,во осмиот ден по празникот Богојавување на Господ во пустината кутилијска да излегувате,каде сте живееле се до светлото Воскресение Христово,

Речната вода послужи за ваше измивање и осветување,
о маченици свети Христови,
и како што нечистотијата телесна се мие,
далеку од вас се однесе секоја скверност на духот и телото,

Денес, на 1 февруари (19 јануари по стар стил) Православната Црква го почитува споменот на свети Марко, митрополит Ефески – великиот бранител на Православието, со чиј ум, трудови и молитви биле сведени на нула напорите на еден црковен собор, кој требало да направи срамна унија со Латините во XV век. Сепак малку кој знае за чудата на светиот, кои се случувале како во дамнини, така и денес.