Она за што друго сакав да споделам, е за стравот во светот од сè и сешто и барањето на еликсирот за вечен живот или поточно долгоденствие за нас „емигрантите од рајот„ во местово на прогонство низ претераното поклонение на здравата храна. Ние не сме алхемичари, ние сме христијани. Сакаме да живееме здраво, долго и без боледување, но, тоа не е можно.

Aкадемик Љупчо КОЦАРЕВ, претседател на МАНУ
Поздравна и уводна реч

Aкадемик Катица ЌУЛАВКОВА, МАНУ
Концепцијата на македонската нација во актите на МНЛД —
С.–Петербург (историски, етно– културни, јазич ни, верски,
територијални и политички аспекти)

Во никој случај да не се преоптоваруваме со грижи поради физички потреби, туку да Му веруваме на Бога со сета наша душа, како што еднаш рекол еден добар човек: „Имај доверба во Господа и Тој ќе ви се повери вам“, и како што пишува блажениот апостол Петар.

Умот кој долго размислува за нешто материјално, се разбира, станува зависен од тоа, имено, тоа е или желба, или тага, или гнев, или злопамтие, и ако не смета дека тоа е ништожно, нема да  може да се ослободи  од таа страст.
Тоа се зборови што ги одразуваат длабочините на нашата душа. Кога умот талка некаде, тоа не е случаен и

Од едната страна
ѕвездите ти се придружба
а од другата ѓаволот
Тебе јаболко на раздорот
буре барут спотнато
монето за поткусурување
на туѓите пазари
Тебе што страдаш од амнезија
самопотисната

Местото во рајот се заслужува. Со жртва од страна на оној кој сака да биде во него и да постигне вечно блаженство и спокој во милоста Божја. Ништо лично за неистомислениците, но тоа се правилата на христијанството. На ова е изградена целата христијанска етика. Да се каже јасно и точно - подобро е да си болен, но верен, отколку да си здрав, но неверен!

Свештенството  при Соборниот храм во Скопје,  на  13.10.2022 година, со  сеноќно бдение  го одбележа  празникот  Покров на Пресвета Богородица. На Светата Литургија, бројниот верен  народ се причести со Светите Христови Тајни.

По молитвената прослава на споменот на Мајката Божја, за укрепување на присутните верници  беше поготвена трпеза на љубовта.

 Покрај Галилејското море, воблизина на Хоризин и Капернаум, се наоѓаше градот Витсаида (1). Во тој град се родија тројцата апостоли: Петар, Андреј и Филип. Петар и Андреј беа рибари и со тој занает се занимаваа додека Господ Христос да ги повика со себе. Филип пак, уште во младоста родителите го дадоа да ја изучува книжевната мудрост.

По потекло Словен. Како роб го купи некој богаташ Теогност во Цариград, во времето на царот Лав Мудриот, син на царот Василиј Македонец. Андреј беше прекрасно момче, телесно и душевно. Теогност го засака и го даде да се описмени. Андреј усрдно Го молеше Бога и со љубов ги посетуваше црковните богослужби.

 Денес, во времето на една општа криза што го допира секој сегмент од живеењето на луѓето, темата за радоста е значајна и актуелна. Сама по себе, темата не е нова, туку претставува навраќање и легитимирање на една древна тема, на еден мисловен топос, од кој извира безвременска мудрост. Ќе се согласите дека не постои можност во едно толку кусо излагање да се изгради кохерентна