Незлобливоста на гулабот по зборовите Христови,
 на тебе го навлече дарот на чудотворство,
о Тимотее свети, поддржувајќи го големиот Јован,
главата за вистината ја положи,

 Боже на духовите и на секоја плот, Којшто си ја урнал власта на смртта и владееш над живите и мртвите, извор на привремениот и на вечниот живот, Којшто не ги лишуваш од милоста ни живите ниту мртвите, Христе Спасителу, слушни го молитвениот плач на моето срце и помилуј ја според своето безгранично милосрдие, душата на преселениот од овај свет во невидливиот Твој

Оној кој солзи лее за вистината, се радува во небесната слобода,
тој Господи љубовта Твоја ја повикува.
За Името Твое глава веднеејќи, и за нетлената одора на Онаа која те роди,
на Кирил свети полкови ангели му испрати.

Вистински воин на Словото, Теодоре мачениче,
со оружјето на верата мудро вооружувајќи се,
на Небесниот Цар предобар војвода постана,
победувајќи ги демонските полкови,

Богочовекот Христос ги поучува Своите ученици на кратката молитва: „Господи Исусе Христе, помилуј нè“, како што и секој духовен отец треба да ги подучува своите, т.е. Божјите чеда. Веднаш можеме да забележиме две различни нивоа на односи и на квалитет на молитвата. Прво ниво е додека сме уште во послушание на духовниот отец, на првиот степен од духовниот развој –

 Ве известувадме дека 29 јуни (сабота) е особено важен ден за правосланите христијани, бидејќи во Слепченскиот Манастир посветен на „Свети Јован Претеча“ ќе започне прославата за канонизација на Светата преподобномаченичка Стефанида Битолско-Скадарска.

Мачениче свети Теодоте,
денес Христос под Крстот те приведе,
пофалба возвестувајќи во црквата Негова,

На Твоето име Господи, на Твоето име воздај му слава –
повикуваше о ти Висарионе оче наш преподобен.  
Бог преку тебе чудата на Мојсеа, Илија, Елисеа и
Исуса Навина ги повтори,

Првиот кој влезе во рајот беше крадец.

А првиот што влегол во пеколот бил Христов апостол.

А како се случи сето ова е голема лекција за нас.

Не искушувај го Господа твојот Бог,
преточено во – не суди никого,
тебе пастиру Божји те понесе во пределите светителски,
откриениот живот на Пророците и Апостолите,

Стравот, мојот анонимен пријател. Тој страв што го чувствувам уште пред да го научам неговото име. Тој е со мене од моментот кога Бог ме благослови да го направам мојот прв чекор надвор од мајчината закрила, и оттогаш сме неразделни. Заедно сме насекаде - во лулката, во игрите, во неволјите. Кога се втурнувам во прегратката на мајка ми, тој стои во близина и чека да излезам од моите прегради - нејзините две раце.

Вонмен, о роде човечки,
еве Патот кој се покажа Он и се отвори,
само едно е потребно – следете го Господа и поучувајте се од Него.
Земјата е подножје на нозете Негови – нив помазувајте ги зошто свети се,
а со покривалото на вашата глава бришете ги,

Од толку и такви (луѓе) беше составен оној свештен Собор, судејќи некој си Ариј новаторот, поради злочестие (неправославие), и утврдувајќи ја Апостолската и Божествена проповед (на Вистината). А тој несреќник (Ариј) беше по потекло од Александрија, вброен во клирот на

Да разбереш, односно да сфатиш – во духовно православна смисла, го означува просветлувањето на умот – со дарот на умно-срдечната молитва. Оти, какво е тоа сфаќање и разбирање без просветленост на умот? Обично субјективно гледиште, кое може да биде и многу ретроградно и разградувачко во црковната заедница; и насекаде.

Во истиот тој ден, седмата недела по Пасха, го славиме Првиот вселенски собор во Никеја, каде што се собрале 318 богоносни Отци, од следнава причина: Бидејќи Господ наш Исус Христос, Кој се облече во тело слично на нашето, неискажливо ја исполни сета промисла и пак се врати кон престолот на Отецот, Светите Отци сакале да покажат дека Синот Божји навистина стана човек и, како совршен човек и Бог,    

 Тропар, глас 8: 
Препрославен си, Христе Боже наш, Кој на земјата ги постави нашите Отци како светила,

и преку нив нѐ упати сите нас кон вистинската вера.

Многумилостив (Господи), слава Ти!

Можеби изгледа парадоксално, но во молитвата мора да научиме да зборуваме помалку и да слушаме повеќе. Од најголема важност е да застанеме пред Бога со скромна едноставност и искрено смирение за да станеме целосни - една златна рана извезена со Неговата љубов. Подготвени да прифатиме што и да ни носи Неговото слово или Неговата тишина.

Нo Прeмудрoста Бoжја e најгласна и најјасна вo лицeтo на самиoт Гoспoд Исус Христoс. Вo лицeтo на Гoспoда Исуса Христа прeмудрoста Бoжја сe јавила вo тeлo и сe пoкажала на луѓeтo вo чудeсна сила и Свoја убавина. Таа прeмудрoст Бoжја нe гoвoри прeку тваритe, ниту прeку луѓeтo, туку гoвoри самата за сeбe и самата oд Сeбe, личнo и нeпoсрeднo.

Како на орел што се обновува младоста негова,
така верата во светиот Лукилијан обнови сила духовна,
заточен со светите младенци Клавдиј, Ипатиј, Павле, и Дионисиј,