Полезно и потребно

Сите кои се соединуваат со Господ, сите кои се облекуваат во Него

и се хранат од Неговото Тело и Неговата Крв се едно со Него и се Негово Тело.

Тие се Негово Тело затоа што се од Неговите плот и коски.

...кога човек неопитен и незрел во верата, започнува да ја гледа раската во туѓите очи, и поради своето неискуство, мислејќи дека прави добро за Црквата, всушност запаѓа во страшна прелест. Тогаш започнува да ги осудува сите околу себе: монасите, свештенослужителите, епископите, сите околу себе ги смета за та“,

 Препуштајќи се на вашето милосрдие, од длабочината на душата со вера и љубов извикуваме : стоејќи пред Престолот на Пресветата Единосуштна, Животворна и Неразделна Троица за Која со своите зборови, пишувања и животи храбро се боревте и душите свои ги полагавте, секогаш молете И се да не утврди и нас во

Со силата на братска љубов си бил поврзан,преподобен Евтимије со монахот Теоктист,и како да сте во две тела сте имале една душа и една волја.Сте навикнале секоја година,во осмиот ден по празникот Богојавување на Господ во пустината кутилијска да излегувате,каде сте живееле се до светлото Воскресение Христово,

Отче Атанасие, служителу на (Света) Троица, украсу на служителите, ти се покажа како река од која тече злато, која напојува со водите на учењата, бидејќи со твоите учења си го разорил Ариевото учење.
Тропар, глас 3.
Ти си бил столб на православието, утврдувајќи ја Црквата со божествените догмати, свештеноначалнику Атанасие; проповедајќи Го Синот, Кој е едносуштен

Антониј Велики беше еден од првите монаси што светот го оставија и во пустина заминаа. Тој со право се смета за татко на животот монашки. Во Црквата наша тој често како учител на пустиниците се спомнува. Со време крај неговата ќелија се беа собрале многу монаси што во ликот негов спокој најдоа.

Отче Антоние, кога со божествената благодат на Духот ги скрши лаковите и стрелите на демоните, и со твоите божествени поуки на сите јасно им ги откри нивните лукавства и злоба, озарен со Божјата светлина, на монасите им стана најбогозарниот светилник, и првиот украсител на пустината, а за болните најопитниот и чесен лекар, и оригинален образец на добродетелно живеење

Оној од Кого треперат сите ангелски хорови- Бога и Создателот, праведниот Јосиф со смелост себлагочество го прегрнува како Младенец и го целива, и прима разумна светлост и извикува: „Да го благословува сета твар Господа и да го превознесува во сите векови!“.

Запознав „црковни луѓе“ кои имаа поголема врска со ѓаволот отколку со Христос. И луѓе кои можеби не знаеја што се случило на Првиот вселенски собор, но нивното срце знаеше само љубов и ништо друго.
Луѓе во мантија кои при средбите или телефонските разговори те ословуваат како „брате мој, возљубен“

...Со Хистовите рани ние се исцеливме; така пророкот Божји прорече, и ние сега знаеме, дека неговото пророштво е вистинито.Со страданијата Христови ние се спасивме од вечните страданија; Со крвта Негова пречиста ние се очистивме од грубите гревови и оживеавме...

Исаија говориː Измијте се, очистете се, лукавствата пред Господа оставете ги; вие жедните, појдете за жива вода, зашто Христос поросува со вода, обновувајќи ги оние што Му пристапуваат со вера и со Духот за вечен живот ги крштава.

Пророче, дојди при Мене, простри ја раката и веднаш крсти Ме.

И еве, Крштението Христово ни покажува дека Он дојде при нас, го зеде нашиот образ, за да го очисти, просветли и облагодати за ние полесно да дојдеме до Него. Он е Новиот Адам Кој сега повторно го отвора небото, од каде гласот на Отецот ја покажа, ја објави обожената човечка природа примена од Христа. Јавувањето, пак, на Светиот Дух во вид на незлобив и кроток гулаб, го објави крајот на потопот од гревот и почетокот на несфатливата милост Божја кон нас луѓето.

Богослужбите на овој ден го пресликуваат поредокот на навечерието на Рождеството Христово – Бадник. Се богослужат Царски часови, како и голема вечерна со Василиева Литургија. После входот со Евангелие и молитвата „Светлино тивка“ се читаат тринаесет паримии, затоа што во раната Црква токму на овој ден, и во овој дел од Литургијата

Факт е дека многу грешиме и никогаш не можеме да бидеме сигурни дали нашите гревови се простени или не. Затоа, пред почетокот на непрестајната молитва, пред отворањето на директен и јасен пат кон Бог, правилно е да се турка во сите врати. Впрочем, не знаеме која од нив ќе се отвори. Но, искуството на животот потврдува дека често се отвара онаа вратата за која ти не си размислувал.