За стекнување и зачувување на слободата, потребна е постојана борба, зашто – Татковината само еднаш се ослободува однадвор, а потоа постојано се чува и брани одвнатре – порачува еден наш поет[7]. А желбата за слобода кај нашиот народ траела со векови. Затоа толку и се радуваше на крајот од вториот Илинден, иако слободата не ја обедини и не се оствари на сите делови од македонската земја. Но и по многуте жртви и страданија, ропства и туѓи владеења, и по сите отпори, буни и востанија, ни претстои уште потешка борба – за запазување и опстојување на нашата Татковина.

Кoј e пoљубeзeн пријатeл oд Мeнe, кoј си ја пoлoжи душата за ситe? Сакаш ли пoмoш? Кoј мoжe да ти пoмoгнe oсвeн Јас? Бараш ли вeсeлба? Кoј ќe тe развeсeли надвoр oд Мeнe? Бараш ли утeха вo бeдата? Кoј ќe тe утeши надвoр oд Мeнe? Бараш ли мир? Јас сум душeвниoт мир. Бараш ли живoт? Вo Мeнe e извoрoт на живoтoт. Бараш ли свeтлина? Јас сум Свeтлината на свeтoт”.

Малкумина ја знаат тајната на послушанието. Оној што е послушен голем е пред Бога. Тој Го подражава Христа, Кој во Себеси ни го даде образот на послушанието. Послушната душа ја љуби Господ. И го дава Својот мир. Тогаш сe е добро и таа чувствува љубов спрема сите. Оној што е послушен, сета своја надеж ја полага на Бога, и затоа неговата душа секогаш е во Бога и Господ му ја дава Својата благодат.

- Oваа кола е на таксист кој неодамна се разболе. И за да не остане неговото семејство гладно, во слободно време, кога немам предавања, јас го заменувам и заработените пари нему му ги носам.

- Господине професоре ми одржавте едно прекрасно предавање. Овој час вашиот волан е најдобрата катедра.

Бог нé создаде на еден начин, можеме да ја почувствуваме љубовта во срцата, а не илузии изградени преку слава или пари, како што сторив во мојот живот, не можам да ги земам со мене. Јас можам да ги земам со себе само спомените кои беа зајакнати со љубов.

Ова е вистинско богатство кое ќе те следи; ќе те придружува, ќе ти даде сила и светлина да одиш напред.

Сé додека ги затвораме очите пред случувањата околу нас и сé додека чекаме други да одработат наместо нас, да бидеме начисто - сите ние сме Цигани. Нема да дообјаснувам, елаборирам и ламентирам за тоа што подразбирам под оваа констатација, туку само ќе напишам нешто што одамна е кажано. И тоа само во еден стих од песната „Балкан“ од скопскиот Хрват, Џони Штулиќ:

Гoстoљубиeтo сe пoчитува и вo другитe вeри, нo христијанствoтo гo истакнува какo дoлжнoст и oбврска. Oд друга страна, благoдарнoста за гoстoљубиeтo e, истo така, дoлжнoст и oбврска на христијанитe. Кoјштo ќe сe научи да бидe благoдарeн на луѓeтo за гoстoљубиeтo, тoј ќe умee да бидe благoдарeн и на Бoга - на гoстoљубиeтo.

Можеби најпогрешно сфатена тема од страна на христијаните, како и за оние што се надвор од Црквата, е послушанието. А сепак, послушанието е основа не само на нашиот однос со Христа, туку и со полнотата на црковниот живот. Послушание кон Светото Предание, кон нашиот епископ и кон нашата совест, сето тоа служи за да нѐ соедини со Бога и со нашите браќа и сестри во Христа.

 Ниту Ангел, ниту Архангел не може ништо против тоа што е дарувано од Бога: овде се устројуваат Отецот, Синот и Светиот Дух. Би било неправедно поради порочноста на некој друг да трпи штета оние кои со вера пристапуваат на спасение.Знаејќи го ова, најпрвин треба да се плашиме од Бога, да ги почитуваме свештениците укажувајќи им чест, како за нашите добри дела...

Луѓето не ја знаат силата на Христовото смирение. И заради тоа ги влече земното. Но човекот не може да ја познае силата на тоа слово Христово без Светиот Дух. А кој ја познал тој нема да ја остави таа наука, дури и да го збогатат со сите светски царства.
    Господи, дај ми го Твоето смирение, да се всели во мене љубовта Твоја, и да живее во мене Твојот свет страв.

Министерот за внатрешни работи Оливер Спасовски денеска одржа работна средба со поглаварите на верските заедници: г.г. Стефан- поглавар на Македонската православна црква- Охридска архиепископија, Хаџи Сулејман еф. Реџепи- поглавар на Исламската верска заедница, Бискупот скопски и апостолски егзарх во Македонија Киро Стојанов,..

На 26.07.2017 година, кога Црквата го прославува Соборот на светиот Архангел Гаврил, Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан во сослужение на протоереј - ставрофор Александар Гошевски, протоереј - ставрофор Глигор Дамјановски и Игумен Агатон отслужи Божествена Литургија во црквата Свети Архангел Михаил во населба Автокоманда.

За таа љубов, апостолот вели: „Кој сака да му е пријател на светот, му станува непријател на Бога“ (Јаков 4: 4). На духовната трпеза нема омраза против Бога – таму има синовство кон небото и братство кон луѓето; таму има просветување и радост, прошка и жртва, љубов и совршенство.

Огромниот пораст на цените за сместување во хотелите во Скопје, но и во Македонија поради претстојниот УЕФА Суперкуп, инспирираше неколку млади луѓе да почнат акција за обелување на образот на Скопје.Во нивниот најнов проект SuperCupSkopje, членовите на WeTalkIT заедницата, ..

Австрискиот цар Јосиф втори ги користел осудените за комунални работи. Едно утро осудениците ги чистеле улиците на Виена . Државниот советник, баронот Кресел, доверлива личност на царот, од прозорецот на својот дом видел како едно момче со добар изглед, дошло до еден осуденик и му ја бакнало раката.

Почитувани пријатели, во овој свет секој има тројца пријатели: парите, роднините или пријателите, и добрите дела. Првиот пријател, парите, човекот веднаш го напуштаат по смртта. Вториот, пријателите и роднините, човекот го испраќаат до гробот. Само третиот пријател, добрите дела, човекот го испраќаат до престолот на Бога.

Кога изостанува сериозниот пристап кон животот, тогаш просторот се пополнува со јавно глупирање низ кое парадира гордоста. Тогаш и мајмуните дури стануваат среќни што се во Зоолошка градина за да не гледаат што прават луѓето. А, Господ, Господ го чека само нашето покајние.

Ете, гледате што правиме. Штом се занимаваме со лоши мисли, стануваме злобни самите по себе. Не вреди што ние се сметаме за добри ако во нас се задржува зло. А ние христијаните не смееме ниту да помислиме зло, а камоли да го претвориме во дело. Тоа значи дека немаме сили да се спротивставиме на тоа.

Пoмислата за смртта e какo студeн млаз штo гo гаси пoжарoт на страста. Псалмoпeвeцoт вeли: “Кoга ќe умрe бoгат и прoславeн чoвeк, нeма ништo да пoнeсe сo нeгo, ниту пак славата нeгoва ќe пoјдe пo нeгo” (Пс. 49, 17). Кoј да нe сe пoсрами кoга и кајнeвeрницитe пoнeкoгаш ќe сe забeлeжи пoдoбрo сфаќањe на нашата зeмна ништoжнoст oткoлку кај нeкoи христијани?

Со благослов на нашиот надлежен архипастир, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, неодамна беше обновен прекрасниот мермерен саркофаг на игуменот – обновител на Светата Благовештенска Обител – Пречиста, хаџи-Теодосиј, што се наоѓа прилепен до храмот, од јужната страна, во тремот.