Денес многумина се богатат на нечесен начин: Или преку крадење од некого, или преку кратење на платата на вработените, што е рамно на крадење, и потоа, стекнатиот имот (куќи, станови) бараат да им бидат осветени, мислејќи дека со тоа ќе им се прости гревот или уште подобро, би им се легализирал. Но, примерот кој следи ни дава јасно до знаење на сите, дека она што е украдено, не може да биде благословено, и поради тој грев, така стекнатиот имот не може да добие благослов Божји.

Гледаш ли ти, дека човекот е осамен тогаш, кога никого не љуби. Затоа што љубовта е слична на нитка, која нè сврзува со саканиот човек. Па така ние правиме букет. Луѓето – тоа се цвеќиња, а цвеќињата во букетот не можат да бидат осамени. И ако само цветот расцвета како што треба и почне да благоуха, градинарот ќе го земе во букетот.

Така е и со нас, луѓето.

Правeдниoт Јoсиф вoдeл eднo магарe, на кoe ималo нeкoи рабoти и на кoe Прeсвeта Бoгoрoдица сo свoјoт Син на градитe oвдeoндe гo јавала. Разбoјницитe гo фатилe магарeтo да гo oдвeдат. Тoгаш eдeн oд нив сe приближил дo Бoгoмајката да види штo држи таа на градитe. Кoга гo видeл Дeтeтo Христoс, разбoјникoт сe зачудил на нeoбичната Нeгoва убавина, па сo чудeњe рeкoл: “Кoга Бoг би зeл на сeбe чoвeчкo тeлo, нeма да бидe пoубав oд oва дeтe!”

Во понеделникот вечерта, за време на Бадниковата трпеза на љубовта, беше промовирана првата збирка со проповеди од нашиот Старец, Архимандрит Партениј, насловена како Бог се јави во тело, воскресна во слава. Всушност, овој настан беше изненадување за Старецот, приготвено од нашето монашко братство и сестринство и воедно, со него започна празнувањето на илјадагодишнината од основањето на Свештената Бигорска Обител. Како промотор на книгата, од страна на братството беше повикан почитуваниот свештеник од Скопје, отец Бобан Митевски, долгогодишно духовно чедо на Старецот.

Зошто воопшто би го празнувале Христовото раѓање, ако пред Бадник и на Бадник сме дел од сите „традиции“, а на Божиќ наместо црквата ја избираме кафеаната?Божиќ е празник на оние што му се радуваат на Христос, а не на оние што им се восхитуваат на народните традиции, но како и да е. Христос ќе се роди пак за сите.Треба да се фокусираме на она што е еднакво важно за секој граѓанин, без разлика на верата и етничката припадност. Дали може да им се стави крај на поделбите, на омразата, на општество, кое е како со нож поделено?

Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, традиционално по завршувањето на Божикната Литургија организираше Божикна забава за лицата со церебрална парализа од Велес. Тој го благослови овој собир и на  сите дечиња кои беа присутни, како и оние кои не беа во можност да присуствуваат им подели пакетчиња.  Оваа година на забавата со своето присуство не почести и министерката за труд и социјала, Рашела Мизрахи.

„Слово (Божјо), Чијашто светлина му претходи на сонцето, и Кој дојде да им ставиш крај на гревовите, ѕвездата јасно Те покажа на Мудреците во една бедна пештера, Тебе Милостивиот, повиен во пелени. Тие, пак, видоа вистински Човек и Господ, радувајќи се“ (песна од канонот на Утрена на Рождество Христово - Божик).

И сега денот на милоста ја покажа својата вредност!
Никој нека не го гони својот ближен поради одмазда за согрешенијата кои му ги сторил.

Денот на радоста пристигна!
Никој нека не биде виновен за предизвикувањето на жал и тага кон друга личност.

Ова е ден без облаци, ова е светол ден!

Божик е празник на богочовечка радост. Предвечниот Бог, од преголема љубов кон човекот станува еден од нас и ја преминува непреодната бездна помеѓу созданието и Создателот. Бог станува човек, и му дава на човекот можност да стане бог. На Божик, одново и одново, ни се открива Христос, Кој на земјата донесе мир и меѓу луѓето блага волја. Во ближниот свој сега можеме да Го видиме Бог, и Бог станува наш брат и пријател.

Ако не го очистиме срцето од своите страсти, тогаш нашето срце станува како домовите витлеемски во кои Христос не можел да најде место, т.е. Богородица не можела да најде место да Го роди Христос, така што морал да се роди во некоја пештера, во некои јасли надвор од домовите на витлеемските жители.

И таа пештера го симболизира кое било друго место освен нашето срце.

Излeгoв oд oтeцoт, кадe штo имав сè, и дoјдoв на свeтoт, кoј нe мoжeшe ништo да ми дадe. Вo пeштeрата сe рoдил Гoспoд за да пoкажe дeка цeлиoт свeт e eдна тeмна пeштeра, штo самo eдинствeнo Oн мoжe да ја oсвeтли.Вo Витлeeм сe рoдил Гoспoд, а Витлeeм значи дoм на лeбoт, за да пoкажe дeка Oн e eдинствeниoт лeб на живoтoт, дoстoeн за вистинскитe луѓe.

На Гoспoда Исуса Христа, рoдeн вo Витлeeм, првo Му сe пoклoнилe пастиритe и мудрeцитe (ѕвeздаритe) oд Истoк, значи, најпрoститe и најмудритe на oвoј свeт. И дeндeнeшeн најискрeнo Му сe пoклoнуваат на Гoспoда Исуса Бoга и Спаситeлoт најпрoститe и најмудритe на oвoј свeт. Расипаната прoстoтија и пoлуучeната мудрoст oтсeкoгаш билe нeпријатeли на Христoвoтo Бoжeствo и на Нeгoвoтo Eвангeлиe. Нo кoи билe oвиe мудрeци oд Истoк?

Подготви се, Витлееме, отвори се за сите, Едеме, украси се Ефрате, зашто дрвото на животот во пештерата процвета од Дева; нејзината утроба се покажа мисловен рај, во кого е Божественото дрво, од кое јадејќи ќе живееме, а нема како Адам да умреме. Христос се раѓа, за да го обнови порано паднатиот образ.

Радувај се отче Игнатије богоносецу и чудотворче.
И пак ќе речам радувај се бидејќи ни благоухаше за да предвкусиме од рајската состојба.
Најмили наши, денешниот наш славеник не собра сите заедно во овој свет храм и повторно ни ја покажуваше Славата Господова.

  Го праша земјата небото
за тебе, о света Евгенијо,
се двоумеше цветот да заспие
а за убавината на душата да не дознае.

Зошто огнот не те согоруваше,
камен, меко тело не дробеше,
зошто душа за вера небесна обручи
а уште лик на светлина пред тебе не се појави ?

Исус секогаш ве љубел, а вие сега имате можност да изберете дали ќе одговорите на Неговиот повик. Одговарајќи, вие ја прифаќате жрепката да одите и принесете плод, кој ќе се зачува; да бидете пророци на Христос во светот, во кој живеете; да го љубите својот ближен како самите себеси и сите луѓе да ги направите свои пријатели. Со секој чекор да ја објавувате единствената и безгранична љубов,

Секоја година, без исклучок, пред Божикните празници, се распалува дебатата околу коледарските огнови. Свештенослужителите велат тоа е пагански обичај, а ревносните коледари, на кои огнот, ракијата и колбасите им се најголема светиња, започнуваат со рафали против цела Црква. Сиот клир е прогласен за неморален, среброљубив, расипан, ти се чини како да нема ништо здраво во Црквата, на која и самите тие декларативно ѝ припаѓаат, а најголем дел се и крстени во неа.

На 05.01.2020 година, кога црквата го слави Преп. Наум Охридски, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, богослужеше Света Златоустова литургија во манастирот „Св, Наум Охридски“ на Попова Шапка, во сослужение на свештеници од Тетовското архиерејско намесништво и Бигорскиот манастир. На литургијата верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

 Уште треба да се знае, дека човекот не може постојано да биде во едно исто расположение. И тој се менува, како и времето. Добро е да се биде на Тавор, но понекогаш мора да се биде и на Голгота; внимателниот и расудлив човек има многу можности тоа да го разбере. Ах, колку добро зборува за тоа Исак Сирин во 46. беседа.
Ти пишуваш: „Мала е надежта јас да достигнам таму каде што сте вие". Повлечи ги зборовите! Божјиот суд не ни е познат, не знаеме кој каде ќе стигне.

Во новиот број се сместени содржини со кои би сакале да се обидеме да ги запознаеме верниците што подобро со традициите на црковниот живот, и со учењето на нашата Света Црква, и да придонесеме за што поголем интерес кај сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко, за практикување на нашата православна христијанска вера. Во рамките на овој број се обработени повеќе теми од нашата православна христијанска вера,