Говореше авва Јаков: „Кога некого го фалат треба да си спомне за своите гревови и да има на ум дека не е достоен за кажаното.“ Уште говореше: „Како што светилката ја осветлува мрачната одаја така и стравот Божји, кога ќе се всели во срцето на човекот, го осветлува и го поучува на сите добродетели и на заповедите Божји.

Светот, во буквална и во фигуративна смисла, треба да слушне за Курбиново и за нашите напори. Луѓето во Европа, па многумина и во Македонија не знаат за фреските во Курбиново, не знаат каде е црквата, колку е стара, зошто е толку значајна. За охридските цркви се знае многу повеќе, иако ни тоа не е доволно – вели Велков.

„Дали со сила треба да победуваме или смирено со љубов?“

Секогаш одлучувај вака: „Ќе победам смирено со љубов“. Доколку се одлучиш еднаш засекогаш, ќе можеш целиот свет да го покориш. Смирената љубов е голема сила, најсилна од се' - не постои ништо како неа.

Сите сме слушнале за познатата слика во која чашата на едната личност е половина испразната, а на другата – половина полна. Првата личност е склона кон минување низ животот со неисполнети цели, додека втората ќе го гледа својот свет како прекрасна расцветана градина. Дури и сиот плевел во таа градина може да изгледа убав, доколку ги отстрануваме од себе негативните помисли.

За да ни биде полесно, еве, да ги скратиме на две илјади и петстотини. Па, предавачот на Богословскиот факултет може да се разболи, нели, да замине некаде, на крајот, може и да направи пропуст и слично, како и да се земе, бројката ве тера да ставите прст на чело. Да ја запомниме, две илјади и петстотини часови исполнети со корисни знаења.

Честопати се случува да сме неуспешни во придржувањето кон Господовите заповеди и да се чувствуваме малодушни , неуспешни да направиме прогрес во борбата против нашите гревови. Едни и исти гревови како постојано да не прогонуваат. Малодушноста е нашиот непријател, зашто е орудие што демоните го користат

Некој луѓе мислат, дека Христос дојде, за нас да не умртви. Единственото умртвување, кое Христос го одобрува во нашиот свет, – е умртвувањето на нашата неправда. Он дојде, за да ја умртви неправдата во нашиот живот, но нè и желбите на срцето. Он дојде, за да ја излие врз нас благодатната роса на Светиот Дух и Својата Крв, која оживува.

Кoј e тoј другиoт кoј ќe дoјдe вo свoe имe и кoгo грeшнитe луѓe пoлeснo ќe гo примат oткoлку Христа Гoспoда? Тoа e oнoј кoј нe нoси крст и нe oди пo тeсeн пат; кoј нe e чoвeкoљубeц, кoј нe вoјува прoтив грeвoт, туку за грeвoт; кoј ја сака нeчистoтијата и ја шири нeчистoтијата; кoј e вoјник на вeчната смрт, а нe на вeчниoт живoт; кoј им ласка на бeзбoжницитe и милува сeкoја страст и сeкoј пoрoк – тoа e антихристoт.

Кoга тoј уштe бил мирјанин и сoбирач на царскитe данoци, му сe случилo да oтсeднe вo eдeн манастир. Кoга видeл дeка гаврани паѓаат на oвoшкитe, дeка ги кршат гранкитe сo плoдoвитe и ги нoсат нeкадe, сe зачудил на тoа и заeднo сo мoнаситe тргнал пo нив да види кадe тиe гo нoсат oвoшјeтo. Oдeјќи така завлeглe вo нeкoј нeпрooдeн прeдeл,

Едно момче постојано се жалело дека го фаќаат „уроци" и одел кај некоја жена која, наводно, знаела како од тоа да го заштити.

„Како може таа да ти помогне?"

„Не знам, зашто се што кажува, го кажува во тајност и не можам да чујам".

 Усвој ги за себе мислите и духот на светите отци со читање на нивните дела. Светите отци ја достигнале целта: спасението. И ти ќе ја достигнеш таа цел по природниот тек на работите. Како единомисленик и единодушен со светите отци, ти ќе се спасиш.
 Небото ги примило во своето блажено недро светите отци.

Во секој христијанин Христос е Оној Кој војува и победува, и Тој е Оној што го призива Бога, и Кој се моли, и Кој благодари - сето тоа се дејствија на Христа, Кој се радува и весели кога ќе види дека во нас пребива тоа убедување, дека Христос е Тој кој го прави тоа.

Кога се молиме со болка и со смирение, Бог ја слуша молитвата и одговара согласно со она што ни е од полза.

-И ете, од таа случка, - продолжуваше Лукерја – почнав да венеам, да се сушам, р`ѓа ме зафати, ми стана тешко да одам, а после не можев ни да владеам со нозете. Дојде ред да не можам ни да стојам, ни да седам: се` полошо и полошо. Вашата мајка, по својата добрина, ме покажуваше на лекари и ме испрати во болница. Но, од сето тоа мене не ми стана подобро. И ниеден лекар не знаеше да каже каква е мојата болест.

Само што еромонахот ја зел просфората во левата рака, а копјето во десната, монахот десно од жртвеникот ја видел упокоената. Таа била така свртена за да може да ја види жртвата која за неа се принесува !
Само што честичката била извадена, на лицето на починатата се појавила радосна насмевка и неа ја снемало.

 Патот на твојот живот е отворен. Ти избираш како да мислиш. Можеш да се оттргнуваш од својот крст, да врескаш, да сакаш да си заминеш, да хулиш.. Крстот да ти стане причина за конфликт, упорност и бунт. Тоа е твое право. Но, ако крстот ти стане причина за единство – да се соединиш со самиот Крст и со Оној Кој е на него – тогаш душевните својства Христови, особините на Неговиот карактер, ќе се пренесат и на тебе.

Прославувањето на празникот Рождество на Пресвета Богородица во манастирот „Пресвета Богородица - Пречиста“ во Кичево, продолжи на самиот ден на празникот, на 21 септември, кога беше отслужена света архиерејска Литургија, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на архимандритот Партениј,

Проблемот на духовното оформување на христијанинот во современиот свет е мошне остро изразен. Повеќето луѓе не се „раѓаат“ во Црквата, туку влегуваат во неа на возраст кога веќе имаат изградена свест. Човекот влегува во нов, за него сосема непознат живот, црковен живот, туѓ живот кој, меѓутоа, задолжително треба да стане негов. Тој процес во денешната практика е наречен „воцрковување“, односно постепена