“Ништo нe смe дoнeслe на свeтoв, јаснo e дeка нe мoжeмe и ништo да oднeсeмe” (И Тим. 6:7) - вeли прeмудриoт апoстoл. И кoга на Бoга Му принeсувамe жртва, прoст лeб и прoстo винo, ниe гoвoримe: “Твoи oд Твoитe, Тeбe Ти принeсувамe!” бидeјќи ни вo свeтoт нeмамe ништo свoe:ни трoшка лeб, ниту капка винo - ништo штo нe e oд Бoга.

Животниот теснец на ликот и личноста на Саровскиот пустиножител проникна во душите на многумина, будејќи ги да размислуваат за краткоста, кратковременоста, ништожноста, на минливоста која постои во прекрстување на рацете кои на своите гради ги поставува човекот.

По неколку безуспешни обиди да го фати врапчето, кое упорно бегало од него, човекот исфрустрирано извикал на глас: „глупава птицо, толку ли не разбираш дека сакам да ти помогнам. Кога би знаела дека сакам да те внесам на топло, не би бегала од мене“. Тогаш направил мала пауза и пак почнал да размислува на глас: „Ех, ако би можел само да станам и јас малечка птица

Нашиот Господ е Бог кој го создал човекот според Неговиот образ и подобие од љубов за да живее вечно покрај Него.
Е да, ама затоа тешко е денес да се биде човек тука. Зашто човекот треба да се владее согласно заповедите дадени од Бога Создателот. Така веруваме, така исповедаме, бидејќи така нѐ учи Библијата.

Штo бара нашиoт Гoспoд oд нас, браќа? Какo штo сe нашитe oлтари сeкoгаш свртeни кoн Истoк, така бара и нашитe души сeкoгаш да бидат свртeни кoн дoбрoтo. Да гo oставамe злoтo зад нас, вo сeнка, вo јама на забoравoт, вo тeмнина на минатoтo а ниe, oд гoдина вo гoдина, oд дeн на дeн да сe прeдавамe на дoбрoтo; да мислимe за дoбрoтo, да мeчтаeмe за дoбрoтo, да збoрувамe за дoбрoтo и да правимe дoбрo.

Согледувајќи ја твојата љубов кон монашкиот живот, твојата мајка, преподобен отче Серафиме, ја позна светата волја Господова во врска со тебе, па како совршен дар те принесе на Бога, благословувајќи те на тесниот монашки пат со својот свет крст, кој го носеше до крајот на својот живот, пројавувајќи ја со тоа својата голема љубов кон распнатиот за нас, нашиот Бог Христос.

  Откривена је нова, раније непозната особина Божије Речи да преображава структуру воде, значајно повећавајући њену оптичку густину у краткој или ултравиолетној спектралној области. Сама могућност тих истраживања је за Ангелину Малаховску и њене колеге Петербуржане постала чудо – она нису била финансирана, нити су представљала предмет истраживања “НИИ”.

Цело време негувам некоја надеж дека човештвото еднаш веќе ќе се „умори“ од духот на непријателство и ќе посака вистински мир. Тогаш на сите ќе ни биде полесно; и ќе стане можно да се пишува или дури и да се сретнува „во живо“. А засега на луѓето сѐ уште повеќе им омиле мракот, непријателството, отколку светлината, љубовта и мирот (Јн. 3, 19).

Јован не доаѓа овенчан со слава на голем и учен говорник, писател, научник. Тој доаѓа од пустината како човек во потполност посветен на Бога. И затоа луѓето повеќе му веруваат нему, отколку на учените, богатите и славните. А и тој не сведочи за себе.

Старозаветното обрезание е предобраз на новозаветното Крштение. Обрезанието на Господ покажува дека Тој на Себе прими вистинско човечко тело а не привидно, како што подоцна учеа еретиците. Уште Господ е обрезан и затоа што сакал да се исполни целиот Закон, којшто Самиот го дал преку Пророците и Праотците.

Господ да ни ја благослови годината што настапува!
Вадико, Господи Боже наш, Ти си извор на животот и бесмртноста. Создател на сите видливи и невидливи созданија. Ти си ги ставил времињата и годините под Твоја власт, Ти владееш над се’. Милостиво прими ја оваа наша благодарност и молба од нас, Твоите недостојни чеда и

“Црквата e трлo – вeли свeти Јoван Златoуст – акo си внатрe, вoлкoт нe влeгува; акo ли излeзeш, ѕвeрoвитe ќe тe растргнат… Нe oддалeчувај сe oд Црквата; нeма ништo пoсилнo oд Црквата. Црквата ти e надeж и спасeниe. Таа e пoвoзвишeна oд нeбoтo, пoцврста e oд камeнoт, oд зeмјата e пoширoка; никoгаш нe старee, сeкoгаш сe пoдмладува”.

Длабоко повредени од непристојноста и од богохулното исмевање на Божествената Личност на Господ и Бог и Спасителот наш Исус Христос, воедно и на Сечесниот Крст, на т.н. Вевчански карневал, гласно повикуваме на јавно извинување од организаторите и од учесниците во тоа несреќно светогрдие, како и на превенирање на слични случувања во иднина.

На 9.1.2024 г., трет ден Божик, кога Црквата го прославува и споменот на светиот архиѓакон и првомаченик Стефан, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, богослужеше на Светата Божествена Литургија во храмот „Света Петка“ во населбата Црниче.
На Литургијата верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Твоето учење се рашири по целата земја, и таа го прими твоето слово; преку него си поучувал долично за Бога, си ја појаснил природата на Света Троица, и си го поправил однесувањето на луѓето. Светителу со царско име, отче преподобни, моли го Христа Бога, да ги спаси душите наши.

Ти гледаш во тој пат: растенија, животни, вода, суша, луѓе и што ли не достојно за окото – ќе му се порадуваш и одминуваш. Понатаму, сретнуваш камења, пропасти, трња, скали, ѕверови и што ли уште не непријатно – ќе потажиш за тоа и го продолжуваш патот. Тоа е животот – тој нема задоволства постојани; ниту, пак, болки бескрајни.

Не тврди дека не можеш да постиш, наведувајќи ја како изговор болеста или телесната немоќ, бидејќи од друга страна, целиот свој живот го мачиш телото со прејадување од лакомост. Знам мошне добро, дека лекарите многу почесто им наложуваат на болните скудна диета и пост одколку разновидна и обилна храна.

И тоа е доволно.Тоа ќе биде тивка песна на срцето,која ќе ги помине небесата

и ќе дојде до самиот Бог.
Да си разјасниме самите на себе што за нас направил Господ

и ќе видиме колку ќе биде природен тој восклик.