Подвижнички поуки на свети авва Доротеј
Има две смиренија, како што има и две гордости. Првата гордост е – кога некој го прекорува својот брат, го осудува и го понижува, како да не знае ништо, а себеси се смета за погоре од него. Таквиот, ако не дојде бргу на себеси и не се поправи, постепено доаѓа до втората гордост, која се гордее и спрема Самиот Бог и си ги припишува на себеси своите подвизи и добродетели, а не на Бога, како тој самиот да ги извршил, со помошта на своето знаење и со својот ум, а не со Божјата помош.
Повеќе...
Ние, за жал, не размислуваме за тоа, така што минутите, деновите и годините ни поминуваат бесполезно. Но дали само бесполезно? Колку штета сме претрпеле сите ние, а најнапред јас самиот, а да тоа и не сме го приметиле! Го сфаќаме тоа еден ден, кога нашата душа се подготвува да го напушти телото.
Еве како ќе знаеш дали си жртва на неправда, на другите луѓе, на зависта, на околностите или на било што друго. Ако си вистинска жртва ќе имаш радост, голема и непоматена радост и мир во себе. Ако се гушиш во „неправдата“ која луѓето и животот ти ја нанесуваат, запамти добро, ти си жртва, но жртва на својот карактер, на својата суета, на себељубието и саможивоста.
Ова ми се виде навистина точно еден ден, додека одморав на една клупичка во централниот парк во Бостон, откако прошетав низ околината. Штом малку се загледав во луѓето, бев зачуден кога видов дека речиси сите поминувачи зборуваа или слушаа некого на телефон. Изгледаше како никој да не ја гледа прекрасната зелена трева, дрвјата или цвеќињата.
„Докажано е дека децата не ги наследуваат само физичките својства, но и определени духовни квалитети од своите родители. Емоционалниот живот на родителите се одразува врз наследството и преминува, во вид на предодреденост кај нивните деца. Родителите коишто донеле решение за убиство на своето дете, веќе внеле во својот генетски фонд предодреденост за убиство којшто ќе ја обременува психата на идните деца,
Како на апостолите, и нам многу често ќе ни треба време за чекање, за молитва, за пребарување. Полека, може да научиме “повторно и повторно да се движиме,” во смисла на тоа дека пред да откриеме што ни подготвил Христос, секој од нас прво мора да се соочи со својата човечка природа, со сите свои силни и слаби страни
„Негрижливиот човек е несреќен, бидејќи не знае дека живее за да стане совршен. Не знае дека е повикан во висините на славата, не знае дека е потопен во секаква благодат, подготвена да му даде секаква духовна радост, додека тој одбива да ги подигне очите и да ја види. Тој не знае дека радоста е во маките, не знае дека среќата е во напорот, дека веселбата е во ревноста, дека во трудот се слават честа и венците.
Таа се молела во себе, Бог да и даде здраво и право машко дете и да и даде сили за да може да го исчува. Додека таа се молела на Бога, дошол Отец Гаврил , ја потчукнал по рамото и и рекол:" Не се секирај, ќе родиш право и здраво дете". Таа на тоа се зачудила, бидејки бременоста НЕ БИЛА видлива и НИКОЈ НЕ ЗНАЕЛ дека носи дете. Кога го прашала од каде знае, тој мирно и одговорил: "Светиот Дух".
Само за едната 2016 година, до 600 илјади христијани од целиот свет, биле подложени на гонење во една или друга форма. „Иако точните бројки на постраданите секогаш е тешко да се утврдат… нема никаков сомнеж дека степенот на гонење на христијаните, продолжува да биде енормно висок во многу земји на светот“, стои во заклучокот на овој извештај.
Секоја Црква, историски, во моментот на нејзиното признавање имала своја „мајка Црква“ или, поточно, Црква заштитничка. Откако „мајката Црква“ ја признава суштински, преку заедничко сослужување на светата Евхаристија, автокефалноста на дотогаш непризнатата Црква, од тој момент двете Цркви стануваат „сестрински Цркви“, што означува дека тука нема место за никаква ерархиска потчинетост или некаква административна зависност на едната од другата Црква.
Во присуство на Архиепископот г.г. Стефан,одбележувањето отпочна со Вечерна богослужба на која чиноначалствуваше Епископот Климен во сослужение на свештенството од Скопска епархија, а ќе продолжи утре изутрина во 9 часот со чинот на осветување што ќе го извршат Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан во сослужение на архиереите на МПЦ-ОА, архимандритите, монасите и бројното свештенство од Скопската епархија,
Блажeн e oнoј чoвeк, браќа, и трикратнo e блажeн, чија штo вoлја e пoтчинeта на Бoжјата вoлја, чиј штo ум ништo нe умува спрoтивнo на сoвeтoт Бoжји и чиe штo срцe ништo нe сака спрoтивнo на Бoжјата жeлба. Умoт e вoдич на вoлјата и на срцeтo.
Како што постојат места на земјата на кои успева само еден вид растение и нема такви други места на кои истото растение би растело, така и во Црквата Христова постои единствена љубов од која како плодородна река истекува милосрдието кое за сите мудрости од овој свет е лудост, зашто од христијаните се бара љубов совршена, љубов нелицемерна, љубов не само кон кон пријателите, но и љубов кон непријателите.
На 15.10.2017 година, во Деветнаесеттата недела по Педесетница, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во сослужение со Високопреосветените митрополити г. Јосиф, г. Петар, г. Агатангел, г. Пимен, г. Иларион, г. Јосиф и г. Климент, служеше Света Златоустова Литургија во манастирот на свети Јоаким Осоговски во Крива Паланка, каде што Кумановско-осоговската епархија свечено го прослави полувековниот јубилеј Македонската Православна Црква.
Зарем верувате дека ѓаволот е слободен? Не! Тој е најограничен, бидејќи не е во Христа… Затоа не му се плашете! Тој нема сила. Кога би знаеле само колку труд вложува Сатаната за да ја прекине нашата молитва. Најголемата грешка е да се впуштите во разговор со демонот. Ние треба да разговараме само со Бога.
СКОПСКАТА ПРАВОСЛАВНА ЕПАРХИЈА
Во сите времиња човечката душа била бојно поле меѓу доброто и злото, и нашето доба не е исклучок. Згора на тоа, денес злото, за што сведочи разурнувачка дехристианизација на Западна Европа и зајакнување на меѓународниот тероризам, дејствува особено активно, користи се полукави методи, знае да стави привлечна обвивка и да ги менува вистинските вредности со лажни.
