Пахомие, велики оче преподобен,
за демоните капијо несоборлива,
моли се о ти преполн саду на благодатта,
за нас и сите оние за кои ти беше јавено, дека ќе ослабиме,
за монасите, за христијаните, и оние кои талкаат во безумие.

Затоа и се каеме, затоа и се исповедаме и бараме прошка, затоа што се надеваме.
Се надеваме на Неговата милост, која го постави разбојникот прв во Рајот, која ја направи блудницата преподобна подвижничка, која го направи гонителот на христијаните првоврховен апостол, која го направи митарот - евангелист, која го прави секој човек богочовек по благодат.

Па поради тоа, молитвата кон Бога претставува не само леб на душата, туку нешто повеќе од тоа – нејзин живот. А Бог, Кој ги знае и гледа нашите потреби и желби, ќе направи она што секој татко би го направил за своето добро и послушно дете, зашто Бог е Татко на татковците. Татко на сите.“

Ако од нашите сили зависи сознанието на духовниот свет и Бога, ние би останале совршени незнајковци во тој поглед. И на тој начин, би биле одвоени и отфрлени на оваа земја без Бога, далеку од Него и од Неговата помош и утеха. Но, за среќа, тоа не е случај со нас. Бог знае дека ние не можеме

Никогаш не му давал одмор на своето тело – речиси никогаш не спиел, а и кога спиел, секогаш лежел на земја или на тврда рогозина. Иако многу строго постел и бил многу слаб, поседувал голема виталност и енергија. Редовно ги служел сите богослужби во манастирот и непрестајно се трудел во подвигот на умно-срдечната молитва. Тишината и самотијата биле негови постојани сотрудници, затоа и често ги користел

„Нека е благословено“, одговори монахот па појде и се насели во ќелијата што му ја покажа старецот. Таму остана пет години и строго се подвизуваше, без да изусти ни еден единствен збор. Преданоста негова и трпение не останаа скриени од другите браќа, кои му се восхитуваа и многу го почитуваа. Монахот продолжи да си се подвизува во ...

Ако Он не се жртвуваше на Крстот за нас и наше спасение, и ние не ќе можевме во Големиот Вход од Светата Литургија да се принесеме самите себе и целиот наш живот на светиот престол Божји преку Даровите што ги принесуваме на него.
Ако Он не воскреснеше и ние не ќе можевме да го откриеме Царството Небесно внатре во нас, во нашето духовно срце,

Епископот Јаков во интервјуто говори и за административното признавање на фактичката автокефалност на МПЦ-ОА, за однесувањето на Црквата во време на пандемијата, за пописните резултати за религиозната припадност, за случувањата во Украина и заземањето „исправна“ страна од страна на „верниците“ за исполнувањето на верата, обичаите и традицијата,

Зошто токму 40 дена требало да поминат до Вознесението? Бројот 40 имал големо значење воопшто на древниот Блиски Исток, а особено тој број има големо значење во Библијата: претставува символ на завршено дело, генерација и исполнување.
Св. Никодим Светогорец вели дека Христос, според Својата човечка природа, примил три раѓања :

 Нашето свето Православие го ставивме во граници од поими и дефиниции и го омеѓивме со нации оттуѓувајќи се еден од друг како што лично го правиме тоа од Бога, а тоа како наша вера е радоста и убавината во Христа Воскреснатиот... Пресвета Богородица и сите светии...откриена и во ближниот свој.

На Литургија се прима секоја човечка молитва! Зашто на Литургијата Самиот Христос се моли за нас и се принесува Себеси на Бога Отецот, а Него Отецот не може а да не Го услиши! Донесете ги сите ваши маки, таги, тешкотии, молитви и сѐ принесете на Господа а Он ќе ве услиши.

Тогаш сфатил дека не треба да се врзува за ништо световно, и

дека треба да живее единствено за Царството Небесно, односно за Бога.

И навистина се оддал на богоугоден живот, го изучувал Светото Писмо,

делата на светите отци, а особено делата на св.Григориј Богослов.

Ми смо створени за вечност. Створени смо да, имајући свако посебан дар, лични, специфичан печат, своју непоновљивост, будемо једно у Господу, будемо једно у Христу, а то јединство се најреалније органски реализује и остварује у светој Литургији која се служи у светим и освећеним благодаћу Божјом храмовима. 

21.05.2023 Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во сослужение со Неговата Светост Српскиот Патријарх г.г. Порфириј, надлежниот епархиски архиереј на Европската епархија г. Пимен, митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, епископот г. Јован-Парачко-славонски, и епископт г. Кирил новоименуваниот администратор

Така да обиди се да живееш како што треба, да бидеш добар и да си го заработиш спасението уште овде… оти:
„Нема да примиш она што имаш од овде… Ќе примиш само она што си дал“… Не се фали со парите… со положбата која ја имаш, со твоето богатство… Овие работи се временски… Се прав и пепел… ‘Рѓа и земја… Имаат крај… сите ќе умреме…

Денес, Светиот Апостол и Евангелист Јован Богослов, којшто во црковното предание е нарекуван уште и „Апостолот на љубовта“ и чијшто спомен го славиме, си избра еден нов апостол на љубовта Христова, удостојувајќи го нашиот Старец и игумен, Архимандрит Партениј, да биде едногласно изгласан од страна на светите архиереи од Свештениот Синод на МПЦ – Охридска Архиепископија и да го прими благословот на највозвишниот и свет, апостолски архиерејски чин.

 Велики угодниче Божји, Николае свети,

чии молитви нѐ закрилуваат нас кои

пловиме по морето на овој живот.

Марк Твен бил многу повеќе од човекот што ги создал култните ликови Том Соер и Хаклбери Фин.
Твен, роден како Семјуел Ленгхорн Клемeнс, бил вистински провокатор во текот на неговиот живот, предизвикувајќи ги оние што имале моќ со помош на неговото пенкало, кое било многу помоќно од кој било меч.

Еден ден во манастирот пристигна некој кој сакаше да разговара со старешината на манастирот. Монахот кој тврдел дека гледа зло, гледајќи колку е грешен и длабоко расипан посетителот, му рекол вака: Како се осмелуваш да се појавиш и да го побараш старецот таков каков што си? Вашето присуство го навредува! Посетителот си замина. Старецот потоа го повикал монахот и го прашал дали некој дошол.