СКОПСКАТА ПРАВОСЛАВНА ЕПАРХИЈА
во рамките на одбележувањето на 50 годишнинта од возобновувањето на автокефалноста на
Охридската архиепископија како Македонска православна црква, Ве поканува на осветувањето на новиот храм
„Св. Наум Охридски“ - во населбата Радишани - Скопје.

Испитувајќи што му е најпотребно на молитвеникот за да беседи со Бога, по кој пат доаѓа молитвата, Богородица го пронаоѓа свештеното тихување – ‘безмолвие на умот’, оддалеченост од светот, заборав на сè земно и стремење кон божествените откровенија, избор на ‘подобриот дел’.

Во сите времиња човечката душа била бојно поле меѓу доброто и злото, и нашето доба не е исклучок. Згора на тоа, денес злото, за што сведочи разурнувачка дехристианизација на Западна Европа и зајакнување на меѓународниот тероризам, дејствува особено активно, користи се полукави методи, знае да стави привлечна обвивка и да ги менува вистинските вредности со лажни.

Во среда, на 18.10.2017 година, со почеток во 19:00 ч. во салата на соборната црква „Свети Климент Охридски“  во Скопје ќе се одржи отварање на изложбата на витражни икони „Светоносен иконостас“, од упокоениот полски православен иконописец Адам Сталони Добжански (1904-1985). Изложбата, која ќе трае до 2.12.2018 г.,е организирана под покровителство на Неговата екселенција амбасадорот на Република Полска во Скопје,

Должни сме значи, соодветно на условите, дури и во војна постои конвенционално војување; непријателот да го нахраниме, и кога е на студ – да му дадеме облека…  Ќе рече некој; нелогично, парадоксално. А, дали е логична омразата против непријателот? Зборуваме за човек – непријател, дали е логично човек да се мрази дури и ако ни е непријател? Омразата секогаш ги уништува и омразениот, но и оној што мрази.

Завршуваш како атеист, не зошто не веруваш во Бога, туку затоа што не можеш да поверуваш дека Бог може толку многу да љуби. Затоа градиш идоли според сопствените мерки и ставови, согласно можностите и сопствените страсти, за повеќе да не се „скандализираш“ со таа возвишена состојба, што се нарекува „божествено снисходење-простување-љубов“.

"Лицемерниот, сѐ додека мисли дека не е откриен, спокоен е и молчи, задоволен е од славата што ја има пред луѓето, бидејќи им се претставува како праведен, но кога ќе го откријат каков е, тогаш почнува остро да ги прекорува другите, мислејќи на тој начин да го прикрие својот срам.

Делегација на Факултетот за безбедност-Скопје предводена од продеканот за наука и развој  доц. д-р Марјан Ѓуровски, а во чиј состав беа Раководителот на Катедрата за општество-политички и правни науки проф. д-р Цане Мојаноски и доц. д-р Александар Иванов оствари посета на Богословскиот факултет „Св.Климент Охридски„-Скопје придружна членка на Универзитетот „Св.Крил и Методиј„-Скопје и беше применa од Деканот проф. д-р Ѓоко Ѓорѓиевски и продеканот за настава доц. м-р Петко Златевски.

Ако Бог вели „оди“, лукавиот сигурно ќе рече „стој!“ Ако Бог вели „молчи“, непријателот на нашето спасение неминовно ќе поттикнува на многуговорливост. Тој е мајмун, тој се исмева, делува спротивно.

Во Рајот Господ им рекол на луѓето да не јадат од дрвото на познанието.

 „И свештениците повикуваат, но луѓето не пристапуваат. Но, не е така. Луѓето би пристапувале, но свeшетениците ги одвраќаат. „Не си подготвен“, „Неодамна се причести“, и безброј други безумни зборови. Тоа не е нова болест. Тоа е средновековна римокатоличка рана, која по навика се смета за шаблон на православната побожност.

Зошто монаштвото е бунт? Затоа што тоа ги предизвикува основите на ропството и страдањето, а не на нивните атрибути. Луѓето – се робови што страдаат. Тие се бунтуваат против ропството, а од страдањето – бегаат. Но ропството умеело да ја промени формата, не менувајќи ја суштината. Страдањето го фаќа човекот без труд. Основите пак на ропството и страдањето се – самољубие, славољубие, сластољубие.

Дали ова значи дека јас повикувам сите да станат монаси? Секако не. Не само заради тоа што и јас не сум монах. Но неопходно е да се разбере, монаштвото – е бунт. Бунт, а не бегство. И тоа каков бунт, најрадикален, најнавредувачки за сесветскиот Хокус-Покус и неговите правливи кутии со кукли и седум камшици од опашки.

Една слика-милион зборови! Но, и милион емоции! Не случајно се вели дека медиумите се седмата сила во светот! Медиумите се најмоќното оружје на денешнината и токму затоа од овој фестивал, кој има за цел да ја поттикнува моќта на Доброто кај луѓето, го упатуваме Апелот за прогласување на меѓународен и нацинални денови, по избор на секоја држава, на МЕДИУМСКИ ДЕН НА МИРОТ - во срцата на луѓето!

Фестивалот ќе биде отворен со филмот СЕМЕЈСТВОТО НА НИКИ, добитник на бројни интернационални награди, чие кратко сиже го имате во програмата. Фестивало трае од 14 до 19 октомври и проекциите се одржуваат во МНТ за време викендот, 14 и 15 окт., а  од 16 до 18 во Кинотека на Р. Македонија.

Амбасадорот на Руската Федерација во Македонија Олег Шчербак истакна дека Русија застапена од нејзиниот претседател на светот му предлага поправедни, пофер и повизионерски одлуки отколку тие што се предложени од западниот политички врв.

На 08.10.2017 година, Недела осумнаеста по Педесетница, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, во сослужување со Митрополитот Европски г. Пимен и Митрополитот Кумановско-осоговски г. д-р Јосиф, извршија осветување на манастирскат црква „Св. Георгиј Победоносец“ во с. Мала Речица – Тетовско.

Во рамките на Меѓународниот филмски фестивал за духовни вредности „Богородичен Покров“, кој оваа година се организира 0д 14-19 Октомври, во Македонскиот народен театар во Скопје, ќе бидат прикажани филмови од повеќе меѓународни продукции.

Влезот е бесплатен, а за присуство на отворањето, неопходна е резервација.

За општините надвор од Скопје, ќе биде организиран бесплатен превоз со линиите на Транскоп-Битола.

Во прилог следува целосната програма на фестивалот:

Програма 

Д-р Марија Гиревска беше срдечно пречекана од директорот на Фондацијата, проф. д-р Фриц Сен и од кураторките Рут Френер и Урсула Зелер. На средбата беа разменети размислувања околу преводот и преводливоста на ова капитално книжевно дело на Џојс на македонски јазик. На крајот од средбата, откако се потпиша во „книгата на впечатоци“, преведувачката го потпиша и македонското издание на „Улис“.

А, ако имаме љубов спрема добродетелта, тогаш бива сосема спротивно на ова, зашто тогаш Господ, гледајќи ја нашата душа како жеднее за спасение и колку усрдно копнее да ги има добрите семиња во себеси, токму заради оваа нејзина искрена желба, ја исполнува со Своите дарови. “

 Светителите целиот свој живот оделе кон светоста и притоа не биле безгрешни, забележа митрополитот. „Но тие постојано се каеле. Светител – е оној, кој постојано се кае пред Господа. Треба да го отвориме своето срце пред Господа, да ја пуштиме таму благодатта и да му дозволиме да нè преобрази“