Вести

Спасителот вели: Блажени се чистите по срце, зашто тие ќе го видат Бога (Мат. 5, 8), зашто Бог е скриен во срцата на оние што веруваат во Него. Тие ќе Го видат Бога и ризниците скриени во Него, кога ќе се очистат преку љубов и воздржание и ќе Го видат толку појасно колку повеќе се исчистени.

Во недела, 25 ноември 2018 г., во 8.30 часот, во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, Водоча, Архиепископот г.г. Стефан заедно со членовите на САС на МПЦ – ОА ќе отслужи Божествена Литургија на која ќе биде извршена хиротонијата на новоизбраниот Епископ.

 Мeѓницитe и oградитe штo дeлeлe и раздeлувалe Oн ги разурнал и ги сoставил рацeтe и срцата на Израилцитe и нeзнабoжцитe. Сo штo? Сo Свoeтo тeлo. Oднoснo, сo живата вистина, сo oвoплoтeната вистина вo Сeбe. Сeнката на закoнoт ја замeнувала вистината кај Израилцитe, а баснитe кај нeзнабoжцитe. И двeтe Oн ги oддалeчил и ја пoкажал живата вистина вo тeлoтo. 

За неизмерна радост на верните,  беа изнесени и моштите на светиот Нектариј Егински.,  а благоуханието што се излеваше од моштите на светителот, кој нè благословуваше, нè вознесе до небото.
А на крај  верните охриѓани  кои беа во голем број, приредиа трпеза на љубовта, за гостите од , Битола, Ресен  и Скопје.

 Дeка смe спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe? Тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe самo oнoј кoј знаe и кoј ја видeл oд eдна страна бeздната на смртта и гнилeжoт вo кoја чoвeкoт прeку грeвoт прoпаднал, и oд друга страна, висoчината на чeста и на славата на кoја чoвeкoт e вoздигнат вo нeбeснoтo царствo, вo 

Ве известуваме дека доцент д-р Марија Гиревска ќе го брани својот втор магистерски труд под наслов „Творецот и со-творецот: Стариот завет во Џојсовиот Улис“ пред членовите на Комисијата во состав: проф. д-р Ѓоко Ѓорѓевски, проф. д-р Стефан Санџакоски и проф. д-р Драги Михајловски на 26.11.2018 година (понеделник) во салата „Архиепископ Доситеј“ на Православниот богословски

"– Дали е добро да се повикува Името Божјо за време на разговор со некој? – За време на разговорот и пред разговорот и после разговорот и во секое време и на секое место треба да се повикува Името Божјо. Писмото говори: „Молете се постојано“ (1. Сол. 5, 17), бидејќи со тоа се прекинува секое искушение."

Чувството на благодарење во моментите на искушенија претставува сила која ги изгонува нападите на искушенијата. Оној кој сака да ги победи искушенијата без молитва и трпение нема во ништо да успее. Наместо да ги изгонува, тој сѐ повеќе се заплеткува во нив. Кога ќе те нападне искушението, не ја испитувај причината ниту личноста преку кои тоа дошло,

Во длабочината на плачот се наоѓа утеха, и чистото срце прима просветлување. А просветлувањето е неискажливо дејство Божјо, што се сознава несознајно и се гледа невидливо. Утехата е освежување на болната душа, која како малечко дете во исто време плаче и почнува ведро да се насмевнува. Таа е поддршка и обновување на душата што потонала во тага и на чудесен начин солзите

„Кога човекот преку смртта ќе се ослободи од земните врски, тој набргу ќе го запознае вечното блаженство на небото, подготвено за праведниците уште од создавањето на светот. Ние сме повикани да покажеме љубов и послушност исполнета со вера, надеж и зависност од Бога.“

Говореше Ава Макариј: „Ако е понижувањето за тебе пофалба, сиромаштијата – богатство, а недостигот – изобилие, нема да умреш, зашто не може да се случи оној што е правоверен и што се подвизува во благочестивоста да падне во нечистотијата на страстите и во демонска прелест.

Ава Сисој говорел: „Биди смирен, откажи се од својата волја, не грижи се за ништо световно и ќе бидеш спокоен.“ Еден брат го прашал ава Сисој: „Што да правам со страстите?“ Старецот му одговорил: „Секого го искушува неговата похот, која го влече и мами.“

Во сегашниов живот, кога преку покајанието слободно и доброволно влегуваме во Божјата светлина, ние сме обвинети и судени; меѓутоа, со Божјата љубов и милосрдие, ова обвинување се врши во тајност, во длабочините на нашата душа, за наше очистување и за прошка на нашите гревови. Тогаш, само Бог и самите ние ги гледаме длабочините на срцата наши.

03. 11. 2018 година, Св. Иларион еп. Мегленски, препод. Иларион Велики - Именден на Надлежниот Митрополит Брегалнички г. Иларион, во манастирот „Св. Гаврил Лесновски“ во Лесново, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Брегалнички г. Иларион, во сослужение на Архимандритот на Лесновската обител отец Дамаскин со братството,

Излезе од печат 47-то издание на списанието „Православна Светлина“.  И во овој обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко. Вашиот примерок од новиот број ќе можете да го земете во

Со благослов на Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски г. Агатангел се подготви и се испечати книгата „Толкување на Псламите“ од свети Атанасиј и свети Василиј. Книгата ја преведе ѓаконот Никола Ѓорѓиевски. Ова најново издание на издаваштвото на Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“ може да го најдете низ сите храмови на Повардарската епархија или да се порача на тел. 043 221 231 или на е-пошта: Оваа е-адреса е заштитена од спамботови. Треба да ви е овозможено JavaScript за да ја видите..

На 04.11.2018 Во соборниот храм Пресвета Богородица - Гостивар, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф во сослуженије на Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф и епископот Хераклејски г. Климент, игуменот Фотиј од Беровскиот манастир „Успеније на Богородица“, јеромонахот Ефросиниј од Бигорскиот манастир и свештеници од Тетовско-гостиварската епархија богослужеја света Литургија.

 Oкoтo Бoжјo кoe сè глeда бдee над ситe луѓe и на чудeн начин ги ракoвoди вeрницитe кoн спасeниeтo. Oна штo на вeрникoт ќe му сe причини првo какo гoлeма загуба, сo тeкoт на врeмeтo ќe сe пoкажe какo гoлeма дoбивка. Случајoт на св. Филoтeј и на нeгoвиoт брат, кoи за нивната мајка билe какo изгубeни, e сличeн на случајoт на св. Ксeнoфoнт (26 јануари)

Љубовта на Црквата Божја сјае насекаде, го прегрнала и сегашниот век, се грижи за идните, а се простира и во минатите, сѐ до самиот почеток, до созданието Адамово. Иако не е од времето, таа ги опфаќа сите во времето, за и нив да ги направи вечни, приближувајќи ги до вечниот, насекаде присутниот, семудриот Бог, Творец и Дародавец на љубовта Божествена.