Борбата да ја сочуваме молитвата во нашиот ум не произлегува само од неговата природна слабост и тежнеењето да скита, таа е исто така и последица на гневот и нападите на демоните. Сепак, со време нашата истрајност ќе ни ја донесе победата. Нашиот ум Му припаѓа на Бога и, малку по малку, тој мора да стане ’Христов ум’. ...А ние, ако сакаме нашето срце да гори со бестелесниот оган на Божествената љубов, да го храниме постојано со огнот на непрестајната молитва! (Добротољубие )