Нашиот личносен однос со Богочовекот Исус Христос е секогаш определен од односот спрема нашиот ближен, па кој било да е тој. Страдаме во овој свет бидејќи обземени од своето самољубие се повредуваме меѓусебно.
Се поклонувам, го славословам и величам Твоето слегување во адот, пленението на адот, разрушувањето на смртта и тридневното воскресение од гробот, и Те молам Тебе, мојот Господ: душата моја, плен на гревовите, плени ја со љубовта Твоја; умртвена-воскресни ја и избави ја од адот.
Честопати и мене ме прашуваат зошто примам или им помагам на луѓе за кои мнозина од искуство тврдат дека мамат и дека нема што да губам време со нив? Иако често и јас ја имам истата проценка, им одговарам дека човекот досега мене лично не ме излажал и дека должен сум да му дадам шанса, можеби после односот со мене ќе се промени. И така, ако ме излаже, нема да има никаков проблем со мене, туку – за среќа, директно со Бог.
Кога би ги прашале луѓето во црква, кои го празнуваат денешниот празник, зошто сме собрани овде, тие веднаш би одговориле дека денес е Преображение Господово. Не велам дека одговорот не е точен, но морам да кажам дека бара светоотечко толкување.
Светоотечкото, пак, толкување треба да го бараме и во пишаното предание на Светите отци
Дете воспитано во христијанско семејство слуша како се зборува за Бога уште од првите денови на неговиот живот. Мајката го прекрстува кога си легнува; таа му вели: „Бог нека те заштитува.Таа му ги покажува иконите, му дава да ги целива, прави да живее во присуство и под погледот на Бога.
Затоа, огромна е разликата кога ќе влезете во храм од 13 век и во новонасликан храм од современи уметници, кои не се придржуваат до преданието на отците. Во стариот храм боите се смирени, ја пијат светлината, те предизвикуваат на молитва. А во новонасликан храм боите се диви, дречливи, ја одбиваат светлината поради пластичниот акрилик, за жал, не доловуваат духовна состојба.
На островот Кефалонија се случува чудо на денот кога се празнува Успение на Пресвета Богородица. Во Црквата во Пастра на островот Кефалонија за празникот Благовештение верниците донасаат бели кринови и ги оставаат на иконата на Богородица. Тие кринови после празникот се ставаат под стаклото на иконата и без вода и земја
12. И влезе Исус во храмот Божји и ги истера сите, што продаваа и купуваа во храмот, ги растури масите на менувачите и столовите на оние, што продаваа гулаби,
13. и им рече: „Напишано е: »Домот Мој, дом за молитва ќе се нарече«, а вие го направивте како разбојничка пештера.”
14. И дојдоа при Него во храмот слепи и хроми, и Он ги излекува.
Овој пост е востановен во чест на Христовото Преображение и Успението на Пресвета Богородица и се пости на следниов начин: во понеделник, вторник, среда, четврток и петок не се јаде масло.
Масло се употребува само во сабота и недела. Риба се разрешува само на Преображение.
И слушна глас: „Ефимија, оди во храмот на Преображението на мојот Син;
таму е иконата „Радост на сите тажни“.
Свештеникот нека се помоли пред таа икона и ќе оздравиш.“
Ефимија направи така и веднаш стана наполно здрава.
Но, што значи тоа дека некој ќе влезе и ќе излезе и дека пасиште ќе најде?
Тргнувајќи секогаш од персоналното начело на македонско-светогорската исихастичка школа (наспроти антиохиската историска и александриската алегориска школа), како основно при толкувањето на Евангелието, зборовите ќе влезе, и ќе излезе, и пасиште ќе најде го означуваат токму духовниот развој и восовршување на човекот,
Италијанско-американскиот филм „Божјата рака“ (The Hand of God) на Паоло Сорентино, добитник на „Сребрен лав“ на Венецијанскиот филмски фестивал во 2021 на кинематограферката Дариа Д’Антонио на 19 август во Битола ќе го отвори 43. издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“.
Преку презентацијата на Апостолот кој до средината на 19 век се чувал во манастирот, по што е распарчен и отуѓен и денес се наоѓа во 5 библиотеки во Украина, Русија и Бугарија, сестринството и отец Серафим, преку привлекување на вниманието на јавноста кон Слепченската книжевна ризница, во која веќе ги откупија и комплетираа дигиталните копии од
Да, таму сум со семејството, кое навистина ми дава неверојатна сила. Можеби звучи како флоскула, но јас не би го издржал овој живот да го немам тој вид на внатрешна мотивација.
Слепченскиот апостол е еден од најзначајните книжевни споменици, не само од богатата ракописна збирка на Слепченскиот книжевен центар туку и општо во славистиката. Тој претставува најстар зачуван препис на Кирилометодиевиот превод на апостолот пишуван со убаво кирилично писмо врз пергамент.