Честопати може да се слушнат прашања од наши верници за значењето на овие зборови. Што значи да се земе својот крст? Секој човек има свој крст и тој ќе го носи независно дали се согласува или се спротивставува. Својот крст не може да го оставиме на друг, ниту, пак, туѓиот крст да се земе на својот грб.

Излезе од печат 63-то издание на списанието „Православна Светлина“.  И во овој обработивме многу нови душеполезни теми, од кои се надеваме дека читателската публика ќе пронајде поука. Се надеваме дека и овој празничен број на Православна Светлина ќе биде радосна вест за сите верници во Повардарската епархија, па и пошироко.

Така сите одиме напред во животот со Крстот на грбовите.
Некои се поголеми, а некои помали. Некои се потешки, а други се полесни.
Но, никој не може да знае за Крстот на ближниот.

Човекот во вакви времиња целото свое внимание пробува да го насочи кон она што го опкружува, продолжи Сотировски, ценејќи дека доколку најде решение за она што го опкружува и она што е околу него, ќе најде мир и задоволство во она што е во него. Но дали е тоа така говорниците ќе пријдат во суштината на проблемот.

Православното воспитување помага човекот да ги надмине животните проблеми или потешкотии, без да направи или да дозволи душата да биде потиштена, што неретко доведува до немили ситуации. Многу родители, за жал, „ги лечат“ нивните потиснати емоции преку нивните деца. Сето она што тие не успеале да направат или да бидат во животот, 

 Тoгаш Вацлав сoбрал гoлeма вoјска и излeгoл прeд свoјoт нeпријатeл. Кoга ги видeл двeтe силни вoјски, тoј сe сoжалил тoлку нарoд да изгинe, па му испратил ваква пoрака на Радислав: “Спoрoт e пoмeѓу мeнe и тeбe, ти сакаш да владeeш сo Чeшка, а јас нe oтстапувам. Дoзвoли oваа рабoта да ја рeшимe сo бoрба пoмeѓу нас двајцата. Зoштo да има крвава битка пoмeѓу двeтe вoјски?”

 Кога некој ќе почне да живее според Христа, тогаш општеството го отфрла.  Но, тогаш се стекнува со друго општество, бидејќи и ние христијаните имаме свое општество.  Ништо не губиме на овој свет...
 Мора да ја почитуваме слободата на другите.  Тоа што се прави со насилство не трае во време и вечност...

Слободата на изборот и самостојноста- тоа е воопшто најсложеното, затоа што гледаме, дека современата цивилизација атакува на слбодата на избор. Гледаме дека нужни ни се сè повеќе безопасности. Мобилните телфони-тоа сè уште се цветчиња, потоа  ќе вградуваат чипови при и.

Служев молитва за умножување на Грузискиот народ. Ноќе имав видение: двајца мажи дојдоа кај мене. Тие беа облечени како стари воини. Ме фатија за раце од двете страни и ме одведоа некаде. Влеговме во бела зграда без Крст. Собата беше обвиена во темнина, дури ни ѕидовите не се гледаа. Додека моите очи се приспособуваа на темнината,

Никогаш не треба да очајувате. Ако не сте постигнале нешто, тоа не значи дека не сте успеале. Нема грев кој е поголем од Божјата љубов; не постои грев кој не може да го надвладее Божјата љубов. Исповедајте се, причестувајте се и не повлекувајте се од Црквата.

Многубројни се делата што си ги сотворил, Господи Боже мој, чудесата Твои, и нема никој кој ќе се уподоби на Тебе во однос на размислите Твои; возвестував и говорев за низ, умножени беа над секаков број! Овој псаломски восклик на боговидецот Давид,

Повеќето од нив високи и преку 30 м , а пречник на некои од нив изнесувал повеќе од 1м.
И покрај тоа што покривот на оваа мала црквичка е тенок без некоја потпора, сепак со векови стои како некое чудо да го држи. А од под Црквата извираат неколку извори со чиста вода, онака како што самата таа побарала од Господ.

Комисијата за односи со верските заедници и религиозни групи (КОВЗРГ) во соработка со црквите и верските заедници - ја има особената чест да Ве покани на трибината: „Како да се радуваме во кризни времиња?“
 Трибината ќе се одржи во петок на 30. 09. 2022 година во свечената сала на Музејот на македонската борба со почеток во 18 часот.

Како што видовте на Светата литургија, на двата јазика, сите заедно ја служевме оваа литургија без да постои прекин или пречка. Познато ми е за да дојдеме до овој момент, нашиот владика Наум се има потрудено многу, но пред сè преку неговите молитви е возможна оваа денешна литургија. Клучно е оваа денешно наше присуство на оваа литургија, овие долгогодишни обиди, што започнаа на Света Гора,

Што правиме ние? Најчесто, не се трудиме доволно да ги извршуваме нашите дневни обврски во послушание, свесно и согласно Божјите заповеди – во слава Негова и за добро на ближните, и затоа само се трошиме и заморуваме, а преостанатото време од денот, од очај и зависност, го поминуваме, на пример, пред разните екрани, како и во други начини на бегство од реалноста.

Непријателот веќе не го попречува духовниот живот, но настојува да го оскверни, а потоа и да го уништи тоа што е стекнато на тој пат. Тој ти всадува славољубие и самоувереност: „Ти имаш нешто добро, а овој- не!’’

Произлегува постојано самоубедвање и човекот почнува да мисли: „Слава на Бог, јас сум добар.

Во Црквата Христова, а не во религиозната постројка на нашите проекции, болката и човечката немоќ не се лицемерно украсени . Не се чувствувате виновни затоа што не ви е добро. Не стравуваш  ниту биваш заплашен затоа што не си совршен. За светиите на Црквата, грешникот е повреден, а не лош човек.