Светото Писмо ни кажува дека во Рајот Адам и Ева биле голи и не се срамувале. Во нив сеуште не постоело тоа чувство на срам. Тоа биле сосема посебни, духовни односи на човекот кон Бога и кон својата жена за разлика од односите после гревопадот. Во рајот мажот и жената немало од што да .

Знам, Господи, дека не секогаш оддавав признание и благодарност за здравјето, кое Ти ми го даруваше.
Често Те заборавав и кон Твојот дар бев невнимателен. Но, Ти не сметај ми ја неразумноста.
Умножи ја Твојата благост и не според заслуга, туку по милоста Твоја подигни ме од леглото на страданието...

Видов на ФБ како деца туркаат ѓумови и чаши со вода на излегување од дома за да им оди лесно школската година нова. Убава е симболиката, ама мое е да кажам дека тоа е далеку од вера православна.
Ако не го бива детето и ако не е во партија некој од родителите ни хидрант не помага.

Сега секој е јавна личност, секој има своја `кариера`, секој може да биде препознаен на улица, да му се восхитуваат, секој е - НЕКОЈ, со покритие или без...,а умисленоста и гордоста растат ли растат !

Доволен е еден статус (како овој, да речеме ;)

Постојат надворешни показатели што ни овозможуваат да пресметаме на која оддалеченост се наоѓаме од Бога: го следиме ли Евангелското Слово? Го достигнавме ли совршенството, односно љубовта за целиот свет, без да правиме разлика помеѓу непријателите и пријателите.

Световната мудрост не може да го спаси светот. Собранијата, владите, многусложените организации на најразвиените современи држави на земјата се немоќни. Човештвото страда бескрајно. Единствен излез е да ја најдеме мудроста внатре во нас, решението да не живееме согласно земните идеи, туку, да го следиме Христа.-

Откако ќе се случи некаква трагедија, луѓето одново прашуваат: „А каде беше вашиот Бог? Зошто Тој ништо не направи? Зошто Тој дозволи ова да се случи? Зошто, ако има Бог, злото толку лесно и слободно се случува во светот?“ А ние одново ќе одговориме нудејќи го Христовиот одговор: „Во исто време дојдоа некои и Го известија за Галилејците, чија крв Пилат ја измеша со нивните жртви. Тој одговори и им рече:

„50 ГОДИНИ ОД ВОЗОБНОВУВАЊЕТО НА АВТОКЕФАЛНОСТА НА ОХРИДСКА АРХИЕПИСКОПИЈА ВО ЛИЦЕТО НА МПЦ – ОА“

(Охрид, 1967 – 2017)

Јас слушнав еден млад монах кога неговиот духовен отец го прекори и го праша зошто не е смирен како што бил кога се одрекол од светот, тој почна да се воздигнува горделиво и одговори вакаː

„Па зар јас се смирував затоа, за секогаш да бидам потчинет?“

Најважно е што имаме во внатрешноста на нашето срце.

Важно е дека во секојдневните постапки, таму во срцето, не смее да биде зрното на егото.

Затоа што кога ќе дојде искушението, тоа може да го уништи квалитетот на животот и односите меѓу луѓето.

 "Значи, дојди, мој возљубен сине. Дојди, макар на еден ден, за да беседиме за Бога и да богословиме и ќе се насладиш со она за што мечтаеш. Дојди, за да ги слушнеш овие диви карпи, тие таинствени и молчаливи богослови, кои ќе ти изложат своите длабоки мисли и исповедите на твоето срце и умот кон нашиот Создател.

Самото име на иконата-  Се Госпоѓа, Се-Владичица- говори за Нејзината посебена, сеопфатна сила. Пројавувајќи ја својата чудотворна сила најпрво против магиите, „Сецарица“ има и благодат да исцелува болни од рак- најстрашната болест на современото општество (и всушност ширењето на страста за магии, волшебништво и окултизам во христијанскиот свет може да се спореди со поразување на човечкиот организам со малигнен тумор).

Зад надворешната благонаклоност, ласкавото однесување, може да се крие многу опасен човек и знаеме дека токму затоа многу бракови се распаѓаат. Неретко слушаме: „Како јас не можев да разберам? Зошто ова се случи?“ Затоа што немало духовен поглед. Кој може нам да ни даде такво видување? Никој, освен Бог.“

Покрај вообичаените рубрики, овој пат отворивме уште една рубрика – репортажи, во која со секој нов, нареден број ќе биде опфатена репортажа за еден манастир или црква во Македонија. Целта ни е да не ги заборавиме нашите корени, да се потсетиме и да ги истакнеме нашите духовни богатства, па на тој начин да оствариме поблизок контакт со Татковината, а кога ќе ни се понуди можност, и да ги посетиме.

Интересно е да се напомене дека манастирот нема ктитор, туку народот сам го градел, на што кривопаланчани се посебно горди. Манастирот во својата богата историја бележи подеми и падови. За неговото значење зборува податокот дека бил посетуван од повеќе црковни великодостоинственици, државници и патеписци. На иницијатива на Хаџи Стефан Бегликчијата во 1847 год. започнува изградбата на големата соборна црква посветена на св. Јоаким Осоговски.

Интересно е да се напомене дека манастирот нема ктитор, туку народот сам го градел, на што кривопаланчани се посебно горди. Манастирот во својата богата историја бележи подеми и падови. За неговото значење зборува податокот дека бил посетуван од повеќе црковни великодостоинственици, државници и патеписци. На иницијатива на Хаџи Стефан Бегликчијата во 1847 год. започнува изградбата на големата соборна црква посветена на св. Јоаким Осоговски.

Откако прими видение и дејание, свето украсувајќи ги чувствата, твојот живот си го насочил по патот на божествените заповеди, бидејќи на монасите им се покажа како светол светилник, упатувајќи нѐ и просветлувајќи нѐ кон богопознание. Затоа со љубов го величаме твојот спомен, преподобен отче наш Јоакиме, и поради тоа ти викамеː Моли Го Христа Бога, да им даде прошка на гревовите на оние што со љубов го слават твојот свет спомен.

Оној што со усрдност се труди да се приближува кон Бога и божественото – станува одраз на Божјиот образ со своите душевни и телесни добродетели. Бидејќи тогаш тој се упокојува во Бога и Бог во него, по сорастворањето во себеси доживува божествено блаженство, поради богатството на Божјите дарови; и според своето внатрешно устројство се чувствува дека е бог, а Бог е Оној Кој го создава неговото совршенство.

„Го чекам воскресението на мртвите и животот во идниот век. Што означува овој последен член во Символот на Верата? Не можеме да ја издржиме мислата за вечниот живот, освен ако самата вечност не навлезе во нашиот!“