После двете светски војни – војните се par exellance грев – современиот човек ја загуби благодатта на Светиот Дух. Без Светиот Дух, пак, не може да ја појми божественоста Христова. Да поверуваме дека овој човек кој е вистински, е Создател на светот, ги надминува нашите можности. Да поверуваме дека Самиот Бог се воплоти, дека нe повика да бидеме вечно со Него, еве, тоа е она што им недостига на многумина, особено на учените.
„Значи, енергијата на вашиот организам има одредена структура. Тоа е, може да се каже, структура обележена со вашата индивидуалност. Ќе наведам пример. Постојат различни крвни групи. Ако на човекот му се даде крв која не е од неговата група резултатот може да биде најжалосен: туѓата крв за него ќе се претвори во отров кој ќе го убие. Од каде можете да знаете како вашата енергија, која поседува одредена структура, ќе делува во другиот организам?
Во посета на Свештената Бигорска Обител денес дојде Претседателот на Р. Северна Македонија, г-дин Стево Пендаровски, кој гостољубиво беше пречекан од Старецот и игумен, Архимандрит Партениј со братството. Посетата на благочестивиот Претседател се должи на неговата лична желба одблиску да се запознае 
Доаѓа староста и смртта, човекот посакува да ожнее нешто од својата нива, но никаков плод не наоѓа. Само понекогаш во неговиот грешен живот имал намера да направи некое добро дело. И човекот жали што го проживеа својот век не здобивајќи добри дела за идниот живот.
Каква треба да биде нашата работа во Рајот? Што правеле Адам и Ева? Како што вели Писмото, Господ го зеде човекот и го стави во Рајската градина за да ја одгледува и чува (Битие 2,15), со други зборови да ги заштитува и одгледува растенијата таму. Тие растенија беа како облека на Божествена убавина, творејќи еден природен свет, еден природен израз на Божјата величественост и светост. Природниот свет беше одраз на Божјото величие,
Љубовта бара дискреција, а дискрецијата, пак, е уметност. Ако не сте запознаени со уметноста на љубовта, тогаш не знаете како да љубите. Љубовта не гледа на недостатоците на својот ближен. Таа ги простува грешките, ги толерира лошите навики…Избегнува да критикува. Несреќна е за сарказмот. Ги растура сомневањата. Не прифаќа клевета.
Го гледал агнецот на трпезата како жив и легнат Христос, Кој лежи со прекрстени раце, и тој морал со копјето да го сече. Од таквите потресни виденија, кои не биле ретки, од неговите очи бликале солзи, така што на крајот од Литургијата антиминсот бил веќе целиот воден. Во последните години, кога поради болест не можел да служи, тогаш најмногу страдал, затоа што бил лишен од Божествената благодат и утеха.
Денес, кога го чествуваме празникот на Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици, заштитниците на градот Струмица, во манастирот посветен во нивна чест, во Струмица, Митрополитот Скопски и Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, во сослужение на надлежниот Митрополит Струмички г. Наум, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф и викарниот Епископ Стобиски г. Јаков, отслужи Архиерејска Божествена Литургија,
Светиот Апостол Петар за царското свештенство вели, дека може да биде остварено со нашето учество во Светата Литургија. Верно, плашете се да одите од навика на Литургија. Потрудете се секогаш подлабоко да го живеете она што го живееше Христос за време на Тајната Вечера, кога ја востанови оваа голема тајна, Божествената Евхаристија. Тогаш, Литургијата ќе се покаже спасителна не само за вас, туку и за сите што учествуваат во неа.
И ете зошто оние што се крштеваат ја соблекуваат својата облека. Ете зошто оголеноста е во срцето на монашкиот потстриг, како при промената на облеката така и во отсекувањето на косата. Во првите векови и монасите и монахињите биле лишувани од целата нивна коса при потстригот, во знак на голотијата на Адам и Ева пред Бога. И ете што значи да се биде монах или монахиња: да се отфрли секоја врска со светот,
Викарен Епископ Јаков Стобиски: Средба со бесмртниот Бог
Камо да немаше потреба да зборуваме, денес, за ова безумство човечко, за коешто зборува Христос во денешното евангелско четиво (види: Лука 12, 16–21). Но, за жал, постојат такви моменти и такви луѓе, кои Бог Го препознаваат како Оној Кој ги расипува нивните планови, Кој го „упропастува“ нивниот живот, и не Го гледаат како добар и благ, како љубовен и сострадален Бог. И во денешното евангелско четиво гледаме човек чии планови, желби и волја се апсолутно спротивни на Божјата волја и промисла за него самиот
Повеќе...
„Кога ќе слушнете за постот не плашете се од него како од страшен војвода: тој не е страшен за нас, туку за лошите духови. Ако те обзел лошиот дух, покажи му го лицето на постот, а тој окован со страв и врзан како со железни синџири ќе стане понеподвижен и од каменот, особено кога ќе ја види со него и неговата другарка молитвата.“ Затоа и Христос вели: „Овој род се истерува само со пост и со молитва“ (Матеј 17, 21).
Eдинствoтo на вeрата, браќа, и пoзнавањeтo на Синoт Бoжји, Гoспoда Исуса Христа Спаситeлoт, сoeдинува двајца луѓe вo eдeн чoвeк, илјада луѓe вo eдeн чoвeк и мнoгу милиoни луѓe вo eдeн чoвeк. Eдинствoтo на вeрата вo Христа Гoспoда ги сoeдинува луѓeтo пoсилнo oд крвта, пoсилнo oд јазикoт, пoсилнo oд надвoрeшнитe oкoлнoсти и матeријалнитe врски. Кoга мнoгу души мислат eднo истo, eднo истo сакаат и бараат,
Многумина од нас искуствено го осетиле тоа гаснење на духот. Човекот пребива во молитва, во неговото срце се населува малку спокој, тој ја чувствува духовната радост, но ете, се задржал со умот на една нечиста мисла – и сѐ пропаѓа. Како да се угаснала светлината во неговата душа; мрак, пустош и студ ја исполнуваат. Човечкиот дух е нежен како цветче. Од грубиот допир со страста тој се повелкува во себе, како што цветчето ги собира своите ливчиња, и само после покајание духот оживува.
Празнувањето на заштитникот и таткото на нашата света Македонска православна црква - Охридска архиепископија и патронот на градот Охрид, светиот Климент Охридскиот Чудотворец , како и на св. Климент Папа Римски, започна на 07.12.2019 година, во манастирот „Св. Климент и Пантелејмон“ на Плаошник во Охрид, со Вечерна богослужба, на која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на протоереј-ставрофорите Никола Христоски, Димче Ѓорѓиески и Игор Никовски,
Денес, на празникот на свети Климент Охридски, заштитникот на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија, во соборниот храм посветен на свети Климент Охридски, во Скопје, Митрополитот Скопски и Архиепископ Охридски и Македонски и на Јустинијана Прима г.г. Стефан, во сослужение на Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, Митрополитот Повардарски г. Агатангел, Митрополитот Брегалнички г. Иларион, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф и викарниот Епископ Стобиски г. Јаков,
Некогаш ќе разбереш, дека надворешниот сјај не е ништо во споредба со внатрешната убавина. Затоа што сé што е од надворешна страна, постои до првиот дожд. Тоа што е внатре, секогаш гори, дури и да избледи до одвај виден жар. Но, доволно е да ги составиш усните како трубичка и нежно да дувнеш и огнот постепено ќе се разгори и ќе те згрее.
Господ ја сака добрата намера, и верата во Него, и исполнувањето на Неговите заповеди, и љубовта кон сите. Ете каков ќе биде печатот на душата кога ќе излегува од телото, онака како што и им заповедал на Своите ученици: „По тоа ќе ве познаат дека сте Мои ученици, ако имате љубов помеѓу себе“.
