„Најпосле сфатив дека во мене постои голем источник на радост! Постои Христовата благодат, Неговата сила, присуство. Кога се причестувам и Го примам Христа во себе, кога се молам, се допирам до Него. Кога го призивам Неговото име, се обраќам кон Него. Кога ја барам Неговата благодат, Он ме покрива, ги испраќа Своите Ангели.

Од него се виори слободата
жубор на води е гласот на победата,
распната е силата на злобата,
немоста отвори пат на разумот -
природата се исправи на Крстот.

„Ви благодарам што сте тука. Бидете среќни, слободни, верувајте и останете вечно млади“.

„Чувството на среќа зависи од нас самите. Не станува збор за некаков среќен крај, туку за тоа како ние се однесуваме на патот кон него“.

На луѓето со високо мислење за самите себе, како и на оние што пребиваат во незнаење, им се случува да го освестат фактот за заробеноста дури после доживувањето на сериозни несреќи и болести во својот живот. Да не бидеме како нив!

Пресвета Богородице, спаси нѐ!

Во петокот од третата седмица од Великиот Пост, 9 март 2018 г., во храмот на свети Јован Крстител во Кратово, митрополитот Кумановско-осоговски г. д-р Јосиф, служеше Литургија на претходноосветени дарови.

На Светата Литургија верниот народ се причести со претходноосветените Христови Тајни.

Синко! Ако си мудар, мудар си за себеси и за ближните свои; и ако си лош, самиот ќе страдаш. Кој се крепи на лага, тој пасе ветрови, потскокнува зад птиците што фрчат: зашто тој го оставил патот кон своето лозје и талка по патеките на нивата своја; минува преку безводна пустиња и земја, осудена да жеднее со рацете свои собира бесплодност.

 Секој од нас има скала на вредности: она што е за еден човек значајно, за друг нема никакво значење. За православните луѓе, животот е незамислив без вера, без духовна компонента на битието. Човекот што верува сфаќа дека живее во непрестајниот тек на светата Промисла Божја и дека во неговиот живот ништо не е случајно,

Од каде или излезе оваа учителка
на оние кои разум бараат
верна сопатничка,
на оние кои на себе се надеваат
строга опоменувачка.

Во спомен на пристигнувањето на копијата од чудотворната икона „Скоропослушница“, која пред една година, на 12. 03. 2017 лето Господово беше донесена на дар во храмот на светите 15 Тивериополски маченици во Стурмица, од страна на монасите од светогорскиот манастир Дохијар,во саботата на 10. 03. 2018 во споменатиот храм ќе биде отслужено бдение со почеток од 20:30 часот.

Секој камен од калдрмата е скапоцен бисер изваден од пазувите на Водно. Во дваесеттите години од минатиот век, Скопје доживува голема трансформација во инфраструктурата, особено во изгледот на улиците. По Балканските и по Првата светска војна, се заменува дотраената турска калдрма, а се става нова коцка на плоштадот и на главните улици. Скопје добива нов, модерен лик.

Така гoвoри Дoмаќинoт на двата свeта, на матeријалниoт и на духoвниoт. Матeријалнoтo бoгатствo Oн гo нарeкува “малку”, а духoвнoтo бoгатствo гo имeува “мнoгу”. На кoгo ќe му сe дадe матeријалнo бoгатствo и сe пoкажe: сeбичeн, скржав, лoш, нeмилoстив и бeзбoжeн, на нeгo нe мoжe да му сe дадe духoвнo бoгатствo, бидeјќи кoга e нeвeрeн вo малку, ќe бидe нeвeрeн..

Тројна радост ја грееше овие два дена светата Обител на Победоносецот Георгиј во Рајчица. Воскресното богослужение соединето со песнопенијата за великиот тајник на Божествената благодат – Св. Григориј Палама, како и споменот на незаборавниот син на блаженото послушание, Преподобен Доситеј, испушаа зраци на небесна сладост и спокојствие.

Во петокот, на 2 март, о. Анатолиј на одделот за богослужение и црковна уметност, на Теолошкиот факултет при Аристотеловиот Универзитет во Солун, успешно ја одбрани својата магистерска теза од специјалноста по византиска музикологија, со наслов: „Самогласните стихири на празникот Успение на Пресвета Богородица во византиското и поствизантиското песнотворение“.

“Какo штo чoвeкoт oд утрoбата на мајката излeгува гoл, така и душата oд тeлoтo излeгува гoла. Eдна душа e чиста и свeтла, друга e извалкана сo грeвoви, а трeта e пoцрнeта oд мнoгу грeвoви. Какo штo, излeгувајќи oд утрoбата мајчина, на ништo нe сe сeќаваш, штo ималo вo утрoбата, така, излeгувајќи oд тeлoтo нeма да сe сeтиш на ништo штo билo вo тeлoтo.

Не судете, за да не бидете судени.

Мт 7,1

Кога постите, не бидете жалосни како лицемерите; зашто тие си ги прават лицата мрачни, за да се покажат пред луѓето дека постат. Вистина ви велам, оти тие ја добиле веќе својата награда.

“Татко ми често купуваше обични производи од сиромашните луѓе по високи цени,иако не му требаа во тој момент.Понекогаш дури и плаќаше повеќе за нив.Заради оваа негова навика го прашав зошто го прави тоа? Тогаш ми одговори:“Тоа е добротворност обвиткана со достоинство, дете мое.”

Непрестајно внимавај да не згасне во тебе духовниот живот, духовното умување. Размислувај почесто за сето она што го читаш и пееш или слушаш во црквата, или понекогаш дома. Живеј со животот на светиите, со молитвата, со нивниот ум, нивните добродетели: кротоста, смирението, незлобливоста, нештедењето себеси и одрекувањето од себеси, од својот спокој,

Но, во што се состои тогаш смртта на душата? Во напуштеноста од Бога. Исто како што во присуство на светлина не може истовремено да постои и темнина, но кога светлината ќе го напушти местото настанува темнина, којашто своето постоење не го добива од светлината, туку од она што ја попречува – од сенката. Исто така, кога Бог...

На сѐ ќе се потсетиме, за сѐ ремајндер ќе вклучиме, за сѐ ќе ни текне, ама за верата наша, за храмот наш, за нашиот православен живот, за нашето бивање и пребивање во Бога, ќе заборавиме… А сѐ ова обратно да биде, нема да биде проблем. Со чиста вера, со чисто срце, со силна вера, со права вера,