Свети Исаак Сирин - Со еден скок не се стасува на врвот

Оние коишто имаат топла љубов кон Бога се привлечени од идните блага. Оние коишто се загреваат со надежта во вечните блага, се ослободуваат од световните работи. Но за да стаса некој до таа возвишена состојба потребна е голема борба. Треба да почне од наједноставните и лесни работи, за да стаса до потешките. Прво треба да ја згазне првата скала на добродетелта, потоа втората и така, полека-полека, да напредува во духовниот живот.

Со еден скок не се стасува на врвот.

Да научиме прво да ги исполнуваме заповедите Божји и после многубројни и големи борби, Бог ќе ни ја испрати Својата благодат.

Блажени се оние кои одлучиле да тргнат по патот на жалостите заради љубовта Божја и не се вратиле назад. Тие ќе стасаат бргу на пристаништето на Царството Небесно. После трудот и маките ќе добијат спокој и одмор. И ќе се радуваат вечно со насладување од вечните блага.

Оние коишто трчаат по тешкиот пат на добродетелта не се вртат назад, ниту мислат на тешкотиите што ќе ги пресретнат, но со ентузијазам продолжуваат по тесниот и трнлив пат, благодарејќи Му на Бога што ги удостоил да го поминат. Оние, пак, коишто се плашат и продолжуваат со кукавичлук и страв, тие никогаш нема да стасаат до крајот и нема да го добијат венецот на победата, што го подарува Господ на борците за верата.

Мрзеливиот никогаш не поставува почеток на покајанието и постојано го одложува. И така доаѓа до смртниот час неподготвен. Ако сакаш да напредуваш во добродетелта, не ги исполнувај барањата на телото, затоа што телото е непријател на душата. Имај ја надежта во Бога и со смиреномудрие чекори по патот на добродетелта. Знај дека без помошта Божја ќе бидеш сиромав и гол, лишен од секакво духовно богатство. Да не те опфаќа мрза и страв во подвигот. Земјоделецот што чека да престанат ветровите за да посее, никогаш нема да посее. Подобро да умреш за љубовта Божја, отколку да живееш со срам и мрза.

Кога сакаш да поставиш почеток во делото Божјо, прво треба да ја оставиш секоја надеж и поткрепа од овој живот. Како што оној кој се подготвува за смрт не мисли на ништо друго освен на тој страшен настан, така и оној што сака да се соедини со Бога, треба да умре за секоја световна работа. Те потсетувам пак дека ќе наидеш на пречки, но немој да ја изгубиш надежта.

Поткрепувај се со верата во Бога и со мислата дека работите од овој свет се времени и суетни и дека најголемото богатство е Царството Небесно. Него го има подготвено Бог за борците, а не за рамнодушните и мрзливите. Да ја почнеш својата борба со ентузијазам, а не со мрза, бидејќи и најубавото дело е некорисно кога се прави од колеблив човек, чијшто еден дел од душата му е со Бога, а другиот со светот. Бог го сака целото наше битие.

Имај цврста вера во Христа, за да не ти биде трудот залуден.

Господ е милостив и им ја дава Својата благодат на оние што ја бараат со упорност. Платата ја дава не во зависност од работата што ја работиме, но од подготвеноста што сме ја покажале. Прави сè што можеш за спасение на душата. Моли се со солзи, читај ги Божествените Писанија, давај милостиња. Доволно е да си го загреваш срцето со љубов кон Бога.

Не гледај на природната немоќ на телото и не опаѓај. Изгони го далеку себељубието, алчноста и егоизмот. Намрази ги делата на грешното тело и бори се со храброст за придобивање на добродетелта. И доколку како човек паднеш, пак да станеш и никогаш да не се вратиш во претходниот гревовен живот. Секогаш чекори напред со радост и подготвеност во делата Божји и Он ќе те качи на врвот од добродетелите.

Извадок од книгата: Ἰσάακ τοῦ Σύρου, Τὰ σωζόμενα ἀσκητικά, Θεσσαλονίκη 1995 (φωτοτυπικὴ ἀνατύπωσις τῆς ἐκδόσεως 1871)

Превод од грчки: Глигорчо Пуреовски