На 24 ноември 2018 година, во црквата „Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици“, во Струмица, се одржа Наречение на новоизбраниот Епископ Полјански г. Јаков. Радосната вест пред верниците ја соопшти Светиот Архиерејски Синод, на чело со поглаварот на МПЦ – ОА, г.г. Стефан, со што одлуката беше потврдена пред црквата и народот.

Старците од оваа област велеле дека старецот Теофилакт бил голем пријател дури и со дивите животни, кои ја чувствувале неговата љубов и кои доаѓале до неговата колиба кога имале некаква мака. Еден елен, со скршена нога, дошол до колибата на старецот, завивајќи од болка и ја испружил скршената нога кон старецот. Тој му дал малку двопек да јаде додека да припреми две штички од

Коренот на сите болести и на секое зло во овој свет – е гревот. Болеста не се појавува сама по себе од никаде, без причина: тоа, како ние живееме, колку искрено и внимателно ги исполнуваме евангелските заповеди, зависи од нашата состојба. Во тој случај, ако ние ги занемаруваме барањата Христови во однос на моралната чистота и духовното совршенство,

Спасителот вели: Блажени се чистите по срце, зашто тие ќе го видат Бога (Мат. 5, 8), зашто Бог е скриен во срцата на оние што веруваат во Него. Тие ќе Го видат Бога и ризниците скриени во Него, кога ќе се очистат преку љубов и воздржание и ќе Го видат толку појасно колку повеќе се исчистени.

 Оти храмот во христијанската теологија најнапред се воздигнува во срцето на човека, онака како што во Псалмот 50 царот Давид повикува "срце чисто подари ми, Боже, и правиот дух, обнови го внатре во мене". Без делувањето на Светиот дух никој не ќе посака да изгради црква.

Убавината во литургискиот живопис е духовна убавина, а не телесна. Оваа уметност е испосничка и скромна, со сиромаштво изразува богатство; и како што Евангелието и Стариот Завет се едноставни и краткоречиви, така и православниот иконопис е едноставен, без непотребни украси и суетна разметливост.

Христе, наш Заштитнуку, посети и исцели го Твојот слуга (името) што страда, отстранувајќи од него секаква болест и тешка болка. Подигни го за да може да Те воспева Тебе и непрестајно да Те славослови, по молитвите на Богородица, Ти Кој си човекољубец. Милостив Господи, посети и исцели го Твојот болен слуга (името), кој сега лежи на болничка постела тешко страдајќи,

Господи Исусе Христе, Спасителу и пријателу, те молам да ги водиш и заштитуваш мојот однос со другите луѓе.Дај ми Твојата рака да ме води во милосрдност, верност и учтивост кон моите пријатели.

Пази ја мојата уста и помогни ми да бидам добар слушател и дарител на охрабрувачки зборови.

Во недела, 25 ноември 2018 г., во 8.30 часот, во манастирот „Покров на Пресвета Богородица и свети Леонтиј“, Водоча, Архиепископот г.г. Стефан заедно со членовите на САС на МПЦ – ОА ќе отслужи Божествена Литургија на која ќе биде извршена хиротонијата на новоизбраниот Епископ.

 Мeѓницитe и oградитe штo дeлeлe и раздeлувалe Oн ги разурнал и ги сoставил рацeтe и срцата на Израилцитe и нeзнабoжцитe. Сo штo? Сo Свoeтo тeлo. Oднoснo, сo живата вистина, сo oвoплoтeната вистина вo Сeбe. Сeнката на закoнoт ја замeнувала вистината кај Израилцитe, а баснитe кај нeзнабoжцитe. И двeтe Oн ги oддалeчил и ја пoкажал живата вистина вo тeлoтo. 

Дрво со дрво се дружи,

Едни ќе направат планина

Други во шума се слични.

Гледам во лица насобрани

Едни со други се бараат,

Тешко дека се преумени

На кон себе слични тежнеат

Над сѐ: над љубовта, над твојот маж, над твојата жена, над секојдневните настани, да помните дека сте предназначени за небесата, дека сте стапиле на патот кој бездруго треба да ве однесе таму. Невестата и младженецот ги даваат нивните раце, ги позема свештеникот и ги води околу трпезата, играјќи и пеејќи. Ова значи дека бракот е патека, патешествие кое завршува на небесата, во вечноста.

Тој Го преколнува Бога да испрати оган од небесата и да ги изгори сите оние штоне  ги прифаќаат неговите принципи и убедувања. Таквиот човек е исполнет со омраза кон другите религии, со завист и вечен гнев, насилен отпор кон вистинскиот дух на Божествениот Закон, неразумна тврдоглавост во бранењето на своите ставови, острастен жар за победа во секоја борба, славољубие, кавгаџиство, расправии и љубов кон правење смут.

За неизмерна радост на верните,  беа изнесени и моштите на светиот Нектариј Егински.,  а благоуханието што се излеваше од моштите на светителот, кој нè благословуваше, нè вознесе до небото.
А на крај  верните охриѓани  кои беа во голем број, приредиа трпеза на љубовта, за гостите од , Битола, Ресен  и Скопје.

 Дeка смe спасeни нe пo наши заслуги и дeла, туку прeку благoдатта Бoжја, кoј тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe? Тoа мoжe да гo знаe и да гo признаe самo oнoј кoј знаe и кoј ја видeл oд eдна страна бeздната на смртта и гнилeжoт вo кoја чoвeкoт прeку грeвoт прoпаднал, и oд друга страна, висoчината на чeста и на славата на кoја чoвeкoт e вoздигнат вo нeбeснoтo царствo, вo 

Ве известуваме дека доцент д-р Марија Гиревска ќе го брани својот втор магистерски труд под наслов „Творецот и со-творецот: Стариот завет во Џојсовиот Улис“ пред членовите на Комисијата во состав: проф. д-р Ѓоко Ѓорѓевски, проф. д-р Стефан Санџакоски и проф. д-р Драги Михајловски на 26.11.2018 година (понеделник) во салата „Архиепископ Доситеј“ на Православниот богословски

"– Дали е добро да се повикува Името Божјо за време на разговор со некој? – За време на разговорот и пред разговорот и после разговорот и во секое време и на секое место треба да се повикува Името Божјо. Писмото говори: „Молете се постојано“ (1. Сол. 5, 17), бидејќи со тоа се прекинува секое искушение."

Чувството на благодарење во моментите на искушенија претставува сила која ги изгонува нападите на искушенијата. Оној кој сака да ги победи искушенијата без молитва и трпение нема во ништо да успее. Наместо да ги изгонува, тој сѐ повеќе се заплеткува во нив. Кога ќе те нападне искушението, не ја испитувај причината ниту личноста преку кои тоа дошло,

Ми кажаа за една жена дека лечи болни, користејќи различни свети нешта. Кога слушнав што прави останав вчудоневиден од техниката на ѓаволот. Држи еден крст и пее различни тропари. Пее на пример: „Богородице Дево“, и штом ќе стаса до „благословен е Плодот на твојата утроба“ плука близу до крстот, значи – се исмејува на Христа, та затоа, потоа, ѝ помага ненависникот.

Во длабочината на плачот се наоѓа утеха, и чистото срце прима просветлување. А просветлувањето е неискажливо дејство Божјо, што се сознава несознајно и се гледа невидливо. Утехата е освежување на болната душа, која како малечко дете во исто време плаче и почнува ведро да се насмевнува. Таа е поддршка и обновување на душата што потонала во тага и на чудесен начин солзите