“Исправи се себеси, и ќе станеш животен пример. Многу повеќе се говори со животот отколку со зборовите, кога ќе видиме животен пример, душа која е мирна, тивка, кротка, смирена, можеш и да ја испоудриш, а таа те жали што така се нервираш. Малубројни се на земјината топка смирените и кротките, поради смирените и кротките Бог нам ни дава благослов.“

Критиката не треба да се претвори во генерален став, или однесувањето на поединци не би требало да го определи нашиот однос кон сите други, кон организацијата, институцијата и сл. Познато е дека соблазната и разочарувањето придонесуваат за тешки последици, особено кај духовно неопитните, но нашата вера не смее да се сведе на осудување и да престане поради другиот. Наш идеал е Христос, а по патот кон изградувањето по мерата на Христос, одат и свештениците. Тој пат не е лесен ...

Многупати сите забележуваме дека многумина го почнуваат духовниот живот со ентузијазам среќавајќи некој духовен човек, свештеник или монах, и им остава впечаток првиот, вториот, третиот пат. Се обидуваат да му пристапат што повеќе, да примат совети и да ги применат во својот духовен живот. Меѓутоа, во еден стадиум на тоа движење забележуваме дека тие луѓе некаде наоѓаат тешкотија, товар.

Духовникот е тој кој е жива Божја икона, кај кого ќе одиме за да му ја кажеме нашата помисла, нашиот проблем и од него ќе ја примиме информацијата на Божјата волја. Тоа да нѐ интересира и да не бараме ништо друго, затоа што не е можно да ни се даде. Може, се разбира, на почетокот, колку што има време еден духовник, да направи една посета, да поседи еден час повеќе и сл.

Не знам која е целта на било кој друг, но христијаните треба да си знаат дека нивната цел е Христос, а тоа подразбира прво Крст, па Воскресение. И што е најважно, зборовите на Спасителот, во светот ќе имате маки, но, знајте Јас го победив светот. И сега може ли да не интересира нешто друго освен Победникот.

Молитвата не се состои единствено од стоење и поклонување на нашето тело, или пак читање на молитви... можно е да се молиме на секое место и секое време, со умот и духот. Можеме да го вознесеме нашиот ум и срце при Бога додека одиме, седиме, работиме, во метеж и во самотија. Неговата врата е постојано отворена,

Оној кој во себе Го има Христа, тој доживува работи што не можат да се искажат: свети и свештени. Живее во радост. Ова е вистина, го имаат доживеано и живеено луѓе, подвижници на Света Гора. Постојано со копнеж ја шепотат молитвата „Господи Исусе Христе"…

За Богојавлрение-Водици европскиот епископ на МПЦ-ОА, отец Пимен напиша пригодна порака, како одговор на однесувањето на врениците на одбележувањето на празникот кој има одредени норми на однесување, а не викотници, шеги, турканици...

Се радувам што бев учесник на овој величествен настан кој за прв пат го спроведе отец Павел. Тој вели ( ова не го кажа во јавност, но ми остави впечаток па ви го пренесувам) дека загадувањето на реките во Парагвај е одраз на душата на луѓето кои живеат тука. Водата е слика на нивните помисли, загриженост, дела

На 19.01.2017 година, кога Црквата го прославува великиот празник Богојавление, Неговото блаженство  Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан отслужи Златоустова литургија во црквата Рождество на Пресвета Богородица, во општина Центар. После завршетокот на светата евхаристија архипастирот, свештенството и верниот народ во литија се упатија до мостот „Слобода“, каде беше извршен богојавленски водосвет.

На 19.01.2017 година, - Водици, Богојавление, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, богослужеше Света Златоустова Литургија во Соборниот храм „Свети Кирил и Методиј“ – Тетово, во сослужение на свештеници од Тетовското архиерејско намесништво. По литургијата митрополитот изврши голем Богојавленски водосвет во дворот на Соборниот храм во Тетово, и на реката Вардар во Гостивар.

На што нè поучува Христовото Крштевање? Истото на што нè поучи и Неговото Рождество. Впрочем, две чудесни добродетели постојано го пратат Христа во Неговиот живот на земјата: крајното смирение и целосното послушание. На Божик видовме дека Синот Божји во крајно смирение и послушание се роди заради нашето спасение, станувајќи и Син Човечки. На денот, пак, на Светото Крштение,...

Нашата внатрешна усмереност – нашата способност да видиме и разбереме – мора да се развие за да Го видиме Господа Каков што е. Фарисеите, садукеите и книжниците постојано гледале што Исус правел, но секогаш заклучувале дека Тој е престапник. Од друга страна, чистите по срце ги гледале истите нешта, и заклучиле дека Исус е Син Божји...

 "Ме  прашувате за  беззаконијата  на  децата  и младината, а каде нестанаа старците? Или мислите дека сите стари лица водат  ист живот како старците од селото Петру Вода? Што тука да се раскажува! Ми раскажуваше еден верник од Дорна, мој врсник, дека речиси сите негови соседи, веќе  стари луѓе, деноноќно со отворени усти  седат пред телевизорот, па дури и јадат и пијат, паѓаат во искушение поради она што  го видоа,

Ни една (вистинска) љубов нема да отиде  залудно. Нема промашувања во  љубовта. Ако енергијата искреное  испратена  од нашето битие, а и  ако не е примена од страна на оној  на кого  му е  пратена, ќе ја прими  Бог и ќе награди и  повеќе отколку што мислиме.

Од друга страна, православното богословие, почнувајќи од Библијата, вели нешто друго. Имено, христијаните не се крштеваат затоа што Христос бил крстен, туку затоа што Христос умрел и воскреснал од мртвите. Постои разлика меѓу Јовановото крштение на Христа, кое било еден очистителен ритуал кој можел да биде повторен неколку пати, и за кое Јован јасно им рекол на неговите ученици: „Јас ве крстив со вода, а Он ќе ве крсти со Дух Свети”

На Блискиот Исток постојано расте бројката на обратени муслимани кон христијанство. Луѓето инсистираат на промена на верата на радикалниот исламски фундаментализам, којшто цути во регионот. Како што соопштува Christianpost и канадската радиодифузна компанија Voice Of the Martyrs, без оглед на заминувањето на христијанското население од Ирак и Сирија поради тероризмот, многу илјадници муслимани се обраќаат во христијанство.

Тoа e начeлoтo на Бoжјитe свeтитeли, сeга и нeкoгаш, oтсeкoгаш и вeчнo. Тoа e тeмeлнo и oпштeствeнo начeлo. На тoа начeлo мoжe да сe заснoва најсoвршeнoтo, најбoгoугoднoтo и најсрeќнoтo чoвeчкo oпштeствo. Тoа e спасoнoснo начeлo за сeкаква пoтeшкoтија сo кoја сoврeмeнитe луѓe сe бoрат бeз пoбeда и бeз надeж.

По потекло од Македонија. Воспитана во Александрија. Како богата и угледна девојка многумина ја бараа за брак, но таа сите ги одби и побегна од домот на нејзините родители во манастир. Поживеа осумдесет години, во најголемо воздржание, пост, бдеење и молитва. Нејзините поуки за монахињите се секогаш сметани за вистински духовни бисери, бидејќи Света Синклитикија високата духовна мудрост ја стекна не преку книги,

Еден човек по име Јован бил поразен од гревот и станал крадец. Уште повеќе, тој станал и предводник на една разбојничка дружина од сто крадци, но сепак длабокот ја почитувал Богородица. Секое утро и вечер го читал Канонот кон Пресвета Богородица. Сакајќи да го спаси поради неговата голема почит кон Богородица, милостивиот Бог испратил еден свет монах да биде запленет од дружината на разбојникот.