Премногу рано почнавме да се радуваме на „возродувањето на верата“ и премногу брзо заборавивме, дека погрешната вера e полоша и од безверието, и дека Христос не го распнале атеисти.
Смислата на верата – е во внатрешното преобразување на човекот, а ако нема таква цел, тогаш верата за брзо станува фанатизам и лицемерие, или само ритуал, кој е потребен да се убеди човекот, дека е „духовен“ и „верник“.

На територијата на Западен Балкан неопходен е Центар кој ќе се занимава со асиметричните закани. На пример потребен е контратерористички Центар на Балканот кој ќе ги контролира сите активности на милитантните борци кои земаат учество во глобалниот џихад во Сирија, кои потоа се враќаат на Балканот со цел да регрутираат лица и пак се враќаат на боиштето

Си беше еден човек познат по својата смиреност и љубов према сé на светот. Секоја работа што ќе ја започнеше, му успеваше одлично. Сите го почитуваа и често доаѓаа кај него за совет.

Еднаш кај него дојде еден сосед кој му љубомореше за сé и кој беше препотентен и горделив.

Среде овие релативно топли есенски денови, невообичаени за доцна есен, Рајчичката света Обител е во екот на интензивно градење, како резултат на зголемените потреби на сестринството во последните неколку години. Но за да се постигне ова, Обителта мораше да помине низ еден подолг период на подготовки со купување на земјиште и создавање на услови за денешното проширување. Затоа радоста на сестринството е неизмерна,

Обрнете внимание, дека Светото Писмо започнува со повеста за создавањето на светот од Словото Божјо. Очигледно, тоа е многу важен текст, штом со него започнува Библијата. Зошто тој може да биде значаен? Станува збор за тоа, дека таа не е само расказ за тоа, како бил направен светот. Главната вест, која ни ја носи Библијата – е веста за спасението.

Црквата, според својата структура, е богочовечки организам, кој е складен само тогаш кога сите негови служби и дарови се во меѓусебна согласност. Затоа и апостолот Павле вели: „И не може окото да и рече на раката: Не си ми потребна, ниту, пак, главата на нозете: Не сте ми потребни... за да нема расправии во телото, а органите подеднакво да се грижат едни за други (1Кор. 12, 21-25).

"Богородице, Мајко на светлината што не заоѓа, спаси ги оние што се надеваат на Тебе, се молиме умоли Го со Твоите молитви предобриот Бог да ги упокои сега и одвека преселените каде што почиваат духовите на праведните, Сенепорочна, покажи ги наследници на божетвените блага во дворовите на праведните и во вечен спомен".

Замисли колку му е потребен покој на починатиот и колку му се потребни молитвите на живите за него, бидејќи е член на едното тело на Црквата, како демоните спорат со ангелите за неговата душа и како трепери таа, бидејќи не знае каков вечен удел ќе добие.

Многу значи пред Владиката молитвата со вера и љубов за починатиот.

1. Зошто трчаме по сенки? Не, треба да се свртиме кон Светлината и сенките сами ќе исчезнат. Треба да Му дозволиме на Христа да ги исполни нашите души, и демоните сами ќе исчезнат.

Можеби ќе кажете дека на Запад сепак, е убаво, сепак, постои нешто добро. Но денес како да заборавивме дека сета негова култура, сѐ она со коешто тој уште може да се пофали и гордее, во своите корени го има Христијанството! Она малку добро што можеби останало таму е плод на христијанизацијата во минатото. Да! Христијанството ги издигна поетите, уметниците и научниците кои живееја на тлото на Западниот свет...

За време на слична Halloween забава во Симферопол, во ноќта помеѓу 30 и 31 октомври оваа година, во храмот посветен на чудотворната икона на Божјата Мајка „Державнаја“ беше извршен акт на вандализам. Московските ноќни клубови, пак, и покрај случената трагедија со патничкиот авион и 224  - те жртви со руско потекло, заради што се прогласи и ден на жалост, не го откажаа празнувањето на Halloween.

Од овие простори се и св. Константин ‒ Кирил и Методиј кои биле мисионери кај Сарацените, Хазарите и Словените. Тука се вратиле и нивните ученици, св. Климент и Наум Охридски, потсети Иванов.Мигрантската и бегалска криза со која се соочува Европа, посочи претседателот, е последица на конфликтите на Блискиот Исток, кои, пак се последица на непочитувањето на старата поговорка која вели „Да не се отвораат старите рани“...

Таа добро знае, дека Нејзиниот Син се распнува доброволно, исполнувајќи ја волјата на Небесниот Отец. Таа го преживува тоа мачно Таинство во молк. Не се подигнува против жестоките распнувачи, не бара справедливост, продолжува да ја носи надежта, надминувајќи се Себеси. Колку тоа не е слично со нашето нетрпение во маките, несреќите, лишувањата и гонењата.

„Во таа смисла, Црквата нема поблиски сојузници од културните дејци. Но многу е важно да сфатиме дека нашите заеднички напори треба да принесуваат исклучиво добри, а никако отровни плодови. Зашто, таму каде што е адот, таму се и болестите и смртта, значи не станува збор за култивирање на почвата, туку за нејзината подготовка кон духовна, а со тоа и физичка погибел на човечкиот род.

Инаку народот има непогрешлив критериум и ги препознава оние што станале свештеници од љубов кон Бога.
За разлика од нив има и такви кои сакаат да станат свештеници поради славољубие.Ако наидат на некоја тешкотија секогаш ќе се мачат. Христис нема да им помогне ако не се смират и ако не се покаат.Но, затоа, пак, на оној што свештеничкиот чин не го примил поттикнат од светски желби и потреби...

Името „Климент“ го среќаваме запишано, со неговите различни јазични и граматички форми, во двете житија за него:  Пространото житие на свети Климента од Теофилакт и Краткото житие од Хоматијан и во двете житија за свети Наума, како и во житијата за светите Кирил и Методиј, а се разбира, и во Службата за свети Климентa.

Прoрoкoт, кoј и самиoт првo грeшeл и ја oсeтил сeта смрдeа на грeвoт, збoрува за грeвoвнитe рани. Кoлку oд oва признаниe сe глeда нeчистoтијата на првитe грeвoви, истo тoлку сe глeда и пoвтoрнoтo oчистувањe на пoкајникoт. Бидeјќи сè дoдeка чoвeкoт врви пo гнoјниoт пат на грeвoт, тoј нe ја чувствува загушливата смрдeа на грeвoт...

Спoрeд нeизмeрнoтo Бoжјo милoсрдиe, мoжe.Вo врeмeтo на царoт Маврикиј ималo нeкoј пoзнат разбoјник вo oкoлината на Цариград. И вo oкoлината на прeстoлнината и вo самата прeстoлнина владeeл страв и трeпeт oд нeгo. Тoгаш царoт Маврикиј му испратил крст вo знак на вeра дeка нeма ништo да му направи акo сe прeдадe. Разбoјникoт гo примил крстoт и сe прeдал.

На 27.10.2016 година, на празникот Петковден, Митрополитот  Тетовско-гостиварски  г. Јосиф, во сослужение на Митрополитот Струмички г. Наум, извршија мало осветување на храмот „Успение на Пресвета Богородица“ – Маврово. Тетовско-гостиварскиот Митрополит на ктиторот г. Марјан Стојменов во знак на благодарност за изградбата на оваа црква во Руски стил која е реткост во Македонската Православна Црква