Значи, да не постиш само со стомакот, туку и со очите и слухот, и рацете и нозете, и сите делови на телото.
Рацете нека постат воздржувајќи се од секоја алчност и кражба.
Нозете нека постат така што нема да одат по патиштата на гревот.
Очите нека постат така што нема страсно да гледаат во убавите лица ниту да гледаат со завист на богатството на другите луѓе.

А светиот Јован Лествичник вака поучува: „Со Исусовото име биј го непријателот, зашто не постои против нив посилно оружје ни на небото ни на земјата, од името Исусово. И секогаш треба во умот да ја имаме оваа молитва: Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот. Господи, отргни ја од мене оваа помисла на лукавиот. Господи, дади ми добра мисла.

Благиот Бог ни дарува просветување со познание. А ние, пак, го отфрламе од ден во ден. Да ја бевме исполниле волјата Божја, ќе бевме блажени во моментот на наградувањето заедно со сите оние кои ја твореле Неговата волја. Меѓутоа бидејќи не ја исполнувавме, таму нема да имаме никакво оправдување. Ние имено, сите грешиме свесно. Сите ние ги чувствуваме Божјата промисла и даровите со кои нѐ обдарил благиот Бог. Неговата благодат во секое време ги посетува нашите срца.

Луѓето што постапуваат телесно апостолот ги нарекол душевни, а оние што постапуваат противприродно ги нарекол телесни. Духовни се оние што и самата природа ја преобразуваат во дух. Бог ги знае и природата и силите на секого од нас. Он го сее Своето слово во нив и бара дела според нивната мерка;

Нека твојата молитва биде сосема едноставна.

Како митарот, така и блудниот син,

се помирија со Бога со само една реченица.

Држат строги диети, но не постат.

Одат на психијатри, и со часови седат пред телевизиските екрани, но не одат на исповед, ниту посетуваат служби.

Луѓето денес не сакаат да даваат, туку само да земаат, без мака или лична жртва. Се плашиме да си погледнеме во очи. Систематски го избегнуваме тоа, правејќи си немир во душите.

Од каде да почнам, како да искажам,

до Тебе да се обратам нешто да измолам.

Дали е сега времето
мене ли ми е дадено,
да не се посрамам
бидејќи зборови незнам да одберам

Вистината е дека би било посебно удобно за сите нас, ако Бог го земеше за критериум на нашето спасение – постењето, молитвата, нашето молитвено правило, богослужбите на кои сме учествувале или беседите кои сме ги слушале, верските книги што сме ги прочитале или манастирите и старците што сме ги посетиле. Освен тоа, сето погоре кажано може најдобро, во прикриен облик, да биде дело на високоумието и себенадевањето, и да го зацврстува

Се вели: ако немаш волја, тогаш немој ни да се молиш; тоа е лукаво, телесно мудрување.

Не само што ќе престанеш да се молиш, туку и целосно ќе се оттргнеш од молитва,

а телото токму тоа го сака .

Царството Небеско на сила се зема, Матеј (21:12).

Во она време минуваше и Му се случи во саботен ден да минува преку нивјето, и почнаа учениците Негови, врвејќи, да кинат класје. А фарисеите Му рекоа: „Гледај, зошто го прават учениците во сабота тоа, што не треба да се прави?“ Но Он им рече: „3ар никогаш не сте читале што направи Давид, кога имаше потреба и огладне сам тој и оние, што беа со него?

Сo тeшка и прeтeшка мака и пoжртвуванoст бил истрeбуван какoлoт на eрeситe oд пчeницата на правoславнитe вистини. Eрeтицитe oтсeкoгаш сe служeлe сo ниски срeдства и сo ниски личнoсти вo пoдривањeтo на правoславиeтo. Цариградскиoт архимандрит Eвтихиј и алeксандрискиoт патријарх Диoскoр, кoи гo прeнeсувалe eрeтичкoтo учeњe дeка вo Христа нeмалo двe прирoди: бoжeствeна и чoвeчка, туку eдна; за свoј сoјузник вo царскиoт двoр

Бог нема постојано да ја праќа Својата благодат во срце кое не поставува ограда пред своите страсти ниту во ум којшто не покажува дека ги ограничува своите бесцелни скитања. Во почетокот, Бог ни ја дава благодатта за да ни помогне, за да нè поттикне, за да ги наслади нашите душевни чувства, за да нè привлече. Но ако напоредно со тоа не се трудиме и ние, благодатта нема да биде делотворна и ќе се повлече. Апетитот се појавува со јадењето, а молитвата со молењето.

Голема е Господовата благодат да се трпат искушенијата,

како што говори и Апостолот:

„Вам ви е дадено не само да верувате

во Христа туку и да страдате заради него,

зашто во Божјото царство се влегува преку многу страдања.

Невозможно е човештвото

да се излечи со политички мерки,

бидејќи коренот на болеста

лежи во сферата на духот.

 На 2ри март 2019 година, кога МПЦ-ОА молитвено го прослави  споменот на светиот великомаченик Теодор Тирон,преподобниот Теодосиј Бугарин и неговиот ученик Роман,и света Маријамна (Марија), во храмот на св.Петка, во скопската населба Црниче се отслужи  Заупокоена Божествена Литургија. Бројниот верен  народ се причести со Светите Христови Тајни.

Во соработка со Mediterranean Events, во сабота, 2ри март, во Millenium Chapel во Ст.Џулијан, Малта, македонската композиторка Дарија Андовска ќе се претстави со целовечерен мултимедијален концерт под наслов LIQUID- CRYSTAL, како што е наречено и нејзиното авторско ЦД во издание на СОКОМ. Автор на видеата е Мартин Иванов.
Дарија Андовска е еден од најплодните македонски автори, со широк спектар на делување.

Луѓето имаат обичај да кажат: нека биде волјата Божја. Мојот пријател, ако живееш лошо, тоа не е Божја волја! Ниту, пак, може да биде, никогаш. Тоа е твојата волја и кукавичлук, зашто не сакаш да ја сносиш одговорноста. Лошиот  карактер, пороците и гревовите со кои несакаш да се бориш, не се Божја волја, туку волјата  демонска.

Во животот на духовниот човек постојат денови и периоди кога тој во себе чувствува празнина, слабост на душата. Нешто недостасува и тој чувствува дека внатре во себе нешто напуштил, а не знае како да си дојде на себеси, како да ги поврати почетната сила и благодат што ги поседувала душата. Не знае како да си ја поврати полнотата што ја изгубил. Во таков случај, Светите отци нè учат: “Обнови ја молитвата; почни да се молиш однов...

Човек кој е зафатен со стално вдлабнување во своите гревови нема јазик за празни зборувања.За ручекот и во црква ништо не зборувај,освен во случај на потреба.
Ако во сауната често се отвараат вратата од неа излегува топлотата.Така и душата кога многу зборува ја губи топлотата,зошто молчењето собира,а зборувањето расипува.