За жал, во последните години, за нас како народ стана типично нетрпението, за разлика од нашите предци, кои се одликувале со големо трпение, што го пројавиле низ вековите. Тие живееле со вера, биле длабоко побожни луѓе и трпението ги учело да бидат мудри и благоразумни. А нетрпението, пак, води само до избрзаност, паника, губење на прибраноста, донесување на одлуки кои се импулсивни и непромислени и многу грешки.

Не треба да се воздржуваме само од лоши дела и зборови, но и од скверни помисли, кои што ни доаѓаат од демоните. Прво е предлогот, односно демонскиот предлог на нашите мисли,

потоа следува соединување, односно прифаќање на нашиот ум на ѓаволскиот предлог,

и на крајот самото извршување на дело.

Телото ја прима онаа храна, која во суштина е еднаква со телото. Телото е од земјата и храната за телото е од земјата. Затоа телото во овој свет се чувствува како дома. Но, душата е таа која е странец во овој свет, таа во овој свет се чувствува како патник во туѓина и знае дека нема со што да се нахрани и напои.

На 15.05.2020 година, на летниот спомен на св. Атанасиј Велики, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г.Јосиф отслужи света Божествена Литургија во Лешочкиот манастир, посветен на ова големо светило на Православието. На литургијата беседеше Митрополитот г.Јосиф беседата може да ја прочитате тука...

Ноќ повторно наидува
во утро рано на мои очи,
ученик наместо да се надѕидува
дозволил нешто да го кочи.
Прослава чесна Небесна
за учител се одвива
ликува Небеса, торжествува,

Во спомен на нашиот брат во Христа,

игуменот Игнатиј Амелкович 26.04.2020 †

Господ да му даде Царство Небесно!

На денешен ден се празнува преносот на неговите мошти и чудата произлезени од нив. А животот и подвигот на овој светител се опишани под 18 јануари: Роден во Александрија 296 година. Од детството наклонет кон духовниот призив. Беше ѓакон кај архиепископот Александар и го придружуваше својот архиепископ на Првиот Вселенски Собор во Никеја.

На празникот на св.пр.Еремиј, по повод упокојувањето на професорот на Богословскиот фалултет во Скопје, и претседател на Библиското здружение  во Македонија  Петко Златески,  во храмот св.ап-ли Петар и Павле, во скопската населба Ѓорче Петров се отслужи опело. На опелото присуствуваа , членот на синодот на МПЦ, ...

Преживување- тоа е прилагодување, а прилагодување- тоа е равенка, затоа пред христијанинот секогаш има избор: или прилагодување на лагите или прилагодување на свирепостите на овој свет, односно, да се игра човек, а да не се биде тоа, или да се влезе во борба со светот, да се стане против овој железен валјак, кој руши се на својот пат.

Литургија  ја отслужи  отец Владимир Кралевски   кој во својата беседа покрај значењето и големината на празникот на св.преп. Еремиј, се осврна и на животниот пат на новопреставеното чедо Петко, и со многу љубов и сеќавања, помеѓу останатото,велејќи дека„неговото триесегодишно богослужење во храмов небаре е вметнато во  зидините...

Си дошол во храмот, а си го изоставил најважното - Светите Дарови, а тие се сé. Тебе ти остана само нафората. Знаеш ли што е светиот олтар? Тоа е нешто најдрагоцено што постои на земјата. Царските престоли, претстедателските фотелји, академските катедри - имаат помала вредност. Светиот Престол е несогорлива капина. Тука слегува Христос, тука пребива Светиот Дух. Околу Престолот стојат свети Ангели. Колку величествена, страшна глетка!

Таа е исто така реална сила како и земјината тежа. Како лекар имав можност да набљудувам пациенти на кои не им помагаше никаква терапија. Тие успеваа да се излечат од својата болест и од потиштеноста само благодарејќи на смирувачкото дејство на молитвата...Кога се молиме ние се поврзуваме со неисцрпна животна сила која ја придвижува целата вселена.

Слoвoтo Бoжјo e какo oган на кoјштo сe радува правeдникoт прeмрзнат вo студeнилoтo на oвoј свeт; и слoвoтo Бoжјo e какo oган кoј гo изгoрува нeправeдникoт, кoгo oвoј матeријалeн свeт прeмнoгу гo стoплил.Искуснитe духoвници ни oставилe свeдoштвo дeка самo имeтo Исус, кoe на вeрнитe им дoнeсува сила, радoст и oсвeжувањe, ги гoри лoшитe духoви какo жив oган. Така e сo сeкoe  Бoжјo слoвo. 

 Во 1994 година, кога е и основано Македонското Библиско Здружение, професорот Петко Златески беше едногласно избран за Генерален секретар на Здружението. Како Секретар на Македонското Библиско Здружение тој даде голем придонес за преводот на Библијата на македонски јазик, како и за бројни црковни проекти кои успешно се реализирани во рамките на Здружението. Од 1990 година тој раководеше и со певницата во манастирот Св. Јован во Капиштец.

 Знак за покајание е кога човекот смета  дека ја заслужува секоја видлива и невидлива неволја што ќе му се случи, па дури и нешто потешко.

"За жал, во денешно време се множат зборовите и книгите, а се намалува опитот, зашто луѓето се под влијание на световниот дух, кој постојано се стреми кон леснотии и го одбегнува телесниот напор. Многумина од нас се успокојуваат преку многу читање, а малку или воопшто не творат. Имаме само восхит кон Светите атлети на нашата Црква,

Создателу на сѐ и Владико Христе Боже, на половината од Празникот кој беше пропишан со законот, Ти им говореше на оние што Те слушаа: Пријдете, и нацрпете од водата на бесмртноста! Затоа и ние Ти се поклонуваме и верно Ти викаме: Дарувај ни ги Твоите добрини, зашто Ти си Изворот на нашиот живот.

Во средината на четвртата недела, свечено се одбележува денот што паѓа на половината на периодот од Велигден до Педесетницата. Во тој ден Христос дојде да ги поучи луѓето на Својата спасителна мисија и на сите да им ја понуди водата на вечниот живот. Господ уште еднаш не потсетува на своето присуство и на даденото ветување: Кој е жеден нека дојде кај Мене и нека пие (Јн. 7, 37).

Сигурно во текот на оние 400 години постојано убивале, мачеле, но се јавиле и ликови на маченици кои го исполниле Рајот. И што друго? Сме се избавиле од вителот на средновековното западно Просветителство, зашто инаку не знам дали ќе успеевме да се запазиме како православни христијани. Да, 400 години ропство – измачувани, понижувани, толку многу жртви – но сме се запазиле. Тоа го велам за да се научиме да бидеме луѓе кои можат да се борат,