Затоа, ниеден грешник не треба никогаш да се обезнадежи. Доволно е само да се покае, бидејќи неговите гревови се помалку од оние на ѓаволот. Човекот има и олеснителни околности бидејќи е направен од земја, а од невнимание може да се лизне и да падне во калта. Немаме оправдание, ако не сакаме да се покаеме и да се исповедаме, и сакаме да останеме во калта.

Ние, како христијани, имаме надеж и вера во нашиот Спасител Господ Исус Христос. Во Оној Кој од преголема љубов кон човечкиот род, прими човечко тело и се даде за откуп за нас грешните. Па веруваме, дека со наш труд и со наше застапување во исполнување на волјата Божја, ќе измолиме милост Божја.

На 14.02.2016 година кога Православната црква молитвено си спомнува за св. Трифун; св. Перпетуа, св. Фелицитате, св. Сатир и др. со нив, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан благоволи да служи Божествена литургија во црквата Св. апостоли Петар и Павле во населбата Ѓорче Петров. По Светата Литургија беа доделени благодарници на заслужни граѓани за нивната помош при обѕидување на храмот и изградбата на камбанаријата.

А ниту едните, ниту другите го слават светиот свештеномаченик Валентин, односно светиот маченик Трифун. Попрво се слави култот кон „светите“ пред-христијански демијурзи: себељубието, среброљубието, сластољубието. Односно, луѓето се слават себе си и своите страсти.
Но, како започнува целата приказна?

Па така, кога доаѓаш кај свештеникот заради исповед, отвори го срцето пред него, или поточно на нашиот Господ Исус Христос во неговото присуство, и тој, согласно со молитвата која ја читаме пред исповед, ќе биде сведок на твојата отвореност, искреност, вистина и покајание. Тој ќе го послуша она што ти му го зборуваш на Христос.

Сретение е средба на старецот Симеон со Бога. Целиот Стар Завет го дочека исполнувањето на желбата на „своите молитви“. Симеон, старец со воздржание во животот, откако дочека длабока старост го доживеа на крај денот кога беше просветен; тој Го прими во своите раце Бога поради што  и беше наречен Богопримец.

Во тоа време, како што сведочи Евангелистот Лука, во Ерусалим живеел праведниот старец Симеон, кому му било ветено дека нема да ја види смртта сè додека во своите раце не Го прими Спасителот на светот. Воден од Светиот Дух тој влегол во храмот, токму во мигот кога Пресвета Богородица Го донела Младенецот Христос за да Го принесе пред Господа.

 Вeрата, пoслушнoста и нeзлoбнoста сe главни oдлики на дeтската душа. Пoкрај нив, уштe дoаѓаат: бeстраснoста и радoста. Дeтeтo нe e срeбрoљубивo, дeтeтo нe e лакoмo, дeтeтo нe e славoљубивo; тoа има нeпoматeнo oкo oд пoрoци и нeпoматeна радoст oд грижи.

Воедно Светите Три Светители се патрони на бакалскиот еснаф во Прилеп  па по тој повод во  соборниот храм „Св. Благовештение“  се отслужи Света Архиерејска Литургија на која чиноначалствуваше Поглаварот на Македонската Православна Црква  Господин Господин Стефан.  На оваа литургија  присуствуваше и Градоначалникот на Прилеп  Марјан Ристески , кој оваа година е домаќин на денешниот ден.

На 12.02.2016 година, на празникот Свети Три Ерарси, во Соборниот храм „Св. Кирил и Методиј“ во Тетово, се богослужеше Света Златоустова Литургија На Литургијата чиноначалствуваше Митрополитот Европски г. Пимен во сослужение на Митрополитот Кумановско-осоговски г. д-р Јосиф и надлежниот Митрополит Тетовско-гостиварски г. Јосиф. На Литургијата сослужуваа и игуменот Гаврил, игуменот на Лешочкиот манастир - Теодосиј.

Вашиот син ќе добие нов учител. Случајно ќе се дознае, дека тој е јавен хомосексуалист и не само што не ги крие своите погледи, но уште и им раскажува на децата за „убавината на машката дружба“. Вие, секако, ќе ја искажете својата загриженост на директорот на училиштето, а тој ќе ви одговори дека не може да направи ништо.

Догматите може да ги знаеме како петте прста на раката, можеме постојано да се занимаваме со нив, но нешто недостасува и не можеме да ги промениме луѓето, така што да ја познаат вистинската Христова вера. Кога еден човек се запознал со Свети Порфириј, тој рекол: „Сега познав еден нов Христос – една нова Црква! Едно ново Православие!“

Онлајн книжарницата КупиКнига.мк ја објави топ 20 листата на најпродавани книги во Македонија во  2015 година, на која  на  прво место е  книгата „Ако не постои утре“ од Гијом Мисо. Тој воедно е и најпродаваниот автор минатата година со четири дела во топ 20 листата, од кои на високото трето место е и неговата  книга  „Спаси ме“.

Како минува животот на човекот? Неговиот ум е зафатен со постојаното решавање на насушните проблеми, тој дури и не може да се спореди со работливата мравка, тој повеќе наликува на пешак без цел. Човекот нема на што да се потпре. Подлогата на која што стои, изгледа дека постојано му се трга од под нозете. Ако со еден збор може да се изрази душевната состојба на човекот, тогаш тој збор ќе биде “немир“

Зошто солзите на покајание и умиление течеле како река, и никој не ги запирал и не се срамел. Зошто не сакале да јадат, не сакале да спијат, а само да се молат со тој прекрасен добар свештеник. Иконата на свети Нектариј се наоѓала во нивниот храм на почесно место, но никој од нив не го препознал. Тоа, Господ – го сокрил од нив.

Солзите кои се проливаат заради гревовите, најнапред стануват горки, тие течат во болка и мака на душата, а таа болка и мака, духот ја пренесува на телото. Малку по малку, со солзите почнува да се соединува утехата која се состои во особено спокојство, во чувство на кроткост и смирение; заедно со тоа, се менуваат и самите солзи, сразмерно со утехата, притоа во значајна мера губејќи ја горчината, па така тие течат без болка или со помалку болка.

Сите треба да знаеме што бараме од Црквата, а она што може таа да ни го даде е личната врска со Христос. Многу важно е да знаеме дека влегувајќи во Црквата, ние сме повикани да се соединиме не со учењето на Црквата, туку со нејзината Личност, да имаме личен однос со една Личност- Исус Христос, со живата Личност Која постои и со Која човек може и треба да има љубовен однос.

Запомнете дека таа готовност, односно сосредоточеноста да се дејствува за Господа, или ревноста за богоугодување, или решеноста за посветување себеси за служење на Господа со точно исполнување на Неговите заповеди (се што е сега спомнато е едно и исто: различни зборови, а исто дело), го сочинуваат духовниот живот. Кога ја имаме оваа готовност, имаме духовен живот, а кога ја немаме, го немаме и духовниот живот.

 Дeнeс луѓeтo сe прашуваат: “Кoј e Христoс?” Eдни збoруваат сo Eврeитe дeка Oн e нарушувач на закoнoт и самoпoвикан Мeсија. Други збoруваат сo Пилата дeка тиe вooпштo нe мoжат да дoјдат дo вистината за тoј чoвeк. Трeти вeлат сo апoстoлитe дeка Oн e Христoс, Синoт на живиoт Бoг, Спаситeл и Искупитeл на чoвeчкиoт рoд oд грeвoт и смртта.

Од 1991 година активно работи во правец на формирање христијански однос кон психичките заболувања, т.е. на моделот на православната психотерапија. Ја разработува православно ориентираната програма за рехабилитација на лицата што страдаат од наркоманија и алкохолизам.Автор е на повеќе од 300 духовно-просветни, научни публикации и мултимедијални проекти, во кои спаѓаат над 60 книги и брошури, издадени освен на руски и на ...