“Стравувај да нe пoстанeш пoзнат заради билo кoe твoe дeлo. Акo пoчнат да тe фалат заради твoитe дeла, нe радувај сe на тoа и нe насладувај сe сo тoа: чувај ги вo тајнoст кoлку штo мoжeш и нe дoзвoлувај никoму да збoрува за нив”. Кoлку штo пoвeќe би ималo мир и радoст пoмeѓу луѓeтo на зeмјата кoга самo eдeн дeл oд луѓeтo ќe ги прими при срцe oвиe свeти збoрoви!

Oнoј кoј пoбeдил eдeн нeпријатeл, сe пoкажал пoјак oд нeкoј друг, нo oнoј кoј гo пoбeдил искушeниeтo, сe пoкажал пoјак oд самиoт сeбe. Пoлeснo e сeкoe злo да сe пoбeди oткoлку уживањeтo заштo ситe други зла сe oдбoјни дoдeка уживањeтo e привлeчнo злo. Oнoј штo ќe сe oслoбoди oд жeлбитe, сe oслoбoдува и oд стравoт затoа штo заради жeлбитe дoаѓа и стравoт”

 Oд кадe ниe знаeмe дeка пoслe смртта има живoт? Знаeмe oд Христа Гoспoда, врз oснoва на Нeгoвитe збoрoви, Нeгoвoтo вoскрeсeниe и мнoгутe Нeгoви јавувања пo смртта. Филoзoфитe кoи гo признаваат живoтoт пoслe смртта, гo признаваат врз oснoва на свoeтo умувањe, а ниe гo признавамe врз oснoва на искуствoтo,...

Кога ќе се приближиме за да се причестиме, мислам дека тоа е термометарот на нашата вера. Другпат сме велеле дека термометарот на нашата вера е молитвата, но сега велам, дека тоа е термометар во оној час – дали нашето срце ќе заигра? Молитвата е љубов кон Бога. Светата причест е љубов кон Господа, но нешто многу повозвишено,

Не повишувај го гласот кога разговараш со луѓе. Со Бога тоа и можеш да го правиш, но само ако си од позиција на Јов. Зад видливото го гледам невидливото. Но, видливото го сакам повеќе.
Ако човекот наутро е нерасположен, а навечер е ведар  и полн со надеж, тоа е сигурен знак дека се  работи за глупав човек. Ако е обратно, се работи за просечен човек. А добри луѓе, како што е познато - нема.

Возвеличуваме величина
стокмена во маленкост,
се радуваме на телесна недооформеност
води младешки запреа во нерамнина.

 Дали нафтоводот Кистоун треба да се изгради? Дали глобализацијата е добро нешто? За која политичка партија треба да гласам? Овие прашања беа причина за многу дебати, викотници и масовни протести, а понекогаш и насилства. Прашањето е: дали Црквата Божја треба да се впушта во идеолошки расправии и да се вклучува во протести?

 Ми напиша дека си плачела три дена по добивањето на моето писмо. Се радувам дека си плачела, ако твојот плач е по Бога, а не од навреда, од самољубие. Од сета душа ти посакувам да ги видиш своите прегрешенија и да плачеш за нив не три дена, туку низ целиот свој живот се до смртта, за да не плачеш вечно по смртта… кога ќе не изведат пред непристрасниот Судија,

.

Но, иако човекот го прима овој Божји дар во моментот на крштението, сепак, доколку не ја активира благодатта Божја во својот живот, тогаш дарот останува неактивен и не му користи.
Човек што не го љуби својот ближен безусловно докажува само едно нешто – дека не Го познал Бога. Грешниците ги љубат грешниците, зашто се надеваат на некаква корист од нив.

Блажениот живот е плод на таквата љубов бидејќи таа отсекогаш се грижи за нашата волја, ја оддалечува од сѐ останато, па и од нас самите, и ја соединува единствено со Христос. Заедно со волјата оди и сѐ останато што е наше: нагоните на телото, дејството на умот, секое дело и сѐ што е човечко; значи, сето тоа се ...

 Ерменец од селото Аринџ, професионален градежник Левон Аракелјан, е еден од оние што ја поместија границата на човечките можности – тој покажа дека може да менува планини. За дваесет и три години, во падините на планината во својот роден крај изградил вистинска подземна црква.

     Во Руанда, неколку стотици беа крстени во 2014 година, 32 во 2015 година, а 118 во 2016 година; 11 сираци од едно Кениско сиропиталиште беа крстени лани, 556 беа крстени во Конго, во јануари оваа година, уште 35 сираци во март, а друга група катихумени беа крстени во реката

 Зборот кој мирно се слеваше
од твоите усни како да самуваше,
до нас тивко наминуваше
на тивок летен ветер наликуваше.

И повторно и повторно вителот на помислите ќе не однесе во темнина. Ќе го слушаме шепотот на демоните: Ти едноставно не можеш да се насладуваш и да се радуваш! А, навистина погледни добро, и на се` добро во твојот живот, и се`како ни заповедал Христос.

Кога императорот Јустинијан со 11 новела од 535 по Христа, ги оддели од црковна јурисдикција на архиепископот Солунски северните епархии на Илирик и ја издигна неговата татковина во Архиепископија, со име Нова Јустинијана. Архиепископ Солунски беше Аристид, којшто иако ја прифати промената, сепак се обиде да го сочува политичкото значење на градот,

Поради сиромашноста во повоените години, Старецот не можел да го згрижи отец Јосиф, дури ниту со самите најнеопходни работи за живот. Вообичаеното ракоделие не се продавало. Затоа, Старец Јосиф бил принуден преку неделата да го праќа во манастирите на работа за да се прехранат. Нормално, тоа било големо испитување за отец Јосиф.

Вистината е дека поради одредени недостојни клирици се обопштува лошиот глас врз целата Црква и се преувеличуваат грешките на свештениците, а тоа е природно, зашто народот има очекувања клириците да бидат без дамка, инаку не ги признава како свои духовни водачи. Повеќето не се во положба да ја разликуваат личноста од духовната служба...

Не чудете се на тоа. Тоа е жестока битка, и „ако Господ не изгради дом, напразно е залагањето на ѕидарот и ако Господ не го сочува градот, залудно е бдеењето на стражарите“. Треба да се предадеме на милосрдие во Божјите раце, гледајќи ја пред Бога својата бессилност и немоќ сами да се одбраниме од непријателите видливи и невидливи. Не плашете се! Ѓаволот не го прави она што сака, туку она што Господ му допушта. Прочитајте ја книгата за Јов.

Кога го гледаме Христа Каков што Е, почнуваме да се гледаме самите себе си, да се освестуваме колку големи и бедни грешници сме, и да заплачеме за себе си. Љубовта за целиот свет се раѓа по мерата на нашиот плач. Престануваат поделбите. Сите сме едно во Христа.