Вториот ден од конференцијата „Дигиталните медиуми и православната пастирска грижа“ започна со разработувањето на темата, како виртуелниот живот влијае на умот и срцето на човекот.

Како да се вклучиш на интернет, и да останеш човек

Протоиереј Василиј Фермос

Дигиталните технологии и сајбер просторот станаа сериозно искушение за човечката личност, поставувајќи ги под удар таквите квалитети дадени од Бога, како слободата, љубовта и способноста за комуникација, смета грчкиот психолог протоереј Василиј Термос. Според него, интернет-дружењето го заменува реалното дружење, интернет-искуството  – вистинското искуство. Така, човек може да се изгуби во виртуелниот свет, да ја загуби способноста да има вистински другари.

Интернетот предлага огромно количество занимации, задоволување на сопствените потреби, така што човекот се заглавува во својот егоизам, ја губи способноста да љуби, вели отец Василиј. „Неговата природна состојба – е во Интернетот. Љубовта преминува во пауза меѓу моментите на вклученоста во мрежата“, – со сожалување истакна говорникот.

Во продолжение на разговорот, познатиот патролог, професорот Жан-Клод Ларше (Франција) изрази загриженост за тоа, што во во интернет комуникациите доминира комуникацијата под псевдоними. Тој потцрта дека анонимноста прекумерно раслабува, „дозволува на сите да ги искажат своите мислења во било која област, дури и луѓето да не се компетентни и да немаат признаен авторитет“, а исто така „го потпомага внесувањето на страстите: гордост, суета, осудување на другите, агресија во сите форми, непочитување, презир и т.н.“.

Жан-Клод Ларше

Оттука, според Ларше, излегува и проблемот на „тролање“. Професорот вели дека е неопходно, православните форуми и блогови да примат етички кодекс, кој би барал сите учесници да се изјаснуваат во своето вистинско лице, и пример за тоа треба да дадат амдинистраторите на сајтовите.

Аспирант на факултетот за новинарство МГУ „М. В. Ломоносов“, Олга Богданова, анализирајќи го популарниот интернет жанр – прашања до свештеникот, забележа, дека анонимноста во Интернетот може да биде и полезна. Таа дозволува да се преоддолее срамот, внатрешната бариера при комуникација со свештениците, вели Богданова. „Виртуалниот простор им е посвојствен на луѓето, во него тие се чувствуваат послободно и поудобно. Кон свештеникот, а и кон секој човек, полесно им е да се обраѓаат виртуелно“, – појаснува таа.

Освен тоа, виртуелниот простор дозволува „безопасно да пробате нешто ново“, но тоа има и негативна страна. „Ситуацијата на влегувањето во црковниот живот може да остане лишена од тој момент на личен и меѓучилносен однос, кој ѝ бил својствен од почетокот, во сите векови на постоење на Православната Црква“ – рече таа. Олга Богданова забележа, дека комуникацијата со свештениците во сајбер просторот може да биде само изнудено надополнување, или пролог на реалното духовно воспитување.

Како да се влезе во дигиталната библиотека?

Митрополит Димитриадский Игнатий

Голем дел од излагањата беа посветени на едукативните можности на Интернетот. Така, митрополитот Димитриадски Игнатиј, раскажа за електронските библиотеки на пример на библиотеката на Богословската Академија во Волос. „Црквата има потреба во тоа, да започне плодотворен дијалог со современиот дигитален свет… Црквата треба да ги искористи сите можни историски средства, меѓу нив и дигиталната технологија за актуелизација на Словото Божјо“, – изјави владиката. Кон позитивната страна на дигиталната библиотека тој ја нагласи деноноќната пристапност, можноста на истовременски пристап на повеќе корисници на една и иста информација.

Но, може да се отиде понатаму и да се искористи Интернетот како платформа за полноцена едукација. Таквиот опит го сподели архимандритот Јаков Халип (Ливан). Од 2004 година, Богословскиот Институт на св. Јован Дамаскин, каде предава отец Јаков започна да користи програми на електронско образование, за да дојде до луѓето, кои сакаат да го изучуваат богословието во сите краеви на земјината топка. Пуштени се програми на неколку јазици, меѓу кои и на арабски, и до 2015 година во нив учествуваат веќе околу 300 студенти.

Архимандрит Иаков Халил

Темата со која настапи протоерејот Михаил Нажим од Лос Анџелес (Антиохиска Патријаршија) беше амбициозниот проект на создавање на мрежа општоправославни богословски школи, развивањето на општоправославни дипломи, создавањето на нови насоки во знаењето во Интернетот, поврзани со тие програми – на пример, обучување на студентите со користење на Интернет-форуми во рамките на својата пастирска дејност. Авторите на проектите сметаат за тоа да се најде посебно финансирање, за во програмите да можат да примат учество студенти од најбедните земји во светот.

Како да бидеш православен, кога си сам?

Клод Лопес-Гинисти

Друг аспект на мисија, откри преведувачот Клод Лопес-Гинисти (Швајцарија), кој го сподели својот личен опит на водење на православен блог во неправославна јазична средина. Клод го создал својот прв блог во 2007 година, кога информации за Православието на француски јазик имало многу малку. Тој започнал да пишува за православни франкофони, кои живеат, како и тој,  далеку од крупните градови, во кои има православни парохии и браќа по вера.

Без оглед на тоа што содржината на блогот била предвидена на тесен аудиториум и многу конзервативен – преводи на житија, фрагменти од духовна литература – сега него го читаат до две илјади луѓе неделно. Подоцна се појавиле и други блогови: за грузиските светители, толкување на Светото Писмо, литургика, Лопес-Гинисти принципиелно не пишува за себе и не остава можност за коментирање, иако со читателите комуницира по електронска пошта (емаил). Сите негови блогови се доволно популарни по локални мерки, што докажува, колкава е потребата на духовни четива таму, каде Православието не претставува традиционална религија.

Епископ Эдесский, Роман (Дауд)

Епископот Едесски Роман од Бразилија (Антиохиска Црква) исто така забележа дека Интернетот е многу потребен во неправославните земји. „Дејноста на нашата интернет- страница имаше голем успех, особено во услови на војната на Блискиот Исток… Така се формира свеста на нашите парохијани. Тие знаат, дека имаат браќа во Христос. Не можам да ви опишам колку брзо изреагираа и материјално, и духовно нашите верници на прашањето за Блискиот Исток“, – потцрта владиката Роман.

Православниот интернет како средство за дерадикализација

Во фокусот на вниманието на доктор Марија Алвану (Грција) се најде радикализацијата на општеството која се пројавува на Интернет и е тесно поврзана со насилство. „Многу често економските, финансиските и другите проблеми создаваат почва за тоа, луѓето да станат порадикални“. – забележа таа.

Др. Мария Алвану

Според зборовите на Марија Алвану, оние кои применуваат насилство, не се премногу. Повеќето, кои стануваат „кислород“ за таквите појави, – се оние, кои го трпат злото, и молчејќи го одобруваат. „Тие се рамнодушни кон тоа, сметаат дека тоа не ги засега нив лично. Така, ние во Интернетот имаме мноштво материјали на директна или споредна пропаганда“ – забележа таа.

Таа исто така кажа, дека постојат одредени блогови, платформи и четови, каде што се случува еден вид „регрутирање“ во редовите на радикалните групи. „Борбата со екстремизмот на Интернет, денес е поактуелна од секогаш. Ефективни се не само финансиските инструменти. Многу е важно преку Интернет да се пренесе учењето на Црквата, – заклучи Алвану. – Тоа може да биде искористено за дерадикализација, затоа што ние застапуваме такви принципи како мир, свештеност на животот, вредност на секој човек, независност од бојата на кожата или религијата“.

Извор: http://www.pravmir.ru/internet-dlya-obucheniya-i-protiv-radikalizma/#ixzz3a0MP8RNv

Поврзано: Меѓународна конференција посветена на дигиталните медиуми