логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка

19042009

Исто така, потребно е човек да биде доволно внимателен, за да не падне во опасното привидно смирение и заблудено смиренословие, кои се манифестации на наивниот горделивец и лукавиот себичен човек. Изобличувањата го испитуваат нашето смирение. Смирениот човек жали при пофалбите, се радува на презирот и останува невознемирен кога го онеправдуваат. Но, ова совршенство на смирението не се постигнува веднаш, постојат фази и степени, кои внимателно и трпеливо е повикана да ги помине секоја богољубива душа што копнее за своето спасение.

Нашите пројави ја  откриваат висината на нашата состојба. Еден човек кој лесно се гневи, се дразни, се вознемирува, се плаши, се тревожи, сè уште е многу далеку од нераздразливоста, трпеливоста, невознемиреноста, спокојството и бестрашноста на смирението. Самиот наш живот треба да сведочи за живиот Христос, смирен и кроток, Којшто живее во нас. Тогаш се излишни зборовите за смирението на многузборливите горди и недостојни Христијани и привидното смирение на истите празни Христијани, што е, се разбира, најлошата форма на гордост, според Свети Јован Златоуст.

Тука е неопходно да се нагласи дека сите современи еретици, како следбеници на постарите, демонстрираат еден многу смирен и чист живот, кој многу природно стои далеку од вистинското смирение. Тие имаат за цел, преку нивното намерно очигледно смирение, „за да ги видат луѓето“ – да ги привлечат другите во нивната лажна доктрина. Сите еретици низ вековите, под изговор на смирение и строгост (акривија), не направиле ништо друго, освен да го задоволат својот егоизам. Истото го прават и денес неискрените толкувачи на Божествените Писанија.

Но, како, сепак, ќе го придобиеме блаженото смирение и како ќе ги направиме нашите срца чувствителни, за да можеме да го примиме? Треба директно да кажеме дека мора да ја отстраниме нашата голема леност, да придобиеме вера, надеж и доверба во Бога, да ги побараме молитвите на светците, на сите оние кои го имаат за свое трајно и безбедно поседување – смирението и со дух на борбеност, разумност и жртва да продолжиме напред.

Да оставиме, исто, место нас, неискусните, да зборуваат светите и богопросветлени наши отци. Свети Василиј Велики вели дека животот на Христа е најдоброто поучение на смирение. Исто така, лекција за смирение ѝ предава на душата сеќавањето на смртта. Тогаш, сакале или нејќеле, гордоста на смртната и минлива личност што минува низ овој живот се снижува, се смирува себеси.

Свети Јован Златоуст, чијшто живот, според неговиот тропар, „ни ја покажа висината на смиреномудрието“, смета дека изобличувањата од другите се големо добро за нашиот духовен напредок. Исто така, сеќавањето на нашите гревови не нè остава да се возгордееме. Според светиот отец, за смирението допринесува и постот.

Преподобен Ефрем Сирин, во своите подвижнички слова посочува дека не само монасите кон својот старец, туку и сите кон сите треба да пројавуваат силно послушание, кое, несомнено, води кон смирение. Непотребно е да се каже дека послушанието кон сите не значи непослушание кон Господа.

Свети Исак Сирин посветува многу страници од своите сочиненија на добродетелта на смирението. Меѓу другото, тој вели дека оваа добродетел ќе се стекне со доброволна ништожност, скромност и попустливост, општење со смирени луѓе, сеќавање на нашите гревови и посета и служење на болни и на немоќни. И, кога со Божја помош, ќе го придобиеме смирението, нема да сакаме да се одделиме од него, бидејќи неопислив мир ќе ја преплави душата, блескава чистота – умот и ослободувачко блаженство – целиот наш живот. Сите отци од пустината се согласуваат дека самопрекорувањето е еден од најдобрите начини, не само да стигнеме до смирение, туку и да го одржиме. Но, и тука е потребно да се стори тоа со посебна грижа и внимателност. Авва Марко вели дека „духовните луѓе, дури и кога им се прави неправда, се прекоруваат себеси затоа што мислат дека некогаш грешеле во нешто и (така е) подобро, затоа што сега плаќаат за тоа“. Достоевски вели дека „светот е зол, затоа што јас сум лош“. Да повториме дека самопрекорувањето нема никаква врска со безумното привидно смирение. Тоа има големо значење. Бидејќи според Авва Варсануфиј – самопрекорувањето е таинствен, внатрешен и претежно скриен труд, додека формалното смиренословие е надворешно и предизвикува суета. Самопрекорувањето исцелува, а смиренословието (т.е. смирението на зборовите) уште повеќе го разболува болниот.

Но, зошто  да се изморуваме и да се измачуваме себеси со сето ова, кога и нашата епоха, исто така, многу ни отежнува и постои опасност да паднеме во песимизам, меланхолија и да се оддалечиме од нас самите и од Бога? Еве едно прашање што лесно се јавува кај нашите современици. Се разбира, држи свое место. Ќе одговориме накратко. Познато и сигурно е дека болката што ни ја даде гревот може да се лекува само преку болката на аскезата (Свети Максим Исповедник). Дури и современите сериозни психолози директно го отфрлаат овој страв, велејќи дека човекот кој ги препознава своите грешки и ги признава своите слабости и се обидува да се поправи, не може да биде завладеан од чувство на помала вредност и од песимизам.

Во животот на Светиите јасно ја гледаме моќта на смирението. Свети Антониј Велики вели: „Ги видов сите мрежи на непријателот положени на земјата, и со воздишка реков: кој може да ги избегне? И слушнав глас кој ми одговори: Смирението“. Свети Макариј претрпел демонски напад, но не бил победен. Заминувајќи си, демонот му рекол: твоето смирение ме победи!

    “ Ги видов сите мрежи на непријателот положени на земјата, и со воздишка реков: кој може да ги избегне? И слушнав глас кој ми одговори: Смирението

– Свети Антониј Велики


Делото на смирението, неговата главна работа е да се бориме против страстите и нивниот поттикнувач – ѓаволот. Тоа брзо ќе го подигне немоќниот смирен човек, за да го поврзе посилно со Црквата, да го направи мирен, да го возвиши и да го спаси. Таму каде што пребива смирението, според Свети Јован Лествичник – не постои лицемерие, обвинување, лукавство, непријателство, спротивставување, непослушност и непокорност, освен по прашањата на правилното исповедание на верата. Смирениот е кроток, љубезен, сочувствителен, милосрден, милостив, сочувствителен, тивок, трпелив, незлоблив, радосен, невознемирен, буден, неуморлив, бестрастен.

Основата на смирението, вели истиот Отец, е доброволна сиромаштија, незабележителност, сокривање на мудроста, неукрасено зборување, криење на благородното потекло, оддалечување од дрскоста и од многусловието. Тој објаснува дека кога велиме сиромаштија, мислиме на човек кој живее сиромашно и едноставно во својата храна и облеката и во сè што користи. Сокривањето на мудроста е човек да не се открива себеси за пофалба, дека има многу знаење и добродетели. Неукрасено зборување е да не сака да употребува истенчени фрази и да не зборува лицемерно. Сокривање на благородното потекло е да не се гордее што потекнува од големи, благородни и блескави предци и славен град. Многу мудриот Свети Григориј Ниски се грижел за животните во манастирот на Света Макрина. Неговата Сесветост, Патријархот Нифонт имал како послушание во манастирот Дионисијат да се грижи за шталата.

Светителот Чудотворец од нашиот век, Свети Нектариј Егински, тајно ја чистел Богословијата Ризариу ноќе, и покрај тоа што бил нејзин директор. Оддалечувањето од дрското говорење и од многусловието значи дека човекот не се осмелува да го прави она што му се допаѓа, да не парадира со знаење и богатство, да не кажува многу и излишни нешта, туку да биде задоволен со малото, умереното, неопходното. Душата се смирува лесно кога човек ќе се научи да живее бедно. Исто така, покажуваме дека навистина Го сакаме Бога, кога можеме да имаме титули, но ги избегнуваме од љубов кон Христа. Многу византиски императори и православни владетели ги замениле кралските круни со смирената монашка схима.

 

Избор и превод на текст: Наташа Наумоска

 Извор:

https://bigorski.org.mk/slova/pouchni/za-bozhestvenoto-smirenie-vtor-del/

 

Друго:

 

 

 

 

 

 

 



dobrotoljubie

Поуки од Светите Отци

dobrotoljubie

Духовност

Октомври 20, 2024
TviTER281

Монашки и свештенички семинар во митрополијата на Киншаса (06.09.2024 21:29)

Со Божја благодат и благослов на Неговата Светост Папата и Патријарх Александриски и на цела Африка г. Теодор II, во Митрополијата на Киншаса, во Конго, се одржаа семинари за монасите и свештениците.
Јуни 30, 2024
Avraamovo.GOSTOLJUBIE

Света Троица во Стариот Завет

„Секоја енергија која од Бога се простира на творевината и се именува со многу имиња, од Отецот излегува, низ Синот се протега, а во Духот Свет се совршува“ (Свети Григориј Ниски, „За тоа дека не смее да се говори за три Бога“). Вистината за постоењето на…

За нафората

HRISTOS.nafora
Нафората е осветен леб,кој бил принесен на жртвеникот и чија средина е извадена и…

Проскомидија

TVIT602
·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на…

Јован Дебарски Архиепископ Охридски (30 август/12 септември)

Сеп 13, 2021 Житија 3213
Овој свет и богоносен отец наш Јован Дебранин, Архиепископ Охридски и прв ктитор на…

Свети свештеномаченик Харалампиј

Фев 23, 2020 Житија 7697
ih3387
Секој човек со своето раѓање добива лично име по кое го препознаваат во текот на целиот…

Најново од духовност

Православен календар (2)

 

22/12/2024 - недела

Божикен пост (на риба)

Зачнувањето на Света Ана; Св. Ана, мајката на Пророкот Самуил; Преп. Стефан Новосјаен; Св. Софрониј, архиепископ Кипарски;
Правила и одредби на Православната Црква за постот
Православен календар за овој месец - МПЦ

Кожувчанка

Молитви кон Пресвета Богородица за секој ден во седмицата

 Радувај се, Ти Која од ангелот ја прими радоста на добрата вест дека Бог Слово ќе прими тело од Тебе! Радувај се оти го носеше Создателот во Твојата утроба! Радувај се Ти Која го роди Бога во тело, Спасителот на светот! Повеќе...

Тропар

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Се зарадува душата твоја во Господа,а таа радост по твоите молитви Христос ја пренесе на верните свои,о Ано смирена слугинко...

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Како првоповикан меѓу апостолите,и брат на врховниот апостол,Андрее, моли го Владиката на сите,мир да ѝ подари на вселената,и на душите...

Тропар на светиот Христов маченик Парамон и другите 370 маченици 29 ноември / 12 декември 2024

Тропар на светиот Христов маченик Парамон и другите 370 маченици 29 ноември / 12 декември 2024

Исповедниче на вистината, сведоку на благодатта, проповедниче на слободата, Парамоне свети мачениче, трубо Божја за сведоштво,оправдание на твоите триста и седумдесет

Духовната убавина на Богородица се пројавува и во моментот на Распнувањето на Нејзиниот Син

Тебе, Богородице поборнице – војвотко, ние слугите Твои, откако се избавивме од зло, Ти пееме победни и благодарствени песни. Ти имаш сила непобедна, од секакви опасности ослободи не за да Ти пееме : Радуј се, Невесто Неневесна! Повеќе...

Болестите според светоотечкото учење

Значи, не се надевај на лекарска вештина без благодат и не ја отфрлај своеволно, туку моли Го Бога да ја спознаеш причината за казната, а потоа моли за избавување од немоќта, трпејќи сечење, горење, горчливи лекови и сите лекарски казни Повеќе...

Свети Лука Симтерополски: Архиепископ и хирург

Едноставно е да се претпостави дека професорот – епископ, соединувајќи го во своите раце крстот и скалпелот, ги порази современиците токму со тоа необично соединување на двете разновидни сфери на активност.  Повеќе...

Духовни поуки: „Помоли се за мене“

Со Бога зборувај многу, а со луѓето малку; ако во Божјиот закон се подучуваш - ќе успееш и во едното и во другото. Повеќе...

Живот без стрес

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес.. Повеќе...

Митрополит Струмички Наум - Да пораснеме барем до Стариот Завет

И не само што немаат туку се и очигледна пречка за влез во Царството Небесно, и пречка да се сфати и пренесе неговата идеја и порака. Повеќе...

Епископ Тихон Шевкунов: „НЕСВЕТИ, А СВЕТИ“

Несвети, а свети. Луѓе, кои навидум живееле во нашето секојдневие, се соочувале со проблемите со кои ние се судираме, боледувале од болести од кои ние боледуваме, често осудувани од околината, а сепак, не биле секојдневни. Луѓе, кои не се на иконите, но го предавале животот од иконите во сите нивни дела, зборови, мисли. Луѓе, за кои тишината прозборила дека се свети.  Повеќе...

ГОЛЕМАТА ТАЈНА НА ДИВЕЕВО - Кој ќе доживее, ќе види

Како дополнување на оваа тајна, еве што слушнав од устата на 84-годишната игуманија на манастирот Дивеево, Марија. Бев кај неа во почетокот на 1903 година веднаш по канонизирањето на преподобниот Серафим и заминувањето на царското семејство од Дивеево. Повеќе...

Арх. Калиник Мавролеон: Монологот БОЖЈИ

 

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес. Повеќе...

За Моето име

Поуки на грузискиот Старец Гаврил Ургебадзе за последните времиња

 

„Ѓаволот има 666 мрежи. Во времето на антихристот луѓето ќе очекуваат спасение од космосот. Тоа ќе биде и најголемата замка на ѓаволот: човештвот ќе бара помош од вонземјаните, не знаејќи дека тоа се, всушност. – демони.“ Повеќе...

Взбранной Воеводе победительная