ДВА - ТРИ ЗБОРА ЗА МИЛОСТА БОЖЈА
                 Денес, како и секој ден, како и секој христијанин што е свесен за своите гревови, и јас размислував за милоста Божја.
Се восхитував на несразмерноста на Божјата милост во однос на нашите гревови.
Ем грешиме, ем милоста Божја токму тогаш нѐ наградува.
Си велам во себе – што ли ќе беше ако бевме некои праведници? Како потоа да не благодариме?
Ја гледам милоста Божја и во големи работи и во „ситници“.
Денес видов човек кој така се лизна, што ако паднеше, ќе поминеше со многу тешки повреди; но некако остана на нозе; и уште се чудам – што се случи и како тоа беше можно?
Бог ги чува своите неверни верни. Ги чува и неверните, и тоа многу повеќе од нас – неверните верни.
Ние уште не сфаќаме дека по воплотувањето, Синот Божји стана Син Човечки – Богочовек Исус Христос, а со тоа и наш слуга – несразмерно повеќе од Господ.
Христос се однесува како наш најобичен слуга – Го повикуваме и доаѓа, Го бркаме од себе и Тој си оди. Без оглед колкупати тоа ќе го повториме. И никогаш не се наметнува.
Што тука не е јасно?
                   Зарем не е добро да имаш Господ за слуга?
Но, некои луѓе (а и сите ние понекогаш) одбираат да му служат на ѓаволот. Зошто ваков смешен избор?
И не, Бог нема да нè казни, и никогаш не нѐ казнува – каков и избор да направиме. Секогаш самите се казнуваме.
Штом нашите дела не се согласни со Неговата волја, ние свесно Го бркаме Бог од себе и остануваме без Неговата благодат.
Без Неговата благодат нашата трулежност доаѓа до израз и тогаш се појавуваат телесните болести, како прв показател дека нешто не е во ред.
Сите наши гревови, гревовите на целото човештво се како капка вода во океанот на Божјата љубов. Но, тоа не е оправдание за нашите смешни избори.
Пресвета Богородице, просветли ја нашата темнина и спаси нѐ!

Митрополит Струмички Наум

2023