Ти се воплоти во пештера тајно, но небото Те објави на сите, Спасителу, како уста употребувајќи ја sвездата, и таа Ти ги приведе мудреците кои со вера Ти се поклонија. Со нив и нас помилуј не. А кога се наврши времето, Бог Го испрати Синот Свој Единороден (Гал. 4, 4) за да се спаси човечкиот род. И кога се исполнија девет месеци од благовеста којашто архангелот Гавриил Ѝ ја јави на Пресветата Дева во Назарет велејќи: „Радувај се, благодатна..., еве ќе родиш и ќе зачнеш син“ - во тоа време излезе заповед од кесарот Август да се попише сиот народ во римското царство. Повеќе... |
Пустинскиот и самотен живот си го засакала,
и по стапките на Христа, твојот избраник во црно си тргнала
и благиот Негов јарем од младоста си го зела,
со крстот си се наоружала против враговите на душата,
со пост, молитви и капки од солзи си ги угасила
Неопходноста од хармонија меѓу внатрешноста и надворешноста на човекот, поттикнува будност над изреченото слово и тоа таква будност која што во својата суштина е едно прекрасно запазување на духовниот живот. Освен лажното слово постои и таканаречено празно слово. Ние го изговараме за да си ја разонодуваме душата која се испразнила од сѐ; во неа нема ништо полезно
Зар Самиот Господ не рече дека оној кој (Тој) го љуби, него и го казнува и преку маките го отргнува од земја – за да ни олесни да го „имаме срцето горе“ не само за време на Литургија, туку засекогаш. Зар ние имаме право да Му диктираме на Господ што треба Тој да прави со нас!
Штом го ислушав со внимание му реков да не го повторува ова што го прави, без разлика колку добро и да изгледа. Да оди во друг непознат град да најде работа – бидејќи имаше познавање и од водоводџиски работи – за да помага колку може и од неговиот недостиг, бидејќи таквата помош има поголема вредност. И кога некој нема ништо што би му дал на еден сиромав, а болува неговото срце, тогаш тој прави поголема милостина, бидејќи прави милостиња со крвта на срцето,
Излез баравме од бедата
Лик чист за разговор во вревата
Место без притеснение
Вистина со уверение.
Како сепаленица и жива жртва
си се принесла на Христа, твојот Женик
и сесрдно презирајќи ја срамната измама
на мачителите и телесно во оган фрлена,
На делото на светите маченици,
се восхитија Небесните Сили,
како во смртно тело со Силата на Крстот,
добро подвизувајќи се невидливо го
Радост небесна се објави. Восхитени од чудесната промисла Божја,
Јоаникие, ти пееме вака:
Радувај се, телесен ангелу!
Радувај се, на Рајот жителу!
Радувај се, на сопственото срце пустиножителу!
Радувај се, на трпението апостолу!
Вистината е чувството за Бога, коешто човекот го вкусува во себеси со чувството на сетилито на духовниот ум. Љубовта е плод на молитвата и таа со своето созерцание го возведува умот кон тоа ненаситно да ја посакува, кога умот без униние пребива во молитвата и човекот со умот, само во безмолвни помисли, се моли огнено и со жар.
– Сите ние во Дивеево сме слугинки на Царицата Небесна. А нашиот отец овде е отец Серафим. Тој ништо овде не направи по своја волја, дури ни камче, по неговите зборови, не помести, - така и ние треба постојано да испитуваме, дали е волја на нашата Врховна Игуменија за кои било од нашите започнати работи. Ништо не може да се направи произволно во ова место кое е под покровителство на Божјата Мајка.
Блаженоупокоениот Старец беше по потекло од Парос, каде што се замонаши и првомонахуваше, а потоа својот монашки подвиг го продолжи на Патмос, пред да се насели на Света Гора. Најпрвин му беше духовно чедо на блажениот Старец Филотеј Зервакос на Парос, а потоа и на светиот Амфилохиј Макрис на Патмос.
За време на германската окупација, речиси сите резерви жито во манастирот Филотеј се потрошиле, така што отците одлучиле да престанат со давањето милостиња. Во тоа време во манастирот живеел еден побожен монах, старецот Сава, кој бил многу изненаден кога слушнал за таа одлука, поради што го молел Советот на манастирот да ја преиначи одлуката бидејќи, во спротивно, постапката ќе го разжалости Христос
Апостоле Христов Филипе, тебе Господ ти дарува пород од телото,
и преку тебе Духот Свети приведе мнозина кон спасение,
Христов чудотворче,
Овде во Сихастрија станале познати неговите аскетски подвизи. Не јадел ништо, додека не завршел со исповедање на народот, а исповедал понекогаш и по 15 часови без прекин; спиел многу малку и тоа само после полноќ, седејќи на мала клупа. Од своето молитвено правило никогаш не отстапил сѐ до самата смрт.
Има ли поедноставни зборови со кои би се опишала суштината и значењето на Христовата наука, отколку зборовите кои Христос ги употребил во денеска слушнатата приказна за сејачот и семетo Има ли поразбирлива споредба сокоја би се опишала состојбата на човечките души, кои на различен начин ја прифаќаат Христовата вистина.
Бидејќи, кој се срами од Мене и од зборовите Мои, од него ќе се засрами и Синот Човечки, кога ќе дојде во славата Своја, и на Отецот и на светите ангели.
27. Вистина ви велам, овде стојат некои, што не ќе вкусат смрт, дури не го видат царството Божјо.”