Ова е извадок, всушност почетен дел на извонредната книга „Деца на Апокалипсата (и нивниот христијански бунт)“ од 1995 година, дело на тогаш двајцата млади монаси од Аљаска, Јован и Андреј, духовни чеда на преподобниот Серафим Роуз. Нивното дело има специфично значење, затоа што тие и двајцата како мошне млади лично поминале низ пеколот на
Митрополит Јеротеј Навпактски: Жигот на антихристот и печатот на Христос (прв дел)
Се прашувам: Дали е чесно и православно постојано да се зборува за жигот на антихристот, а ни малку да не се зборува за печатат на Христос? Можно ли е некои духовници постојано да сеат страв за доаѓањето на антихристот и да не ги подготвува Христијаните за да се запечатат со печатот на живиот Христос?