„“Тешките зборови“ на Господ Христос и на сите духовни отци што заедничарат со Него, имаат за цел да ги строшат тврдините што ги гради човечката надменост и да однегуваат кај верното чедо смерна навика да се учи од „кроткиот и смирен“ Господ (сf. Мт 11, 29).“

Се случија две средби помеѓу слепородениот и Христос: првата додека уште беше слеп; и втората, откако прогледа и откако Го оправда Христос пред фарисеите. И фарисеите двапати се сретнаа со човекот: првиот пат, кога не поверуваа дека бил слеп; и вториот пат, кога сакаа да го омаловажат делото Христово, а и Самиот Христос. И додека фарисеите паѓаа од грев во грев 

Никогаш и никому не треба да му ја нагласуваме неговата слабост, неговиот проблем. Никогаш не треба да го потсетуваме на неговиот недостаток, на неговиот грев... Бидејќи човекот не се менува со навреди, ниту со примедби... Само оној што е добродетелен може да промени некого.

Достигнувајќи го преку покајание слегувањето до врвот на превртената пирамида, духовниот отец станува едно со Христос и учесник во Неговата состојба. За време на Hеговиот живот во тело, Христос „едновремено ја живееше полнотата – недостижна за нас – и на страдањето и на торжествената победа: и смртта и Божествената слава“.

Самата Црква била нов, Небесен Ерусалим – и верата во тоа дека Христос невидливо доаѓа и присуствува помеѓу оние што Го љубат била за нив доволна. ’Историчноста‘ на Христос, секако, била неспорна основа на христијанската вера, но за верните поважно нешто од ’историскиот‘ спомен за Христа...

 Добрите и смирените помисли можат да ги припитомат и лавовите, да ја изладат вжарената печка и да ја преобразат во небесно место. Своите проблеми мораме да ги прифатиме со трпеливост, добри помисли и смиреноумне и на тој начин да и допуштиме на Божјата благодат да ни помогне,“.

Многу одамна си живееше еден свет старец, кој многу се молеше, и често тагуваше поради човечките гревови и прегрешенија. Овој свет старец се чудеше како тоа може луѓето да одат в црква, да Му се молат на Бога, а да живеат лошо. А и гревот не недостасува во нивните животи...➕
Еднаш, со такви мисли старчето потона во длабок сон.

 "Кога некој се обидува да ги постави црковните работи на православен начин, а целта му е себеси да си благоугоди, како може таквиот да биде благословен од Бога? Ниту, пак, треба да се воодушевувате од оние што црковните проблеми ги поставуваат на многу добар начин, православно, а самите не си го знаат местото во Црквата и

Кога се молиш не Му придавај на Божеството никаков облик и не дозволувај умот

да ти се преобрази во некаков образ (или себеси да се претставува во некој образ),

туку невештествено пристапи кон невештественото, па ќе се соединиш со Него.

Посветеноста на една цел, на една личност, ќе ни ги даде плодовите и убавината на животот. Ако се обидете да се скриете од проблемот, тој ќе ве прогонува цел живот, менувајќи го својот облик. Ако се обидете да го ставите “под прагот”, наскоро ќе се сопнете од него и ќе паднете. Колку и да чувствувате болка, не треба да бегате од проблемот што го имате пред вас.

When he was a builder, he drove all over the country, built houses, dorms, schools and then arrived at the Stavropol Krai. And once his brigade was given the task of building a church. Then by his words, she appeared to him for the first time the Holy Virgin and ordered him to be baptized. Then he went and got baptized. In the second phenomenon, the Mother of God called him to walk and he immediately responded to Her call.

Така Он започнува: „Блажени се бедните по дух, зошто нивно е Царството небесно.“  Еве на што современиот рационален свет би можел да се потсмева… Блажени се „неугледните“. Но оваа фраза „бедните по дух“ значи нешто друго – значи скромните, смирените. Блажени се скромните, оние кои се скрушени. Ова не е лесно прифатливо, ни во современата секуларна логика, ни во природната логика.

 "Ти си побожен човек. И сакаш да ги натераш своите блиски луѓе да веруваат и да бидат побожни како и ти. Мислиш дека така ќе успееш да направиш нешто? Само ќе предизвикаш штета. Принудата предизвикува отпор кај луѓето. Ти му велиш на човекот: направи го тоа, а тој не сака бидејќи ти му сугерираш така

Во ‘Битие’ наоѓаме проникливо продлабочување кое поттикнува на размислување и анализи на многу од главните и почетни теми во Барање совршеност (првата книга од серијата), како и обемен нов материјал од кој повеќето е непознат досега и претходно не е објавуван. Ова понатамошно откривање на делото на Свети Софрониј е исто така можност да се издадат многу од неговите додатни мисли и проникнувања за темата сликање на православна икона,

Што зборувам јас? Со земните нешта!

И сиот свет кога би го продал, човекот не би можел да купи

ниту една капка од духовната радост на душата

што се искачила на Голгота

и го видела своето сопствено воскресение.