Туѓинка на земјата,
и блажена жителка на небесата,
во љубовта божествена сите ги надмина,
Ксение преподобна,
како грлица верна на Христа до крај му остана,
и живеејќи на земјата за ништо земно не се врза.
Затоа, блажена девице,

Првото митарство беше на лагата, второто - на клеветата, третото - на зависта, четвртото - на лажливата навредливост поради самољубие, петтото - на гневот и јароста, шестото  -на гордоста, седмото - на ругањето и сквернословието, осмото - на лихварството и измамата, деветтото - на суетата, 

На добрина пoучувајќи се,  и грижејќи се за сé со добра совест,
свештено си се облекол,
 од избраниот сад црпејќи неискажливи блага,
 верата  ја сочува и во мир животот свој го заврши.
Апостоле Тимотее, моли го Христа Бога,

Од младоста своја Вистината возљубувајќи ја,
патот во животот те хранеше со слободата
о Максиме свети подвижниче,
војнику свет на Богомајката,
столбу непоколеблив пред Пресвета Троица,
исповедниче на животот во вечноста,

За време на секојдневните разговори, треба да ја одржуваме молитвата во срцето, и да имаме постојано на ум дека Он, нашиот Отец Небесен, се наоѓа до нас и не набљудува. Никогаш не треба да заборавиме на Божјата сеприсутност. Без молитвата човекот не живее туку умира, и

Со силата на братска љубов си бил поврзан,преподобен Евтимије со монахот Теоктист,и како да сте во две тела сте имале една душа и една волја.Сте навикнале секоја година,во осмиот ден по празникот Богојавување на Господ во пустината кутилијска да излегувате,каде сте живееле се до светлото Воскресение Христово,

Речната вода послужи за ваше измивање и осветување,
о маченици свети Христови,
и како што нечистотијата телесна се мие,
далеку од вас се однесе секоја скверност на духот и телото,

Денес, на 1 февруари (19 јануари по стар стил) Православната Црква го почитува споменот на свети Марко, митрополит Ефески – великиот бранител на Православието, со чиј ум, трудови и молитви биле сведени на нула напорите на еден црковен собор, кој требало да направи срамна унија со Латините во XV век. Сепак малку кој знае за чудата на светиот, кои се случувале како во дамнини, така и денес.

 Кога благодатта на Светиот Дух ја најде твојата душа каква што ја сакаше – очистена од страстите, јасно го покажува во неа своето дејство, и за пресветло светило на светот, отче, те поставува.
Премудри (Атанасие), за светите ти беше како правило за светителството, а твојот живот стана образец за дејствување; твојот јасен збор – образец за созерцавање, а твоето учење се покажа како вистинско

Храброста твоја Марко свети исповедниче,
смелост пред Бога измоли,
да посведочиш дека единствена вистина,
 е самата Вистина подарена,
на твојата душа Богољубива.
Силен факел добивме во тебе и

  "Животот на верникот не ветува удобност. Илузија е дека ако некој почне да оди во Црква и да се моли, тогаш Господ е должен да му помогне и дека сè одеднаш ќе биде во ред. Бог никому не должи ништо. Ќе те земе за рака, ќе те однесе преку Црвеното Море, ќе те однесе во пустината,

Или, акo e слугинка oнаа кoја крoткo и мoлчаливo ги пoднeсува ситe наврeди и тeшкoтии, oчeкувајќи самo награда oд свoјoт гoспoдар, тoгаш пак e Прeсвeта Дeва, првата и најдoбрата oд ситe, слугинка Гoспoдoва. Нeјзe нe ѝ дoшлo дo тoа да му угoди на свeтoт, туку на Бoга; ниту ѝ билo дo тoа да сe oправда прeд свeтoт, туку самo прeд Бoга.

      Ние монасите, но и верниците Христијани, сме научени на искушенија. Целиот наш живот е постојана борба помеѓу доброто и злото. Подготвени сме да се соочиме со искушенијата. Од срце посакувам Господ сите да нѐ држи исправени кога имаме жалости, притесненија, бидејќи

 Својствено за човекот е да падне и да се повреди - дури и ако човечкиот живот на земјата трае само еден ден, зашто помислите на срцето на човекот се зли уште од младини ( 1. Мој. 9, 21 ). Меѓутоа, да се падне и потоа воопшто да не се стане, не е човечки. Покајанието го обновува човекот; 

Последици од умислениот живот таму и некогаш се: очајание и напуштање на конкретниот подвиг, апокалиптични проекции во кризни ситуации, зависност од социјални мрежи, неуспех, неблагодарност, незадоволство, незнаење итн...
Има и друго актуелно за зборување, ама не спаѓа во животот сега и овде. Да, спаѓа во она што би било –

Љубoвта на хрстијанинoт, пак, би мeжeла да рeчe: “Ти, Гoспoди, ми даваш здравјe и тoа e дoбрo. Ти ја палиш свeтлината, пушташ дoждoви, сo грoм вoздухoт гo oсвeжуваш и тoа e дoбрo. Ти даваш бoгатствo, мнoгулeтнoст и пoрoд и бeзбрoј други дoбра.

Дарот на молитва - тоа е умешност за владеење со себе, со своето внимание, да ги повторуваме зборовите на молитвата не само со усните и јазикот, но и со сето срце и со сите мисли да учествуваме во молитвеното делање. Неопходно е да се навикнеме на Исусовата молитва: „Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме мене грешниот/грешната“

11. Зашто Оној, Кој рекол: „Не прави прељуба”, рекол и: „Не убивај!” Па затоа, ако не вршиш прељуба, а убиеш, ти ќе станеш престапник на Законот.
12. Зборувајте и постапувајте како оние, што ќе бидат судени според Законот на слободата.
13. Оти судот ќе биде безмилосен спрема оној, кој не покажал милост; милоста во судот се пофалува.

"И стравот е избор, но ни треба голема самоконтрола за да избереме да не се плашиме.

А, ова кој го може?
Некои нешта некогаш се реално опасни, но стравот е речиси секогаш избор.

Попрво, сето тоа е прашање на тренинг и искуство. Не на паранојата!