Ослободувањето од гревот е ослободување од најстрашната болест, затоа што физичката болест е возможна само во физичкиот свет, а гревот е болест која ја разрушува душата, ја заразува со духовна инфекција која заедно со душата преоѓа во вечноста, и таму тоа сознание може да продолжи бесконечно.

Гревот е, пред сѐ, духовна и метафизичка појава. Коренот на гревот е во мистичната длабочина на духовната природа на човекот. Суштината на гревот не е во нарушувањето на етичките норми, туку во отстапувањето од вечниот Божествен живот, за кој е создаден човекот и за кој е природно, т.е. по својата природа, повикан.

 Боже, помогни ни да имаме Христолик дух и здив на љубов, ширум да се отворат дверите на Твојата Црква. Помогни ни со другите да дејствуваме во Твојата љубов, како едно семејство, едно тело, за како чеда Твои, да растеме во Духот на соборноста. Амин.

 Застапништвото и заштитата на својот живот Ти ги препуштам Тебе Дево, Богородителко, Ти упати ме кон Твоето пристаниште, причино на добрините, снаго на верните, единствена најславена.
Те молам, Дево, да се стиши душевниот немир и бурата на мојата тага, зашто Ти, Богоневесто, си Го родила Христа, Господарот на тишината, единствена Пречиста.

Пустината затворена за погледот човечки
очи ти избистри, собеседник на ангелите
те направи, а ти Христа го прослави
Кој желбата на твојата душа ја исполни,
о свети Исихие чудотворче,

Живeeл вo VI вeк. Тoлку сe усoвршил вo бoгoугoдниот живoт штo ги лeкувал сo мoлитва и најтeшкитe бoлни. Нo нeпријатeлoт на рoдoт чoвeчки навeдувал на нeгo силни искушeнија. Така, eднаш била испратeна при нeгo развратна жeна oд нeкoи мајтапчии. Сe прeправала прeд нeгo и плачeла за да гo навeдe на грeв.

Ги приклонувам колената пред Тебе, како блудниот син во древноста, Господи и Владико, поитај ми во пресрет и прими ме, та прегрнувајќи ме, дарувај ми залог за Твоето Спасение. Наместо наемник, син Твој повторно направи ме, Спасителу човекољубив

Немал кревет. Спиел само неколку часови на некоја даска на земјата. Бидејќи некои млади сакале да живеат покрај него, изградил неколку мали ќелии со помош на побожните луѓе. Вратите на ќелиите биле тесни за да ги потсеќаат на „тесниот пат“ од Евангелието. Проповедал во градот пред многуброен народ,

О, Герасиме оче наш,
славо на подвижниците,
учителу на смиреномудрените,
ученику на великиот Ефтимие,
скротувачу на телесните и духовните ѕверови,
Христос на Кој се молеше сето тоа ти го подари,

Светот засегнат од депресијата е лишен од радост и љубов. Тој свет е осамен и отуѓен, озлобен, ги загубил своите ориентири, свет во кој исчезнала вертикалната димензија и човекот се развива само во хоризонтала на постоењето, во бескрајно пусто разнообразие. Тоа е светот на кој нема што да му кажеш. Свет лишен од

  Проливајќи срдечни солзи, да запееме со зборовите на Блудницата, Тебе, Отче и Боже на сите, да Ти припаднеме говорејќи: Ти згрешивме, отстапувајќи од Тебе и се направивме робови на похотите, прими го нашето покајание. 

Обидете се срцето и намерите на  ближниот  да ги  толкувате  позитивно,а не негативно;

во тој случај, ретко ќе бидете во можност да згрешите, 

а  на вашиот  ближен ќе му биде полесно да се поправи.

Светило Господово на земјата,
смирение со глас до Небесата,
преподобен учителу наш Агатоне,
суд Божји пред себе имајќи,
подвиг постави никого да не судиш,

 Не говорете: „Господи, исцели ме!“ Не! Туку: „Господи Исусе Христе, помилуј ме“; несебично, со љубов, ништо не очекувајќи. „Господи, дај ми го она што го сака Твојата љубов“. 

 Господи, засили ја нашата надеж да ги положиме сите свои грижи на Тебе, знаејќи дека Ти нè љубиш и за нас се грижиш. Помогни ни да ги исповедаме гревовите во смирение и вера, за обновени да Ти се вратиме. Амин.

Праведноста на твојата разумна душа,
приврзувајќи ја за љубовта Христова,
те направи ученик на Словото,
која распадливоста и убавините
и временските минливости со заборав си ги надминала:

Свети Григориј Палама на многу карактеристичен начин го бранел исихазмот. Тој го усвоил целиот опит на светите отци, на кој го додал и сопственото искуство, со што станал чувар на светите преданија на Црквата, спојувајќи го старото и новото.

Секогаш кога ќе плисне ненадеен пороен дожд и кога на небото ќе се појави или само ќе ми се пристори шарен, небесен свод низ кој може да се спровре тагата и да стане радост, заборавам дека сум возрасна, дека сум некаков лингвист, некаков писател,.. ги заборавам сите зборови на светот, сите слики, освен Кашавелскиот рид во Старо Нагоричино и баба ми Тимка