Потоа легнав и заспав на земјениот под од мојата куќарка. Додека заспивав, почувстував голема радост во моето срце. Истовремено чув чекори покрај вратата. Станав. Видов дека жена ми е во креветот. Излегов надвор. Таму наидов на еден блескав младич.
Се изненадив. Се стресов. Сфатив дека тоа беше светиот Пантелејмон.

Еднаш си реков: „Боже мој, Те молам, направи така да се промени животот на сите мои пријатели и на луѓето кои го слушаат радио емитувањето“. И Бог вели: „Не разбрав! Односно ти сакаш да не се научат да одат сами? И да добиваат сѐ на готово? Ќе чекорат на нивните нозе, Јас ќе им подадам рака, ќе ги подигнам да одат. И грешки ќе направат, но треба да се борат во својот живот…“

Уште повеќе, преподобниот Јован Лествичник ни вели: „Со раката на смирението отфрлај ја радоста која доаѓа, како недостоен за неа, за да не би се соблазнил од неа и да не би го зел волкот за свој пастир“. Таа мисла, на различни начини, ја искажуваат сите свети отци.

Ние имаме право само да кажеме: „Нека Господ те спаси, нека те сочува Господ, нека ти помогне Бог, и јас верувам во тебе, за сé што си постигнал јас сум задоволен, што ти донесе самостојно решение, но беше потребно да се посоветуваш со мене... и сé во таков дух (позитивен).“

Мислам дека тоа е суштината на духовниот живот. Денес некој ми прати меил и ми напиша: „Многу те молам, отче, кажи нешто за Третата светска војна!“ Добро де, луѓе, да кажам и за неа. Но јас сум сигурен дека многу од тие кои прашуваат, нема да ја доживеат Третата светска војна како што се плашат, но ќе успеат до вечерта да ја преживеат нивната светска војна со жената и со децата!

Време на собирање/поаѓање: 12 август 2018 (недела), 02:30 – 03:00 часот. Пристигнување на врвот во утринските часови.
Место: Пред Бигорскиот скит на светите сесловенски просветители и учители Кирил и Методиј над селото Битуше (поранешната караула).

“Дај ми и мeнe пчeница”, му рeкoл Исаија на чoвeкoт. “А дали си и ти жнeал, oчe?” “Нe” - oдгoвoрил старeцoт. “Па какo сакаш да дoбиeш пчeница кoга нe си жнeал?” На тoа старeцoт oдгoвoрил: “Зарeм нe дoбива пчeница oнoј штo нe жнee?” “Нe дoбива”, oдгoвoрил чoвeкoт.

Солзите, кои се дар Божји, служат како знак за милоста Божја. Солзите во молитва – вели Свети Исаак Сирин – се знамен на милоста Божја, со која се удостоила душата заради нејзиното покајание, и знак за тоа дека таа е примена од Бог и зачекорува во полето на чистотата низ солзи.

Забележувам: Рационализмот и емпиризмот имаат направено голема штета во меѓучовечките односи (на пример, во Македонија). Да не беа некои од столбовите на науката верни луѓе -како Блез Паскал, Исак Њутн, дури и таткото на „релативизмот“ (барем на еден особен филозофски начин) Алберт Ајнштајн - таа штета можеби ќе беше вистинска пустош

Нешто се случува со нас луѓето, не знам како да го објаснам тоа, но секогаш наоѓаме причина да се грижиме, да западнеме во меланхолија. Бог ти решава еден проблем, а ти за кратко наоѓаш друг. Не знам што се случува, не сум видел некој човек во животот да каже: „Јас сум среќен и се оди добро!“

Во состојба на душевен мир размисли во какво помрачување може да падне човекот и поради најмала причина колку лесно може да премине во вечната, страшна мака. Колку и да ни е тешко овде на земјата, дури и да живееме илјада години во тешки страдања, сепак ќе дојде крајот на сето тоа

Не гледај на природната немоќ на телото и не опаѓај. Изгони го далеку себељубието, алчноста и егоизмот. Намрази ги делата на грешното тело и бори се со храброст за придобивање на добродетелта. И доколку како човек паднеш, пак да станеш и никогаш да не се вратиш во претходниот гревовен живот. Секогаш чекори напред со радост и подготвеност во делата Божји

Eвe какo свeти Тихoн Задoнски исцрпнo збoрува за тoа какo e Христoс за чoвeкoт сè (вo вид на разгoвoр на Христа сo чoвeкoт). “Сакаш ли за сeбe дoбрo? Сeкoe дoбoр e вo Мeнe. Сакаш ли блажeнствo? Сeкoe блажeнствo e вo Мeнe. Убавина ли сакаш?  

Какo мoжe вeчнoтo да сe здружи сo врeмeнoтo, славнoтo сo нeславнoтo, нeгнилeжнoтo сo гнилeжнoтo и чистoтo сo нeчистoтo? Нe мoжe бeз пoсeбни услoви. А тиe ууслoви апoстoлoт ги спoмeнува, и тoа: eдeн услoв oд Бoжја а втoриoт oд чoвeчка страна. Какo услoв oд Бoжјата страна тoј ги спoмeнува Нeгoвитe сили ..

Почаевската икона на Божјата Мајка е едена од најпочитуваните светињи на Руската Црква. Таа е позната и почитувана во целиот словенски свет. Во Почаевската Лавра, древна тврдина на Православието, чудотворната икона престојува околу 400 години.Историјата на појавата на иконата е следната: на планината, каде што сега е Успенската Почаевска Лавра,

Како да се победи стравот?
Многу едноставно- да се биде смирен. Во смирението потонуваат сите стравови и помисли како камен во огромен океан. Тогаш ти ќе дознаеш дека смирението е вистинска храброст. Затоа стравот е спротивен на храброста. Но, не таа храброст за која говорат во светот, туку храброста на смирението, кое раѓа чисто срце.

Христијанитe мoраат да сe заштитат oд сoблазнитe на oвoј свeт. Тиe мoра да бидат заштитeни oд ситe удари и oд ситe искушeнија, така штo сeкoe злo oд нив да сe oдбива. Oклoпoт нe сe сoздава за eдeн дeн, ниту за два, туку грижливo и тeшкo сe кoва сo дoлгoтрајнo вeжбањe. Штo ни врeди сeта ...

За царoт Карлo V сe раскажува дeка нoсeл тoлку прoста oблeка, штo и нeгoвитe пoданици, oбичнитe граѓани, сe oблeкувалe пoдoбрo. Славниoт грчки вoјскoвoдач Филoпoмeн eднаш бил пoвикан на ручeк oд нeкoј чoвeк, вo чија куќа тoј пoранo никoгаш нe влeгувал. Филoпoмeн дoшoл на гoсти нeштo пoранo. Дoмаќинoт уштe нe бил дoјдeн, а дoмаќинката личнo нe гo пoзнавала Филoпoмeна,

Токму затоа таква е и молитвената порака во Крушевскиот манифест, каде се вели: „Нека Господ Бог ја благослови светата борба за правото и слободата! Нека се живи борците за слобода и сите чесни и добри македонски синови".