Во историските епохи со евидентна морална криза, без разлика дали се работи за римската декаденција во доцната антика, или за времето на индустриската револуција во Европа, или, пак, актуелната хај-тек антиутопија украсена со најморбидните геноцидни теории (и пракси) за одржување на рамнотежа на планетата, чедоморството е редовно еден од доминантните симптоми. Ако во претходните епохи и историски корпуси постоела извесна дискреција (дури и мистификација) во однос на методите и концептите на селекција на наталитетот (каков еуфемизам!), денес оваа противприродна тенденција зема форма на развиена идеологија, т.е. педагогија. Ги преповторуваме сите аргументи на овој свет за да се прогласиме невини во однос на убивањето деца, и родените, а уште повеќе неродените: оние од третиот свет се котат како лебарки; освен нивната сиромаштија и нивната религиозна затуцаност ги инхибира во можноста да посегнат по прогресивните методи за регулирање на наталитетот; ќе се уништи еколошкиот баланс на земјата заради пренаселеност; оправдани се и супер вируси за да се застане на пат на оваа тенденција; ќе ни ги изгнасат водата и воздухот, а земјата веќе е отровена од пестицидите (кои сиромавите ги купуваат од хемиските гиганти на богатите)... Така сиромаштијата станува поголем грев од убиството и омразата. Оние другите, бедните, се закана за нашиот хедонистички рај на земјата. Тие и оние недоволно живи и недоволно човечки ембриони кои по игра на случајот се појавуваат во женските утроби од немај каде. Како паразити. Како расипувачи на забавата.
Секој оној што ја читал Библијата добро се сеќава на масакрот што го направил Ирод, кога наредил да се убијат сите деца помали од две години во Витлеем. Едно вакво собитие и денес, кога светот е преполн со убиства, делува шокантно, без разлика во кој дел од планетата да се случува. Веројатно Си-Ен-Ен барем една седмица би го имал како ударна вест. Иродовото злосторство имало политички конотации, исто онака како што и во долготрајната агонија на распадот на Римската Империја било обичај веднаш по раѓањето да се убиваат женските деца од чисто економски причини. Ладнокрвноста на овие потфати во ништо не ја надминува денешната пракса на чедоморство, напротив. Без исклучок во сите клиники, дури и оние со многу побожни имиња, секојдневно се убиваат неродени деца, а причината не е ни стравот од губење на власта, иако во некоја психолошка инстанца и тоа е присутно, ниту некаков монструозен патријархален концепт, (повторно) иако и економската исплатливост на некој начин не е исклучена. Причината е најпримитивна саможивост во која несакаме да дозволиме веќе она што е плод на нашето нескротливо сладострастие да остане во живот. На блудот му го додаваме убиството.
Посети:{moshits}