КОГА ВО “ВЕРАТА“ НЕМА ЉУБОВ
-
„Дете мое, ете, кога ќе пораснеш голем и кога ќе ти биде тешко на душата - ти оди во храмот, таму секогаш ќе ти биде подобро.“ Кога човекот пораснал, животот му стана потполно неподноснил. Се сетил на советите на својата баба и се упатил во еден храм.
-
-
И тука некој му пришол: - „Немој рацете така да ги држиш! “ Друга дотрчала: - „ Немој тука да стоиш!“! Трета го поместила: - „Не можеш така да се облекуваш!“ Зад неа го опоменуваат : - „Не се крстиш како што треба!“ Тогашму пријде една жена и му рече: - „Подобро е да излезеш од храмот, да купиш една книгичка за тоа како треба овде да се однесуваш, а потоа дојди“. Излезе човекот од храмот, седна на клупата и горко заплака. Одеднаш зачу глас. - „ Дете мое, зошто плачеш?“ Ги подигна човекот своето расплаконо лице и го здогледа Христос. - „Господе не ме пуштаат во храмот!“, -рече. Исус го прегрна: -„Не плачи, тие ни Мене не ме пуштаат“. (Православни мотивациони постери)
Подготви: С.С.
4-ти ноември, лето Господово 2014
