На денешен ден, на 5 мај 1945 година, со Решение на Народната влада на Федерална Македонија е усвоена азбуката на македонскиот јазик, а по два месеци Министерството за просвета го озакони првиот правопис на македонскиот јазик.
Овие два датуми не се внесени во календарот за празници на Собранието на Република Македонија, додека согласно со Законот за празниците на РМ, 22 ноември - Денот на албанската азбука, е неработен ден за граѓаните припадници на албанската заедница во Република Македонија. Нашиот великан Блаже Конески, чијшто заслуги за создавањето на македонската азбука и кодификацијата на македонскиот јазик се огромни, во една прилика рекол дека „Јазикот е нашата најкомплетна татковина“.
Македонска азбука — официјално и единствено писмо на македонскиот јазик со службен статус територијата на Република Македонија. Се заснова на кирилицата со одредени измени приспособени на македонскиот гласовен систем. Современата македонска азбука се темели на кириличната азбука на Крсте Петков Мисирков, а некои ортографски знаци се преземени од азбуката на Вук Караџиќ иако Крсте Петков Мисирков користел знаци за истите тие гласови. Од азбуката на Вук Караџиќ се прифатени графовите за буквите љ, њ и џ, а сите останати специфичности се според препораките на Мисирков. Истите букви присутни се и во азбуката на Крсте Петков Мисирков, но со графички симболи л' и н'.
Важно е да се напомне дека од азбуката на Вук Караџиќ се прифатени само графовите за буквите, но не и гласовите кои на овие графови им соодветствуваат во истата азбука.
Македонскиот книжевен јазик е јужнословенски јазик со една од најстарите книжевнојазички традиции и службен јазик во Македонија. Спаѓа во групата на јужнословенски јазици со околу 3 милиони говорници во Македонија, Грција, Албанија, Бугарија, САД, Канада, Австралија и други земји. Македонскиот јазик станал официјален јазик на Социјалистичка Република Македонија во 1944.
Од крајот на XVI век говорниот македонски јазик почнал да се јавува во пишана форма, иако неговата современа стандардна верзија е утврдена дури во 1945. Низ историјата македонскиот јазик се запишувал со следните писма:
Глаголица - ранохристијанска азбука,
Кирилица - или позната како старомакедонска азбука или црковномакедонска азбука,
Илинденска азбука - кирилична поупоростена верзија,
Македонска преродбеничка азбука - кирилична упоростена верзија,
Македонска абецедарска азбука - латинична македонска азбука.
Македонскиот јазик содржи ред посебни фонеми (споредено со соседите); затоа, се јавува потреба од посебни македонски букви. Историски гледано, овие букви потекнуваат од 19-тиот век. Во своето дело За македонцките работи, македонистот Крсте Петков Мисирков користи комбинации од г' и к' за да ги претстави фонемите /ѓ/ и /ќ/. Покрај тоа, буквата i тогаш се користела каде што денес се користи ј.
Буквите љ, њ и џ гледани по облик се од српско потекло, но нивните предци се јасно илустрирани воМисирковата книга како л' и н', а во порани текстови како ль и нь (како во делата на Марко Цепенков), кои очигледно служеле како инспирација за современите адаптации. Изненадувачки, сè до крајот на Втората Светска војна, овие букви спарени со меки знаци се користеле наместо денес утврдените облици. Постојат индикации дека денешниот изговор на гласот љ како лј, всушност е наметнат од северните македонски дијалекти, додека оригиналниот изговор на гласот е мекото л, односно ль, како во централно-западните дијалекти. Така во Мијачијата и други краеви сѐ уште се пишува и се изговара Лубе наместо Љубе.
Денес, буквата ѕ е единствена на македонскиот јазик, но мора да се спомене дека истата е многу постара, бидејќи постоела востарословенското писмо.
Акцентираните букви „è“ и „ѝ“ не се сметаат за посебни букви, ниту за вистински акцентирани букви (како во францускиот, на пример), туку тие се стандардните букви „е“, „и“ кои се одбележуваат со надреден знак во зборови кои имаат хомографи, за нивно разликување.
Извор:
Друго:
Владимир Јанковски награден за автор на годината од Македонската асоцијација на издавачи
Во рамките на 34 Саем на книгата, Македонската асоцијација на издавачи по шести пат ги додели наградите за најголеми издавачки постигнувања, за книги издадени меѓу две саемски изданија.
Наградата – автор на годината, ја понесе писателот Владимир Јанковски.
Во категоријата Најдобра едиција, првото место го понесе издавачот „ Арс ламина“ за „Целокупното творештво за возрасни на Оливера Николова“ . Второто место е на издавачот „ Гаврош“, за едицијата „ Штици“, а третото место отиде кај „ Три“, за едицијата „ Безвременски“.
Во категоријата Најдобро ликовно- графичко уредено издание , првото место му припадна на издавачот „ Гаврош“, за книгата „Бамбино“, со приказна и текст на Ника Гавровска и дизајн на Никола Радуловиќ. Второто место го доби исто така „ Гаврош“ , за книгата „Збор по збор“, од Ника Гавровска (идеја, концепт, графичко уредување и илустрации на Наташа Андонова), а третото место и припадна на печатницата „ Софија“ од Богданци , за книгата „Волшебното патување на Простор и Време“ – автор Мирко Трајановски, илустратор Кристијан Јованоски.
Во категоријата Најдобра книга за деца, на прво место е објавата „Пет приказни од целиот свет“, од Живко Гроздановски, во издание на „Чудна шума“. Второ место освои „Ши, ѕифри, копчи“ ,од Владимир Лукаш и Наталија Лукомска – издавач „Арс ламина“, а третото место е за книгата
„Мистериозниот остров“ – напишана од Бистра Георгиева, илустрирана од Наталија Лукомска, од едицијата Сани и Стела на „Три“.
Првото, второ и трето место во категоријата Најкреативно издание ги понесоа творбите „Во главата пишувам расказ“ од Елизабета Баковска и Сашо Димоски (самостојно издание), „Finger print art“ на „Арс ламина“ и „ Игра со придавки“ ,од Оливија Георгиевска, илустрации на Јована Велинова-Трајанова ( „Арс ламина“).
Признание за поттикнување општествена одговорност го понесе проектот „Сликовницата на Халки“ од издавачот-печатница „Софија“ – Богданци, а специјалното признание за промотор на читачката култура го освои фестивалот „Bookstar“.
Награда за иновативност овој пат не беше доделена.
Скопје, 5ти мај 2022
Светите апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј и Аристовул; Светиот маченик Епимах; Светиот маченик Никола Хиоски; Преподобните Спиридон и Никодим; 
