Прашање од Ивица: Дали во ситуација на правење зло од страна на луѓе врз нас е исправно да го истуриме праведниот гнев?
Доколку гледаме дека во континуитет некоја злобна личност не напаѓа нас или некој друг со зборови, нели би било подобро да и речеме еднпставно да прекине (или со било кои праведни зборови да го пресечеме нечестивиот говор) отколку да трпиме и да дозволиме да не разјадуваат одвнатре таквите зборови.
Сум бил сведок на храбри личности кои не се двоумат да ја одбранат правдата, едноставно со збор прекинувале озборувања, клевети, прекумерни фалења со посед на имот и материјални богатства.
Ќе наведам случај кадешто жена озборува за тоа како некое дете било пијаница, а истата таа жена има син којшто не е пијаница но е коцкар. Значи гревот на своето дете го прикрива со тоа што пренасочува муабет према други лица или пак го зборува ова само колку да потроши време на празен муабет. Се погодува во тој муабет да биде личност која не трпи вакви лицемерни муабети и и вика: „Па нели гледаш твојот син каков е, зошто зборуваш за другите. Прво својот двор измети го па потоа види дали можеш да помогнеш за комшивскиот.“ Жената веќе тука поцрвенува од срам и се повлекува.
Што е подобро во овој случај, да таа личност се помоли за гревот (озборувањето) или пак да го пресече муабетот за да не би се одвивал воопшто?
Одговор:
Не е ниту исправно, ниту гневот е праведен, да не бидеме ничии судии, зашто самиот Господ не поучува- да со каков суд судиме , со таков и ќе ни се суди, и за таквата личност најдобро е да се помолиме, а ни во кој случај да не ја осудуваме. Можете со одбрани зборови да и укажете на погубноста на злото, и на штетноста на озборувањето. И толку. Не се убедуваjте, но пристапете со молитвеното обраќање кон Бога, па продолжете да се молите за личностa со сета вера и љувов.
Има многу поуки од светите отци на ови ваши дилеми, еве два линка до поуките на св. Серафим Саровски и од свети Амвросиј Оптински:
Св. Серафим Саровски - За зборливоста
Свети Амвросиј Оптински: Од писмата до духовните чеда